Opinion
Las matematicas com arma deu totalitarisme?
L’educacion deu dròlles, se ditz sovent que’us servís a aprestir a la vida d’adulte. Es una causa entenuda mès d’un còp e que s’amerita de s’i estancar.
Espiem com es devenguda l’educacion uei lo dia. Lo sistèma actuau de l’Estat francés practica màgerment una seleccion basada sus una sola matièra: las matematicas. Ac sabi plan per l’aver ausit tota mon escolaritat: se vòs estar quauqu’un d’important e aver la causida de hèr un mestièr interessant, n’i a pas nat aute camin que d’estar bon en matematicas.
Tre la debuta, se muishar bon en aquesta matièra vos atirava los sorrísers deus professors e quitament de l’administracion. La recompensa es immediata. Tot es hèit ende valorizar lo “matós”. Jo qu’èi seguit lo pas de la seccion “C” (a l’epòca, adara s’apèra “S”), èi ausit mès d’un còp qu’èram “l’eleit futura de la nacion” (lo provisor deu licèu, 1978).
Avèvi doncas lo gai de resòlver equacions a duas inconegudas, de trobar nombres derivats o de m’amusar dambe los sinuses e los cosinuses. Peus aquestes qu’an pas conegudas talas jòias, vos indicarèi que:
“Se f e g son duas foncions derivablas sus I e se g s’anula pas sus I, f/g es derivable sus I e (f/g)’ = f’g-fg’/g2.”
Per tot díser, aquò me regausissèva pas particularament. La perspectiva d’una vida de las bonas, perqué pas estar engenhaire, tanpauc. Sonque me motivava la consideracion deu monde de cap aus “scientifics” (e benlèu tanben un cèrt succès dambe las gojatas, ende tot díser!).
Per astre, ende’vs rassegurar, èi acabat coma musicaire (ende las gojatas, es encara mílhor!).
Mes tornem a la preparacion a la vida futura. Qui utiliza las matematicas deu nivèu de la terminala dens sa vida vidanta? Podèm pensar que los engenhaires ac hèn. Quants engenhaires trabalhan dens l’Estat francés? La chifra es de 37.000, çò que nos hè, d’una poblacion de 66 milions, un bon petit 0,056 % de monde qu’utilizan cada jorn çò qu’an aprés au licèu.
Sabi qu’i a, au demiei deus legedors deu Jornalets, monde fòrça aluzerpits que van díser que cau calcular sus la basa de la poblacion en edat de trabalhar. Es vertat.
37.000 de 43.000.000 (poblacion en edat de trabalhar), aquò que puja dinc a 0,086 %.
Lavetz, pr’amor una seleccion sus las matematicas? Èi soscat.
Ma cosina que, un jorn, volèva entrar dens l’armada, passoc los tèsts de seleccion. Pendent l’entreteng, l’estoc perpausat çò que s’apèra “lo tèst de l’aubre”. Es a díser que, au bèth miei d’una pròsa, e benlèu quitament d’una frasa, shens díser vira, l’oficièr recrutaire ditz au candidat de dessenhar un aubre, shens qu’aquò aja un rapòrt dambe çò que’s disèva abans.
Lo mès important es pas l’aubre dessenhat (A còps, psicològues podon totun intrepretar l’importança deu tronc o deus radics per rapòrt au huelhatge, o sabi pas qué) mes solide la reaccion deu candidat. Atz plan comprés que los que pausan questions, que volon saber “pr’amor o com un aubre?”, mercan marrits punts dens la decision finala. L’armada a pas besonh de monde que soscan mes de monde qu’aubedissen suu pic pr’amor qu’an hidança dens l’institucion.
E doncas compari un pauc las matematicas au tèst de l’aubre de l’armada.
Te hèn marrossejar monde joens (Cau totun levar los a qui las matematicas agradan vertadèrament e que saben dejà que volon estar engenhaires dens un activitat que’us agrada tanben) sus un subjècte complètament teoric e fòrça en·hartant ende s’assegurar d’un eleit amècha e manejadera. Soi passat per aquò.
