Ai l’impression, a còps, – e soi pas lo sol – que me calriá parlar pas que de moneda, siá per denonciar aquel dieu novèl dins nòstra societat, siá per deplorar l’aumentacion de las talhas, siá per quicòm mai.
 
De segur, ne parli mas, coma disiá lo poèta, i a pas qu’aquò dins la vida…
 
Tenètz ! Vos sovenètz de Na Michèle Alliot-Marie, ministra dins un govèrn precedent, que prepausèt, a la tribuna de l’Assemblada nacionala, son ajuda – enfin l’ajuda de França – al Ben Ali de Tunisia per far calar totas las manifestacions del  “primtemps tunisian“. Aprenguèrem un pauc mai tard qu’èra un amiga pròcha de l’èx-president e de la nomenklatura del país e que i anava sovent incognito passar qualques jorns per tornar prene de fòrças. O diguèt clarament, sa proposicion d’ajuda èra desinteressada. E la qu’es ara deputada europèa esitèt pas a dire, quand fasiá campanha, que sa candidatura e son succès probable li farián pèrdre de moneda, que sas indemnitats de deputada serián plan mendres que… etc. mas que podiá pas defugir son dever.
 
Tenètz! En Thierry Le Paon se tròba, desempuèi qualques jorns, al mitan d’una controvèrsia pertocant la renovacion de son apartament de foncion que n’aviá besonh d’un coma demòra  “en region “. La renovacion auriá costat la pèl del cuol ! La premsa, venduda al Capital e coma a son ordinari, an’a fach un pauc tròp. A costat mens que que çò qu’es estat dich e vesi pas perqué li calriá viure dins un cortilh. I vivon los ministres? Çaquelà, aquel representa los trabalhaires e aquestes representan los Franceses, paures e rics, non? Sens parlar qu’òm doblida totjorn qu’en periòde de caumatge es una bona accion de balhar de trabalh a una entrepresa!
 
Auriái pogut prene l’exemple d’un èx-ministre que, demissionat, aviá recebut una sinecura d’unes 4000 euros per mes per te sabi pas qué. A un jornalista que o li fasiá remarcar, rebequèt:  “Cresètz pas, que pòdi viure amb 4000 euros lo mes, non? “
 
Per astre, son fòrça coma los dos primièrs, preses a l’azard, Baltazar ! a èsser victimas d’un sistèma que sap pas reconéisser pas lo desinteressament e lo sens del dever…

Dins l’afar, ne i a que van dire que soi lo sol a èsser de maissante fè…