I a pas guaire, una novèla aperèc benlèu vòsta atencion, es la deu director d’escòla arrestat per forçament de dròlles a l’endehens de l’establiment au parat d’activitats periescolaras. Aquesta hèita es pas, malament, excepcionala, mes çò de susprenent, es se d’assabentar que lo director en question èra dejà estat condemnat, siès ans abans, a siès meses de preson dambe subersediment per recelament d’imatges a caractère pedo-pornografics. Com se ditz en çò nòste: “Aquiu i a quicòm que truca”.
 
La condemnacion de l’epòca èra apariada d’una obligacion de suenh e d’una mesa a l’espròva. Çò que pòt susprénguer, es de saber perqué estoc pas seguida d’una interdiccion de trabalhar dens un mitan on los dròlles son presents. Segon çò qu’expliquèc una jutja sus TF1, lo ministèri public aplica pas aquesta defensa qu’en cas d’acte pedofile e non pas per un simple recelament d’imatges.
 
Las hèitas, totun, son grèvas. Lo director a reconegut aver obligat naus escolans a practicar una fellacion, e filmat tot aquò dambe lo dequé video de l’escòla. A explicat aus enquestaires qu’èra la resulta d’una “addiccion que s’èra pas acabada dempuèi annadas”. La resulta ne son nau vidas copadas (shens de comptar las familhas).
 
Aqueste triste eveniment nos hè soscar a la responsa que deu portar la societat ende poder emparar lo mès possible sos dròlles. Sembla plan qu’èm davant una mauescaduda.
 
Purmèr, la sancion de siès meses de preson dambe subersediment pareish drin derisòria e inutila. Davant una persona que patís de destroble de l’agís tan grèu, soi pas segur que lo castig sia una responsa benparada. Pòt benlèu ajudar de hèr comprénguer a la persona que çò qu’a hèit es reprensible. Dens lo cas d’un acte de violéncia sexuala, ajuda de balhar reparacion a la victima, de reconeishéncia de son estatut e lo sentiment que la societat demòra pas insensibla a la patida.
 
Es important de tornat considerar la situacion. Èm pas dens lo cas d’una societat contra una persona, cadun ajant interesses opausats, mes dens la situacion d’un grop uman que deu ajudar a l’ensems de sos sòcis de víver en patz. E end’aquò, dus axes: davant l’adiccion, purmèr, ajudar la persona de’s suenhar eficaçament e tot baishar la pression causada per la libido, mes tanben protegir los dròlles en ténguer la persona que pòt representar un dangèr lo mès luenh possible.
 
Per çò qu’es deu suenh, la legislacion a dejà pervist un acompanhament terapeutic, aperat “Tractament inibitor de la libido”, o absorpcion d’anti-androgèns, que hè baishar l’accion de las ormònas androgènas, màgermant la testosteròna.
 
Per malastre, aqueste tractament es sovent criticat pr’amor que receboc injustament lo chafre de “crestacion quimica”, concèpte que nos manda a una mutilacion genitala, una ablacion o a sabi pas quina tortura medievala, lavetz que s’agís de presa de potingas e que son efèit es pas irreversible.
 
Es curiós de constatar qu’aquesta error s’encontra dens mès d’una lenga europenca, “crestacion quimica” se ditz chemical castration en anglés, castración química en espanhòu, castrazione chimica en italian, kastracja chemiczna  en polonés, kesmisk kastrering  en suedés e dinc a kemiallinen kastraatio en finés. Per contra, aquesta expression sembla se díser pas en alemand, on l’acompanhament terapeutic a balhat dempuèi bèra pausa (la debuta de las annadas 70) resultas de las bonas (96% d’escaduda). Me brembi de l’entrevista d’un ancian malaut d’aqueste país que’s disèva plan content d’aver podut retrobar una vida normala e activitats que l’èran impossiblas abans, coma legir un simple líber o se concentrar sus un film.
 
Dusaument, sembla evident qu’esluenhar una persona victima d’adiccion a la pedofilia de dròlles es la basa de çò que cau hèr imperativament. Ça que là, es benlèu pas tan simple qu’aquò. Dens lo cas deu director incriminat, a pas hèit lo mendre esfòrç end’aquò e le pòt estar arcastat. Mes l’estatut d’un director d’escòla implica un cèrt mòda de vida e una experiéncia qu’a pas aquesit endacòm mès.
 
Es mauaisit de l’imaginar demissionar e se presentar a Pôle Emploi dambe un CV de director d’escòla e tot cercar un emplec de “qué que sia lhevat dambe dròlles” a maugrat de son caminament professionau. L’ajuda deus servicis de l’Estat sembla doncas importanta, un pauc coma la fabricacion (fòrça mès simpla) d’una dusau vida endeus repentits de la màfia en Italia.
 
La discrecion de cap aus vesins o amics es tanben importanta end’escapar a una desociabilizacion de la persona dambe lo risc d’isolament que’n s’enseguís. Deishar lo concernit se desapachocar solet mia gaireben automaticament a un escac.
 
End’acabar, cau saber que la causa màger deu milhorament d’una tala situacion es de convéncer la persona e d’obténguer son consentiment de cap a una terapia. Pensi que los servicis judiciaris e administratius an tot un arsenal d’especialistas e de psicològs que poden arribar a hèr comprénguer au concernit que lo milhorament de son estat le serà tanben benefic, a eth medish, mes tanben aus dròlles, a lor familha, e a la societat sancèra.