La teoria de l’esfòrç e de la recompensa es a la basa deu masedatge. Aquò pòt semblar drin extremista de comparar bèstias e umans, es vertat, e vòli pas mancar los qu’an seguit las classas matematicas, deus quaus ne soi, jo tanben. Mes çò que vòli díser es que l’esquèma es lo medish, après tot lo demès es diferent, solide.
Lo monde que, cada jorn, an de s’organizar dambe autes sus un projècte (aquò que comença dens un coble), an de’us escotar, de saber s’exprimir sens de violéncia e convéncer, de saber hèr una sintèsi de las volontats de cadun ende que totis sian contents, son fòrça fòrça mès numeroses que non pas los 0,086%. S’agís solide de la totalitat.
Mes aquera matièra, que s’aperaré “la cooperacion” o “trabalh comun”, s’apreng pas a l’escòla.
Es normau, seré la debuta de la revolucion, e aquò es pas la mira de l’Educacion Nacionala francesa.
Espiem com es devenguda l’educacion uei lo dia. Lo sistèma actuau de l’Estat francés practica màgerment una seleccion basada sus una sola matièra: las matematicas. Ac sabi plan per l’aver ausit tota mon escolaritat: se vòs estar quauqu’un d’important e aver la causida de hèr un mestièr interessant, n’i a pas nat aute camin que d’estar bon en matematicas.
Tre la debuta, se muishar bon en aquesta matièra vos atirava los sorrísers deus professors e quitament de l’administracion. La recompensa es immediata. Tot es hèit ende valorizar lo “matós”. Jo qu’èi seguit lo pas de la seccion “C” (a l’epòca, adara s’apèra “S”), èi ausit mès d’un còp qu’èram “l’eleit futura de la nacion” (lo provisor deu licèu, 1978).
Avèvi doncas lo gai de resòlver equacions a duas inconegudas, de trobar nombres derivats o de m’amusar dambe los sinuses e los cosinuses. Peus aquestes qu’an pas conegudas talas jòias, vos indicarèi que:
“Se f e g son duas foncions derivablas sus I e se g s’anula pas sus I, f/g es derivable sus I e (f/g)’ = f’g-fg’/g2.”
Per tot díser, aquò me regausissèva pas particularament. La perspectiva d’una vida de las bonas, perqué pas estar engenhaire, tanpauc. Sonque me motivava la consideracion deu monde de cap aus “scientifics” (e benlèu tanben un cèrt succès dambe las gojatas, ende tot díser!).
Per astre, ende’vs rassegurar, èi acabat coma musicaire (ende las gojatas, es encara mílhor!).
Mes tornem a la preparacion a la vida futura. Qui utiliza las matematicas deu nivèu de la terminala dens sa vida vidanta? Podèm pensar que los engenhaires ac hèn. Quants engenhaires trabalhan dens l’Estat francés? La chifra es de 37.000, çò que nos hè, d’una poblacion de 66 milions, un bon petit 0,056 % de monde qu’utilizan cada jorn çò qu’an aprés au licèu.
Sabi qu’i a, au demiei deus legedors deu Jornalets, monde fòrça aluzerpits que van díser que cau calcular sus la basa de la poblacion en edat de trabalhar. Es vertat.
37.000 de 43.000.000 (poblacion en edat de trabalhar), aquò que puja dinc a 0,086 %.
Lavetz, pr’amor una seleccion sus las matematicas? Èi soscat.
Ma cosina que, un jorn, volèva entrar dens l’armada, passoc los tèsts de seleccion. Pendent l’entreteng, l’estoc perpausat çò que s’apèra “lo tèst de l’aubre”. Es a díser que, au bèth miei d’una pròsa, e benlèu quitament d’una frasa, shens díser vira, l’oficièr recrutaire ditz au candidat de dessenhar un aubre, shens qu’aquò aja un rapòrt dambe çò que’s disèva abans.
Lo mès important es pas l’aubre dessenhat (A còps, psicològues podon totun intrepretar l’importança deu tronc o deus radics per rapòrt au huelhatge, o sabi pas qué) mes solide la reaccion deu candidat. Atz plan comprés que los que pausan questions, que volon saber “pr’amor o com un aubre?”, mercan marrits punts dens la decision finala. L’armada a pas besonh de monde que soscan mes de monde qu’aubedissen suu pic pr’amor qu’an hidança dens l’institucion.
