Vosautres, o sabi pas mas devètz admetre que i a de monde que son pas astrucs!
 
Legissiái la premsa ièr qu’aviái pres un pauc de retard e tombèri sus dos articles a prepaus de quatre elegits que vivon a París o en banlèga qu’avián aprentament qualques problèmas amb la justícia: los Balkanys e los Tiberis…
 
Aquestes venon d’èsser definitivament —definitivament?— condamnats per la cort de cassacion per una frauda electorala comesa dins nòstra bèla capitala, fraudariá que torna a las eleccions municipalas del mes de junh de 1995.
 
Una practica comuna en qualques endreches de la Republica ont n’i a que fan votar los mòrts e d’autres que fan demorar un fum de personas que vòtan per eles a la meteissa adreça dins un estúdio, per exemple.
 
Coma tot ciutadan accusat de quicòm a drech a la presompcion d’innocéncia, es evident qu’una acusacion parièra podiá pas èsser presa en consideracion sens pròvas. En consequéncia, la justíca faguèt son enquèsta e los presumits innocents neguèron tot e faguèron apèl a cada còp.
 
Contunhèron donc d’èsser candidats e d’èsser elegits fins ara mentre que los jutges anavan d’un “pas de senator”.
 
Dètz e sèt ans après, è finita la commedia! La justícia a trionfat e lo fraudaire es condamnat a qualques meses de preson amb ajornament e a una inegibilitat de tres ans; la femna deviá pas èsser al corrent qu’a pas agut ges de sancion… èra pas que sa complici!
 
Soi content de viure dins un país qu’a una justícia socitosa d’evitar las errors judiciàrias que n’avèm besonh per sosténer nòstra democracia a la francesa, la mai bona del monde, coma dison.
 
Soi content, disiái, per çò que i a qualques jutges, de gauchistas de segur, de comunistas benlèu ben, que cèrcan garrolha a un cople mitic de la banlèga: los Balkanys.
 
L’òme e la femna son elegits desempuèi lo rei Cezet a Levallois-Perret e son d’amics intimes de l’èx-president de la Republica.
 
L’acusacion es grèva. Son acusats de “blanquiment de frauda fiscala”, de “corrupcion” e de “blanquiment de corrupcion”. Quand disi que l’acusacion es grèva, fau pas que tornar dire çò qu’ai legit per çò que compreni pas çò que vòlon dire los mots qu’ai escriches entre verguetas.
 
Ieu, i cresi pas; son, encara un còp, de jutges que vòlon passar a la television en fasent de misèrias a de personas conegudas e onorablas.
 
Seriái pas susprés que lo lobby antitabac foguèsse implicat — Balkany fuma lo cigarro.
 
Aqueles paures bogres se van roïnar per pagar lors avocats, solide.
 
Es aital amb las gents que defendon lor onor contra “vents e subèrnas”. An un “onor” eles, e son pas coma totes aquels sacamands e paucvals, que la justícia deu jutjar “a la lèsta” e metre en preson per çò qu’an panat un irange al supermercat.