Opinion
L’Estivada de Rodés: d’utilitat publica!
Farà aquest an 20 ans que cada estiu, me preni lo camin de Rodés per l’Estivada.
E lo bruch corrís que 2005 seriá la darrièra Estivada?
Estivada 2015: clap de fin?
Arribi pas de i creire.
Arribi pas d'o engolir.
E me demandi se los millierats de personas que se retròban cada fin de julhet an idèa que l’an que ven, aquel RDV, lo poiràn benlèu pas notar dins son agenda!
Me soveni…
A la debuta, lo festenal, tot pichonet, se debanava a l’entorn de la plaça Foch ont se teniá lo vilatge occitan, entre estands associatius e baraquetas per beure e per manjar…
Ja, èra escasença, dins aquel punt central de l’espaci occitan, de i crosar de mond de’n pertot, d’escambiar, de debatre, de se téner al fial de las noveutats de l’edicion, de veire de creacions artisticas de’n pertot.
Puèi cresquèt l’Estivada, sota la direccion d’abòrd de Chistian Grenet, puèi de Patric Roux.
Pro lèu se i tenguèt un estand de la FELCO, a l’iniciativa, primièr, del CREO Lengadòc, puèi lèu alargat a totes los collègas de l’espaci d’òc. Escasença de rescontres, d’escambis, de descobèrtas d’experiéncias pedagogicas menadas d’aquí d’alai, de vendas de libres e autres documents.
Per ma part, aguèri l’escasença de m’investir modèstament dins la programacion. En defòra de las grasilhas dels espectacles, e en mai de l’espaci “Castanhada”, bailejat per Robert Marti, prepausèri un espaci “poesia”, ont d’annadas a de reng, convidèri de poètas de l’espaci occitan tot.
Aquí veniá un public reduch, saique, mas en demanda e los escambis i èran rics, esmovents, sovents.
Ai lo remembre, entre autres, de la sesilha consacrada a l’edicion dels poèmas de Bodon, o d’un omenatge a Robèrt Lafont que venia de morir. O pus recentament, en 2013, de la lectura, per Ives Roqueta, dins la cort interiora del musèu Fenailles, de son òbra meravilhosa sus las estatuas-menhirs, recentament editada per Capl’Oc a Sant Affrica “Lo cant dels Millenaris”, seguit de “Dieusses primièrs”. Mai d’un de nosautres aviá las lagremas…
Quora Benjamin Assié prenguèt la direccion del CIRDOC, la collaboracion amb la direccion de l’Estivada venguèt una institucion, lo CIRDOC estent cargat de la progamacion de tota la part literària, amb de moments mai intimistas dedicats a la poesia, e de moments de debats, amb tanben, de temps en quora de moments que tenián mai de l’espectacle.
Capitada creissenta: al Musèu Fenaille d’abòrd, puèi al Musèu Soulages en 2014, lo mond esperavan defòra mièja-ora abans l’espectacle e bona part demoravan dabans la pòrta…
Parli d’aquò perque, per ieu, l’Estivada, es pas de’n primièr las molonadas recampadas dabans la granda scèna del ser. Es d’abòrd aquela multiplicitat d’eveniments mai pichòts, mas mai esmovents, amb una comunion entre lo public e los creators, que presi tant. Los espectacles a la Capèla Reiala (ailàs refusada a l’Estivada dempuèi 2 ans), o a la MJC, o a la sala de las fèstas…
Mas l’Estivada, es pas solament lo festenal occitan de Rodés.
Es un festenal INTERREGIONAL, lo sol estampilhat coma tal que totas las Regions nòstras i son associadas.
E mai lo psdt Vauzelle, en 2012, i saludèt “la valorisation du patrimoine historique à travers la langue d’Oc”! E aquel singular es de notar per un psdt de Region qu’auriá que tròp tendéncia d’escotar aqueles que refusan l’unitat de nòstra lenga dins la diversitat de sas expressions .
