Opinion
Recuperar era illusion, recuperar era confidança
Semble que ja non mos ac creiguem. Semble qu’auem perdut era confidança e era illusion.
Semble qu’èm cansadi de tanta pegaria des nòsti politics, de tant hèr-mos a demorar despús d’ua consulta, eth 9 de noveme passat, ena qu’era gent parlèc naut e clar, entà demanar eleccions immediates.
Semble que non enteníem tanta peleja pèga entre es dirigents des dus principaus partits catalans, CiU e ERC, que mos an marejat tres mesi enquià portar-mos ara vergonha de veir qu’era voluntat deth pòble se supeditaue a interesi partidistes e que non èren capaci d’arribar a un acòrd e convocar es desirades eleccions plebiscitàries.
Semble qu’en Aran pòc mos impòrte tot açò, ara ei era sason fòrta deth torisme e es nòsti politics ocupen eth sòn temps enes hilats sociaus damb retrèts diuersi sus es infrastructures collapsades en Nadau e sus era naua Lei d’Aran que lèu serà aprobada en Parlament de Catalonha. Dialòg de sords, donques cada un parle entara sua capeleta e nosati, es ciutadans, ja non sabem qui ditz era vertat.
Era pròva? un anonci tan important entath futur de Catalonha e Aran com ei era convocatòria d’eleccions ath Parlament de Catalonha eth pròplèu 27 de seteme practicaments non a desvelhat cap de comentari en parçan aranés. Com pòt èster?
Ei vertat, en mai que ven i a es eleccions municipaus e era eleccion ath Conselh Generau d’Aran. Ara qu’ei temps dera petita politica, dera de casa. Encara a de plòir fòrça en Aran d’acieu ath 27 de seteme. Encara ei per vèir s’eth govèrn espanhòu tornarà a hèr-mos bèra jogada lorda entà proïbir que Catalonha e Aran s’expressen democraticament, donques decidir eth nòste futur semble que non entre en concèpte de libertat d’expression qu’eth president espanhòu, entre d’auti, demanaue, hè quauqui dies, ena grana manifestacion de París despús der atemptat a Charlie Hebdo.
Ei vertat, encara ei per hèr eth trabalh d’explicar as araneses e aranesi era oportunitat que signifique, entà Aran e entà Occitània sancèra, que siguésquem un nau estat en Euròpa, un estat a on er occitan serie lengua oficiau. Cau desmontar ua a ua es pòurs qu’es unionistes mos volen hèr a crèir as araneses e aranesi: ne eth torisme deisharà de vier, ne gesseram der èuro. Era economia neoliberau e eth sistèma capitalista son es qu’aué encara manen, e saben dera importància estrategica deth nòste territòri e des nòstes enterpreses.
Ei vertat, entà qu’es eleccions se convòquen calera dissòler eth Parlament de Catalonha eth pròplèu mes d’agost, e encara queden 7 mesi entà desvolopar es acòrds e crear eth clima d’accion politica entà arténher eth succès deth procès. Eleccions anticipades damb listes separades e ua huelha de rota acordada e conjunta, entre partits e societat civila, que díden ei fòrça auançada, més dera que non ne sabem arren encara. Cau dar contengut ath projecte d’independéncia, cau saber com serà aguest nau estat europèu que se diderà Catalonha e Aran, cau escríuer era Constitucion e cau veir quina relacion aurà Catalonha damb Aran, se de tu a tu o de naut tà baish.
Non sabi s’ei er iuèrn e eth temps embromat o ei perque molti ja non creiguem ena vielha politica e demanam a crits modèus mès justi e participatius de presa de decision entà bastir eth futur amassa. En Aran èm cansadi de tanta pleja e de tanta confrontacion. Mos cau recuperar era illusion e era confidança. Mos cau poder opinar e participar enes ahèrs publics e possar as politics entà que non desbremben que son ath nòste servici, e non nosati ath sòn. Mos cau pérder era pòur de lutar per cambiar es causes, per trencar damb manères de hèr de corruptèles, interessi personaus e cacicades. Mos cau collaborar entà qu’es politics tanben recupèren era confidança entre eri, que dialòguen, que pensen e amien endauant projèctes de país, en Aran e en Catalonha.
Ara ben, eri tanben s’auràn de guanhar era nòsta confidança, demostrar qu’es sues equipes e es sòns partits pòden caminar amassa e poden encoratjar-mos a seguir eth camin traçat. Deth cant catalan, en uèit mesi aurien d’auer pro temps entà hè’c; deth cant aranés, sonque n’auem quate.
Semble qu’èm cansadi de tanta pegaria des nòsti politics, de tant hèr-mos a demorar despús d’ua consulta, eth 9 de noveme passat, ena qu’era gent parlèc naut e clar, entà demanar eleccions immediates.
Semble que non enteníem tanta peleja pèga entre es dirigents des dus principaus partits catalans, CiU e ERC, que mos an marejat tres mesi enquià portar-mos ara vergonha de veir qu’era voluntat deth pòble se supeditaue a interesi partidistes e que non èren capaci d’arribar a un acòrd e convocar es desirades eleccions plebiscitàries.
Semble qu’en Aran pòc mos impòrte tot açò, ara ei era sason fòrta deth torisme e es nòsti politics ocupen eth sòn temps enes hilats sociaus damb retrèts diuersi sus es infrastructures collapsades en Nadau e sus era naua Lei d’Aran que lèu serà aprobada en Parlament de Catalonha. Dialòg de sords, donques cada un parle entara sua capeleta e nosati, es ciutadans, ja non sabem qui ditz era vertat.
Era pròva? un anonci tan important entath futur de Catalonha e Aran com ei era convocatòria d’eleccions ath Parlament de Catalonha eth pròplèu 27 de seteme practicaments non a desvelhat cap de comentari en parçan aranés. Com pòt èster?
Ei vertat, en mai que ven i a es eleccions municipaus e era eleccion ath Conselh Generau d’Aran. Ara qu’ei temps dera petita politica, dera de casa. Encara a de plòir fòrça en Aran d’acieu ath 27 de seteme. Encara ei per vèir s’eth govèrn espanhòu tornarà a hèr-mos bèra jogada lorda entà proïbir que Catalonha e Aran s’expressen democraticament, donques decidir eth nòste futur semble que non entre en concèpte de libertat d’expression qu’eth president espanhòu, entre d’auti, demanaue, hè quauqui dies, ena grana manifestacion de París despús der atemptat a Charlie Hebdo.
Ei vertat, encara ei per hèr eth trabalh d’explicar as araneses e aranesi era oportunitat que signifique, entà Aran e entà Occitània sancèra, que siguésquem un nau estat en Euròpa, un estat a on er occitan serie lengua oficiau. Cau desmontar ua a ua es pòurs qu’es unionistes mos volen hèr a crèir as araneses e aranesi: ne eth torisme deisharà de vier, ne gesseram der èuro. Era economia neoliberau e eth sistèma capitalista son es qu’aué encara manen, e saben dera importància estrategica deth nòste territòri e des nòstes enterpreses.
Ei vertat, entà qu’es eleccions se convòquen calera dissòler eth Parlament de Catalonha eth pròplèu mes d’agost, e encara queden 7 mesi entà desvolopar es acòrds e crear eth clima d’accion politica entà arténher eth succès deth procès. Eleccions anticipades damb listes separades e ua huelha de rota acordada e conjunta, entre partits e societat civila, que díden ei fòrça auançada, més dera que non ne sabem arren encara. Cau dar contengut ath projecte d’independéncia, cau saber com serà aguest nau estat europèu que se diderà Catalonha e Aran, cau escríuer era Constitucion e cau veir quina relacion aurà Catalonha damb Aran, se de tu a tu o de naut tà baish.
Non sabi s’ei er iuèrn e eth temps embromat o ei perque molti ja non creiguem ena vielha politica e demanam a crits modèus mès justi e participatius de presa de decision entà bastir eth futur amassa. En Aran èm cansadi de tanta pleja e de tanta confrontacion. Mos cau recuperar era illusion e era confidança. Mos cau poder opinar e participar enes ahèrs publics e possar as politics entà que non desbremben que son ath nòste servici, e non nosati ath sòn. Mos cau pérder era pòur de lutar per cambiar es causes, per trencar damb manères de hèr de corruptèles, interessi personaus e cacicades. Mos cau collaborar entà qu’es politics tanben recupèren era confidança entre eri, que dialòguen, que pensen e amien endauant projèctes de país, en Aran e en Catalonha.
Ara ben, eri tanben s’auràn de guanhar era nòsta confidança, demostrar qu’es sues equipes e es sòns partits pòden caminar amassa e poden encoratjar-mos a seguir eth camin traçat. Deth cant catalan, en uèit mesi aurien d’auer pro temps entà hè’c; deth cant aranés, sonque n’auem quate.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#4 OK, mercés GJB.
#2 Gràcies Gerard.
Sí, aquesta és la visió de la CUP
(tot i que jo, a nivell personal, no tinc cap problema a llegir els articles de Gasconha.com , per exemple. Tenen visions que podem no compartir sempre, però no són els típics regionalistes/folkloristes anti-occitanistes)
#3 "Illusion" a aicí lo meteis sens que lo castelhan "ilusión", que pòt significar "espèr".
Que 'pelatz "illusion" ?
#1 Excellent article, Mireia.
Per respondre a Pep, tre que foguèri convidat per la CUP en nom d'Iniciativa per Occitània per parlar de la lei d'Aran, m'impressionèt la qualitat de l'implicacion per la Val d'aqueste movement politica desparièr, amb un procès participatiu remirable. M'agrada tanben que la CUP separe pas jamai Aran de la rèsta de la nacion occitana coma separa pas tanpauc lo Principat de la rèsta de la nacion catalana.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari