Es una recèpta de Peiregòrd, una sopa amb de carn e de legum, que se servís sus de lescas de pan. Cal que siá espessa, gaireben sens brolhon. Los peiregordins dison per aquesta rason qu’una sobronada es pas bona s’en volent pincar lo culhièr ten pas drech. Es una sopa abondosa e consistenta e sovent arriba a la taula coma plat unic. Autres còps èra costuma en Peiregòrd, e tanben d’en pertot, de far una olada un còp per setmana, en granda quantitat, per que durèsse, e cada jorn las patronas ne rescalfavan una part e la servissián a la taula. Conti aquò per çò que trapi que sobronada benlèu deu venir de subrondar, probable pr’amor que, en emplenant l’ola a bèl èime, en fòrça ocasions lo liquid deviá regorgar en bolhir. Se pòt tanben que, en estent plat unic, i aguèsse la costuma de l’emplenar de tròp.
 
 
Sobronada
 
Ingredients (per 4 personas): 300 g de mongetas, 300 g de carn magra de pòrc, 1 lesca de cambajon, 1 lesca de carnsalada, 3 carròtas, 1 rutabaga, 1 branca d’api, 1 ceba, 300 g de patanas, 100 g de pan un pauc secòt, 4 grans d’alh, una jolverdada, frigola, laurièr, 2 clavèls de giròfle, pebre, grais d’auca e sal.
 
Preparacion: per començar metrem las mongetas (que las caldrà aver mesas a trempar la velha) en una ola, las cobrirem amb d’aiga e las daissarem sul fuòc. Picarem en pichons cairats la carn e la lesca de cambajon, o ajustarem e, tanlèu prene lo bolh, baissarem la flamba e o daissarem bolhir a fuòc doç. Mentretant, pelarem las carròtas, la rutabaga e las patanas e o abocinarem tot. Abocinarem tanben la carnsalada e pelarem la ceba e los alhs. Metrem dos culhierats de grais d’auca dins una padena e la daissarem sul fuòc. Quora l’òli serà caud i metrem la rutabaga, la carnsalada, los alhs e unas rametas de jolverd trissat e o farem rossir. Remenarem, virarem e revirarem; quand aquò serà plan rossit, o botarem dins l’ola. I ajustarem tanben las carròtas, la ceba, un brin de frigola, una fuèlha de laurièr e los clavèls, o salpicarem de sal e pebre e i botarem un fuòc mai viu. En prenent tornar lo bolh, baissarem la flamba e o daissarem a fuòc doç un autre còp. Al cap d’una ora i ajustarem las patanas. Mentretant, lescarem lo pan (plan fin) e lo botarem dins las escudèlas. Al cap de mièja orada o tirarem del fuòc e o servirem sus las lescas de pan. Cal que siá espessa, amb solament un pauc de brolhon.
 
Variantas: i podèm ajustar un pòrre. N’i a que i daissan un pauc mai de brolhon e amb aquò fa las sopas; servirem en aquel cas la rèsta de segond. Las sopas pòdon èsser de pan de mestura. Podèm cambiar lo grais d’auca per de lard.
 
Dialectalismes: sagranada, sabrenada, sagrenada, sogronada, sabronada, sagrunada, saugranada.