L’Estivada, es tanben lo SOL luòc ont los occitanistas de totas las Regions se retròban, debaton, escàmbian, organizan d’amassadas generalas (quantas AG la FELCO i tenguèt?), d’escambis interassociatius, de debats amb d’elegits: lo president del Senat i venguèt i a 2 ans e, en 2012, i aguèt un debat titolat “Bilan et impacts des politiques linguistiques interrégionales”…
L’Estivada es encara lo luòc ont las associacions occitanistas tenon un estand tot lo temps del festenal, rescontran lo public vengut festejar… Per la FELCO, cotria amb OcBi, es lo moment ont podèm rescontrar la premsa, de parents d’escolans, de futurs estudiants, dire que la plaça de nòstra lenga deu trobar dins l’escòla publica deu èsser renfortida. L’estand es tanben lo luòc ont de collègas isolats fan un torn e fan coneissença amb los de las autras acadèmias.
E seriam privats d’aquò en julhet de 2016?
O pòdi pas creire.
O vòli pas engolir…
E vos?
Maria-Joana VERNY
cosegretària FELCO
E lo bruch corrís que 2005 seriá la darrièra Estivada?
Estivada 2015: clap de fin?
Arribi pas de i creire.
Arribi pas d'o engolir.
E me demandi se los millierats de personas que se retròban cada fin de julhet an idèa que l’an que ven, aquel RDV, lo poiràn benlèu pas notar dins son agenda!
Me soveni…
A la debuta, lo festenal, tot pichonet, se debanava a l’entorn de la plaça Foch ont se teniá lo vilatge occitan, entre estands associatius e baraquetas per beure e per manjar…
Ja, èra escasença, dins aquel punt central de l’espaci occitan, de i crosar de mond de’n pertot, d’escambiar, de debatre, de se téner al fial de las noveutats de l’edicion, de veire de creacions artisticas de’n pertot.
Puèi cresquèt l’Estivada, sota la direccion d’abòrd de Chistian Grenet, puèi de Patric Roux.
Pro lèu se i tenguèt un estand de la FELCO, a l’iniciativa, primièr, del CREO Lengadòc, puèi lèu alargat a totes los collègas de l’espaci d’òc. Escasença de rescontres, d’escambis, de descobèrtas d’experiéncias pedagogicas menadas d’aquí d’alai, de vendas de libres e autres documents.
Per ma part, aguèri l’escasença de m’investir modèstament dins la programacion. En defòra de las grasilhas dels espectacles, e en mai de l’espaci “Castanhada”, bailejat per Robert Marti, prepausèri un espaci “poesia”, ont d’annadas a de reng, convidèri de poètas de l’espaci occitan tot.
Aquí veniá un public reduch, saique, mas en demanda e los escambis i èran rics, esmovents, sovents.
Ai lo remembre, entre autres, de la sesilha consacrada a l’edicion dels poèmas de Bodon, o d’un omenatge a Robèrt Lafont que venia de morir. O pus recentament, en 2013, de la lectura, per Ives Roqueta, dins la cort interiora del musèu Fenailles, de son òbra meravilhosa sus las estatuas-menhirs, recentament editada per Capl’Oc a Sant Affrica “Lo cant dels Millenaris”, seguit de “Dieusses primièrs”. Mai d’un de nosautres aviá las lagremas…
Quora Benjamin Assié prenguèt la direccion del CIRDOC, la collaboracion amb la direccion de l’Estivada venguèt una institucion, lo CIRDOC estent cargat de la progamacion de tota la part literària, amb de moments mai intimistas dedicats a la poesia, e de moments de debats, amb tanben, de temps en quora de moments que tenián mai de l’espectacle.
Capitada creissenta: al Musèu Fenaille d’abòrd, puèi al Musèu Soulages en 2014, lo mond esperavan defòra mièja-ora abans l’espectacle e bona part demoravan dabans la pòrta…
Parli d’aquò perque, per ieu, l’Estivada, es pas de’n primièr las molonadas recampadas dabans la granda scèna del ser. Es d’abòrd aquela multiplicitat d’eveniments mai pichòts, mas mai esmovents, amb una comunion entre lo public e los creators, que presi tant. Los espectacles a la Capèla Reiala (ailàs refusada a l’Estivada dempuèi 2 ans), o a la MJC, o a la sala de las fèstas…
Mas l’Estivada, es pas solament lo festenal occitan de Rodés.
Es un festenal INTERREGIONAL, lo sol estampilhat coma tal que totas las Regions nòstras i son associadas.
E mai lo psdt Vauzelle, en 2012, i saludèt “la valorisation du patrimoine historique à travers la langue d’Oc”! E aquel singular es de notar per un psdt de Region qu’auriá que tròp tendéncia d’escotar aqueles que refusan l’unitat de nòstra lenga dins la diversitat de sas expressions .
L’Estivada, es tanben lo SOL luòc ont los occitanistas de totas las Regions se retròban, debaton, escàmbian, organizan d’amassadas generalas (quantas AG la FELCO i tenguèt?), d’escambis interassociatius, de debats amb d’elegits: lo president del Senat i venguèt i a 2 ans e, en 2012, i aguèt un debat titolat “Bilan et impacts des politiques linguistiques interrégionales”…
L’Estivada es encara lo luòc ont las associacions occitanistas tenon un estand tot lo temps del festenal, rescontran lo public vengut festejar… Per la FELCO, cotria amb OcBi, es lo moment ont podèm rescontrar la premsa, de parents d’escolans, de futurs estudiants, dire que la plaça de nòstra lenga deu trobar dins l’escòla publica deu èsser renfortida. L’estand es tanben lo luòc ont de collègas isolats fan un torn e fan coneissença amb los de las autras acadèmias.
E seriam privats d’aquò en julhet de 2016?
O pòdi pas creire.
O vòli pas engolir…
E vos?
Maria-Joana VERNY
cosegretària FELCO
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#1 Lu nom «Estivada» z-es la proprietat de la viala de Rodés... E si 'queita mairariá ne'n vòu pus, quò-es pas impossibla que lu «festenal interregionau de las culturas occitanas» poguèsse pas tornar nàisser dins n'autra viala....
Ne'n poirètz saubre un petiòt mai aquí: http://www.centrepresseaveyron.fr/2015/07/27/estivada-a-rodez-et-si-c-etait-la-derniere,967699.php
L'Estivada qu'es un festenau que me fai plaser chasca 'nada de lai-i 'nar, qu'es totjorn franc plasent de veire, coma-quò, de monde d'en pertot que batalhan per lu mesme raibe, la reconeissaça de nóstra genta linga. Mas me chau quitament vos dire çò qu'ai subre lu cuer, çò pense au fond de ieu. Sei dau monde de mai en mai nombrós que pensan que n'i a pas pro de plaça per lo nòrd d'Occitània... Pel còp l'an passat i aguet pas mai d'una programacion limosina, Mossur Simeonin que nos prisentèt sos braves dessenh, fugèt la soleta parsona que veniá dau Limosin... Per çò qu'es d'Auvernhe quò fuguèt parier, i aguèt màs lu grop "Quaus de la Lanla"... E parle pas de la partida Vivaro-aupina qu'èra tot simplament mancanta... Doas animacions per un teritòri que reprisenta la quasi meitat dau país me sembla pas gaire... non pas? Vòle pas rintrar dins de las polemicas, voliái màs despartir d'ambé vautres lu fond de ma pensada... E vos, de que pensatz de tot aquò?
Espèra !
Sabi pas gaire de causas per l'an que ven. Degun, çaquelà, sap pas gaire (e benlèu pas res).
Ai doncas pas cap de rason d'aver una opinion, siá positiva siá negativa per l'avenidor de l'Estivada.
Alara, es benlèu simplament la prudéncia del roergàs vièlh (que soi en trin de venir !) que me fa dire : "Espèra, Maria Joana... esperatz... esperem."
Res es pas encara jogat (dins un sens coma dins l’autre, plan segur, o reconéissi).
... mas l'aiga contunha de rajar jols ponts de Viaur…
Amistats a totes.
Tant per l'Estivada coma per totes eveniments occitans, es una batèsta politica entre elegits jacobins nacionalistas e elegits mai federalistas (amb una majoritat d'indiferents).
Se los politics jacobins de Rodés arriban de n'acabar amb l'Estivada, serà una oportunitat per una autra aglomeracion occitana amb d'elegits mai oberts.
Mas Rodès me sembla un punt plan central, tant geograficament, lingüisticament e amb l'oportunitat de valorizar e profeitar d'una ciutat pauc toristica.
Seriá una escasença per Albi, Mende, Alés, Caors e plan d'autras ciutats del massís occitan.
L'Estivada coma porta votz de la cultura occitana es una vertadièra oportunitat per una ciutat mejana fòra dels circuits toristicas de bastir un festival de nivel europèu dins las 20 annadas que venon.
Vertat . risca de desapareisser? Qual o diguèt? Aimariai de ne saupre mai?
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari