Opinion
Aquesta istòria es tanben nòsta
Mòrt per França …
Aqueste onze de noveme, centenària de la purmèira guèrra mondiau, son los mainatges dau vilatge qu’esturen cargats de legir la lista estampada sau monument daus mòrts.
Las votz claras daus nins sonan atau dempui un brave moment dens lo matin clar….
Mòrt per França …
La plaça es cuberta de las bandèras tricolòras e los vielhs sordats se quilhan fièrs.
Mòrt per França….
Me damandi egau s’es plan una òbra de mainatges que non pas de sonar los mòrts. Benlèu de òc, benlèu de non.
Mòrt per França …
Jo pensi a tots aqueths gojats qu’envièren a la guèrra servir la patria, a pena mei vielhs que los petits de uei.
Mòrt per França ...
S’en devèvan bròi trufar de França, lo jorn que la bala los i truquèt lo pitre. Aquesta guèrra es çò purmèir la daus Estats. La solidaritat dab l’Estat dinc a la mòrt?
Totjorn pensèri lo pòble victima de çò decidit per los auts, aquesta guèrra l’an subit e pas voluda mes son eths que paguèren de lora vita.
Mòrt per França?
La votz dau mainatge èra passada au gascon e legiva una letra de l’escrivan Gric de Prat (1891/1938) contra los “profieitors” de guèrra: un pelut desconeishut conta sa pena e sa dolor a los que s’enriquissen dau malur daus auts.
Lo public es susprés: digun compren pas mei lo gascon e bèra tropa de monde sap medish pas quau lenga sona. Lo monument daus mòrts se hèi per un momenton tanben momument de la lenga desbrombada…
Mòrta per França?
Longtemps me desgostèri de l’istòria parisenca impausada… Èra pas nòsta e jo volèvi conéisher la mia… Mes la pena e la dolor son tanben de nosauts. Istòria impausada benlèu, mes istòria viscuda …. Aquesta istòria es tanben nòsta.
Egau devem impausar la nòsta legidura daus eveniments passats, los medishs que non pas los de l’istòria oficiau solide, mes vist dau nòste costat, pòt vàser pron diferent.
Aqueste onze de noveme, centenària de la purmèira guèrra mondiau, son los mainatges dau vilatge qu’esturen cargats de legir la lista estampada sau monument daus mòrts.
Las votz claras daus nins sonan atau dempui un brave moment dens lo matin clar….
Mòrt per França …
La plaça es cuberta de las bandèras tricolòras e los vielhs sordats se quilhan fièrs.
Mòrt per França….
Me damandi egau s’es plan una òbra de mainatges que non pas de sonar los mòrts. Benlèu de òc, benlèu de non.
Mòrt per França …
Jo pensi a tots aqueths gojats qu’envièren a la guèrra servir la patria, a pena mei vielhs que los petits de uei.
Mòrt per França ...
S’en devèvan bròi trufar de França, lo jorn que la bala los i truquèt lo pitre. Aquesta guèrra es çò purmèir la daus Estats. La solidaritat dab l’Estat dinc a la mòrt?
Totjorn pensèri lo pòble victima de çò decidit per los auts, aquesta guèrra l’an subit e pas voluda mes son eths que paguèren de lora vita.
Mòrt per França?
La votz dau mainatge èra passada au gascon e legiva una letra de l’escrivan Gric de Prat (1891/1938) contra los “profieitors” de guèrra: un pelut desconeishut conta sa pena e sa dolor a los que s’enriquissen dau malur daus auts.
Lo public es susprés: digun compren pas mei lo gascon e bèra tropa de monde sap medish pas quau lenga sona. Lo monument daus mòrts se hèi per un momenton tanben momument de la lenga desbrombada…
Mòrta per França?
Longtemps me desgostèri de l’istòria parisenca impausada… Èra pas nòsta e jo volèvi conéisher la mia… Mes la pena e la dolor son tanben de nosauts. Istòria impausada benlèu, mes istòria viscuda …. Aquesta istòria es tanben nòsta.
Egau devem impausar la nòsta legidura daus eveniments passats, los medishs que non pas los de l’istòria oficiau solide, mes vist dau nòste costat, pòt vàser pron diferent.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Los profitaires , es lo titol d'una pèça de teatre de l'Emili Barta fòrça conescuda pel Besierés e Narbonés dins la annadas vint e que tracta justament d'aquel sicut.
http://books.google.fr/books/about/Lous_proufitaires.html?id=Q-TjmQEACAAJ&redir_esc=y
Si mai vegeu l'excel.lent sèrie de caire històric "Apocalypse, la Première Guerre mondiale" us colpireu d'espant i fàstic amb les imatges obscenes que hi surten.
Molts caps militars, governants, grans empresaris, ducs, comtes, reis, ... van ser veritables monstres.
Les elits europees "d'arrels cristianes molt pregones" veuen normal fer guerres de temps en temps.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari