Opinion
Tempèsta dins un aigasenhadièr
Sabi pas se son fòrças los qu’an legit Jerome K. Jerome (1859-1927), un umorista britanic qu’un de sos personatges —cresi qu’es dins Tres òmes sus una nau— pensa d’aver la malautiá que ne legís los simptòmas dins un libre sus las malautiás. Lo paure renóncia a una lectura que li rendiá la vida impossibla.
A un amic que confessava, sus un ton risolièr, d’èsser un fallocrata mas que, en aqueste periòde de cambiament tots azimuts, se suenhava, li foguèt respondut que, òc, seriá temps que comprenguèsse las evolucions en cors…
Ieu, ne soi a me demandar ont me cal penjar lo lum dins l’afar de la grépia de Nadal…
Nòstres amics “de La libre Pensée” venon de far suprimir la grépia de Nadal dins una maison comuna al nom de la separacion de las Glèisas e de l’Estat. Après aquela primièra victòria, vòlon de segur que la lei de 1905 siá rigorosament aplicada pertot sul territòri de la Republica dels Lums.
Se cal rapelar tanben qu’al moment de l’adopcion d’un document europèu —me rapèli pas son nom, desencusatz me— Jospin, al nom de França, volguèt pas que los mots “eiretatge judèocrestian” figurèssen a costat de “sègle dels Lums” e autres simbòls per un motiu semblable (me sembla).
Veni de legir que dins de burèus e autres endreches que son publics per çò que i a visitors, son mai d’un, que sián crestian, musulman o sens religion, a participar a la decoracion de Nadal amb l’avet, las estelas, etc. E cal pas anar cercar luènh per trobar que tròban normal aquela manifestacion tradicionala dins un país de la tradicion judèocrestiana…
Aquela decision e, en consequéncia, aquel crit de victòria de la part de “La libre Pensée” son pas innocents e son pas sens importància.
Son los meteisses que son d’acòrd per lo patés dins los ostals —encara que!— mas ne vòlon pas entendre parlar per carrièra o a l’escòla amb la moneda publica.
Vertat es que i a pas res mai a s’ocupar dins nòstra “doulce France”.
Laïcitat o laïcisme: dos mots tipicament franceses… tot un programa…
E, ramentarai sonque de, es escrich dins los Evangèlis —mas ne faretz çò que volretz!— que “venguèt sus aquesta tèrra per portar amor e patz a totes los òmes”…
Òu, fan de… doblidèt las femnas!!!
A un amic que confessava, sus un ton risolièr, d’èsser un fallocrata mas que, en aqueste periòde de cambiament tots azimuts, se suenhava, li foguèt respondut que, òc, seriá temps que comprenguèsse las evolucions en cors…
Ieu, ne soi a me demandar ont me cal penjar lo lum dins l’afar de la grépia de Nadal…
Nòstres amics “de La libre Pensée” venon de far suprimir la grépia de Nadal dins una maison comuna al nom de la separacion de las Glèisas e de l’Estat. Après aquela primièra victòria, vòlon de segur que la lei de 1905 siá rigorosament aplicada pertot sul territòri de la Republica dels Lums.
Se cal rapelar tanben qu’al moment de l’adopcion d’un document europèu —me rapèli pas son nom, desencusatz me— Jospin, al nom de França, volguèt pas que los mots “eiretatge judèocrestian” figurèssen a costat de “sègle dels Lums” e autres simbòls per un motiu semblable (me sembla).
Veni de legir que dins de burèus e autres endreches que son publics per çò que i a visitors, son mai d’un, que sián crestian, musulman o sens religion, a participar a la decoracion de Nadal amb l’avet, las estelas, etc. E cal pas anar cercar luènh per trobar que tròban normal aquela manifestacion tradicionala dins un país de la tradicion judèocrestiana…
Aquela decision e, en consequéncia, aquel crit de victòria de la part de “La libre Pensée” son pas innocents e son pas sens importància.
Son los meteisses que son d’acòrd per lo patés dins los ostals —encara que!— mas ne vòlon pas entendre parlar per carrièra o a l’escòla amb la moneda publica.
Vertat es que i a pas res mai a s’ocupar dins nòstra “doulce France”.
Laïcitat o laïcisme: dos mots tipicament franceses… tot un programa…
E, ramentarai sonque de, es escrich dins los Evangèlis —mas ne faretz çò que volretz!— que “venguèt sus aquesta tèrra per portar amor e patz a totes los òmes”…
Òu, fan de… doblidèt las femnas!!!
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#30 Segur que i a d'exemples de teocracias liberticidas, e nòstra civilizacion occitana patiguèt lo fanatisme religiós, mas l'islam a agut encoratjat las sciéncias, los monges servèron fòrça libres per lor òbra de copistas, i a una tradicion crestiana que pensa que fe e rason son compatiblas e cal dire tanben que l'URSS atèa d'Stalin enebiguèt, en nom d'una pretenduda "sciéncia marxista", de teorias scientificas, en particular en relacion amb la genetica.
#29- Èi pas escrit que soi contra los presèpis "sincèrs, tradicionals". Compreni vòstra interrogacion e i responi.
Senon, que las religions omnipotentas, dins l'istòria, o faguèron tot per contrariar lo progès uman, val pas per paraula otrancièra, òi ?
#28 Associar lei presèpis e una pretenduda teocracia coma si foguessiam en Iran me sembla d'afons excessiu, e enebir tota expression publica a çò qu'es au fons una realitat mai culturala que de fe nos deu far pensar a de comportaments precisament antidemocratics que leis occitans patissèm encara.
Quand una religion -de totas aquestas que coneissèm- exercís un ministèri moral exclusiu, o quasi exclusiu, sus las populacions, d'aquò se' n ditz teocracia. Francament, ONESTAMENT, vesètz fòrça diferéncia entre una teocracia e un totalitarisme ?
#26 Es una vision d'a fons caricaturala dei glèisas crestianas, mai la compreni: tròp sovent lei crestians an de comportaments farisencs. Pasmens, Jacques Ellul, qu'es lo subjècte de l'article de Maime Caillon, èra, o ai après, un teologian anarquista crestian! :-)
Lo tèxte que, per ieu, resumís la fe crestiana: http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=1+Jn&id24=1&pos=0&set=15&l=ca
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari