Vos o disi francament, ieu, lo fallocrata masoquista de servici, aquelas eleccions departamentalas m’agradan…
 
D’en primièr, deuriam far un pas cap a la paritat politica! E pensi que degun aviá pas vist l’afar aital. Vos rendètz compte que las femnas se van trobar, pel primièr còp a egalitat dins las assembladas!
 
Son las femnas que van èsser contentas, non? Mas crenhi que siá pas qu’una victòria a la Pirrus… e va i aver de frustacions quand los pòstes de responsabilitat seràn distribuits. Siá balhan a las femnas un nombre egal a los del òmes, siá riscam d’arribar a un deadlock – blocatge en bon francés!
 
Nos dison que las femnas fan de politica autrament, que son pas motivadas per l’ambicion, qu’an un apròche mai uman, en un mot que deurián menar la dança per çò que los òmes an fach la pròva desempuèi longtemps qu’èran moguts unicament per lor ego.
 
Fins ara, quand una femna, dins un pòste de responsabilitat, se compòrta coma un òme, dison qu’es normal en causa justament de la supremacia del poder masculin e que cal balhar de temps al temps…
 
Nos trobam fàcia al problèma de la galina e de l’uòu…
 
Bon, a cada còp, me daissi anar a parlar de quicòm qu’ai ges de competéncia per ne parlar. Non, èri partit per vos dire que deu èsser lo primièr còp que, dins una eleccion, al mens dins mon canton —e qualques autres ça que la— , los candidats, levat la falanga de la drecha extrèma, se presentan, gaireben totes, vergonhoses de lor apartenéncia.
 
Los mots esquèrra e drecha semblan èsser venguts vielhanchons e parli pas dels mots grossièrs coma Partit socialista o Ump que semblan mai dangieroses que lo semtex! qu’es quicòm que vos pòt petar dins las dents.
 
Dins mon vilatge, n’i a quitament que se plaçan dabans! sus l’escaquièr politic. E son gaireben los sols a se posicionar mentre que los autres se dison per o contra la majoritat sens la nomenar.
 
Tot parièr pels programas! Aquelas eleccions son pas politicas, se sap; donc totes vòlon una politica… non una accion cap als vièlhs que s’ameritan una vielhesa urosa; son tanben per una accion cap als joves que s’ameritan pas de se’n veire las pèiras per trobar pas un job… etc.
 
Un còp de mai, deman, aquò’s evident,  rasatge e epilacion —volètz pas rasar las femnas, non?— seràn a gratis.
 
Totara, mancarà pas qu’un ingredient per que sián capitadas aquelas eleccions: los electors.
 
Ai coma l’impression que, dissabte, los peisses deurián se preissar de partir “a la campanha” per çò que, dimenge, los pescaires seràn nombroses a voler doblidar tota aquela comèdia.