E doncas compari un pauc las matematicas au tèst de l’aubre de l’armada.
Te hèn marrossejar monde joens (Cau totun levar los a qui las matematicas agradan vertadèrament e que saben dejà que volon estar engenhaires dens un activitat que’us agrada tanben) sus un subjècte complètament teoric e fòrça en·hartant ende s’assegurar d’un eleit amècha e manejadera. Soi passat per aquò.
La teoria de l’esfòrç e de la recompensa es a la basa deu masedatge. Aquò pòt semblar drin extremista de comparar bèstias e umans, es vertat, e vòli pas mancar los qu’an seguit las classas matematicas, deus quaus ne soi, jo tanben. Mes çò que vòli díser es que l’esquèma es lo medish, après tot lo demès es diferent, solide.
Lo monde que, cada jorn, an de s’organizar dambe autes sus un projècte (aquò que comença dens un coble), an de’us escotar, de saber s’exprimir sens de violéncia e convéncer, de saber hèr una sintèsi de las volontats de cadun ende que totis sian contents, son fòrça fòrça mès numeroses que non pas los 0,086%. S’agís solide de la totalitat.
Mes aquera matièra, que s’aperaré “la cooperacion” o “trabalh comun”, s’apreng pas a l’escòla.
Es normau, seré la debuta de la revolucion, e aquò es pas la mira de l’Educacion Nacionala francesa.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
A Don Gate :
Mercés per aquestas autas chifras (37.000 diplomat cada an, me pareish fòrça, vau verificar), çaquelà aquò rai coma disètz, aquò demòra totun una petita minoritat.
Après, se vòsta biais d'ensenhar las matematicas (poderé estar una auta matièra) es particularament bon, es pas una prioritat de l'Educacion Nacionala, mes una iniciativa vòsta, que cau saludar.
Adieu,
Escrivètz : "Quants engenhaires trabalhan dens l’Estat francés? La chifra es de 37.000, çò que nos hè, d’una poblacion de 66 milions, un bon petit 0,056 % de monde qu’utilizan cada jorn çò qu’an aprés au licèu."
Que non ! 37 000 es lo nombre d'ingenhaires diplomats chada an. I a mai de 800 000 ingenhaires en França, çò que fa gaireben 2% de la populacion activa. E i a ben mai de gens qu'aqu'ò qu'utilizan las matematicas de la terminala chada jorn. Avètz oblidat los cerchaires, lo mond de la finança, los biologistas, los statisticians eca...
Mas es pas la question...
Ieu pensi que la question es pas çò que s'apren, mas cossi s'apren. Chau pas mesclar, marrits objectius, marrit biais de far, amb marrit subjècte... Las matematicas se pòdon aprene coma disètz :
"Lo monde que, cada jorn, an de s’organizar dambe autes sus un projècte (aquò que comença dens un coble), an de’us escotar, de saber s’exprimir sens de violéncia e convéncer, de saber hèr una sintèsi de las volontats de cadun ende que totis sian contents"
Es coma 'qu'ò que las ai aprés las matematicas, e es coma 'quò que fau trabalhar los estudiants chada jorn.
Aquel article m'agrada. En 1968, quand aguet mon bac, mon pair fasia de las cabriòlas. Era pas lo 3/4 d'un colhon, ilh qu'era pas 'nat a l'escòla, que sabia pas parlar frances e qu'era mocat perqu'era paisan.
Me, era pas tant content d'aquò. De que farai de tot çò qu'avia aprengut a l'escòla?
Uei, la Revolucion vai. Un et un fera pas totjorn dos. Si prenetz A etB, avetz dos objects, e donc 1+1=2. Mas si consideratz qu'i a dos objects e en mai una relacion entre A et B, avetz 1+1 =3.
Podetz considerar que A a un biais positif e un biais negatif; aqui 1+1=5. Fin final podetz trobar que 1+1= l'infini.
Oblidetz pas que la clau de la revolucion que vai sera la relacion en matematica, mai en filosofia o ben en familha. Quitam lo monde d'au v'un per passar au monde dau dos. I a pus vos que vos barratz dins una gabia en portant un jutjament sur l'autre. I aura vos e l'autre e entre los dos une relacion.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari