La situacion en Grècia es pas de bon comprénguer.
 
Un partit d’esquèrra que traís sos electors, es pas quicòm de francament navèth, am coneishut aquò dens l’estat francés en 1982, quan la còla de Mitterand preferiscoc Euròpa a una politica sociala.
 
Lo partit Syriza hè passar refòrmas que serén pas passadas, estóssen miadas per un aute partit. Los tienents de capitalisme liberau diseràn que, de tot biais, pas nada auta politica es possibla. Los sociaus-democratas diseràn qu’un còp passada la dolor deu truc de baston, l’Estat tornarà trobar son aplom e lo pòble son benestar (De notar que las duas pausicions son complementàrias). Los altermondialistas diseràn que cau cambiar lo sistèma, los complotistas que los partits politics d’esquèrra radicala an la tòca de desviar la malícia populara ende dehéner los privilègis deus mès rics e sauvar l’euro.
 
Cadun es liure de’n pensar çò que vòu.
 
Mes çò de mau comprénguer es meslèu que lo govèrn de Tsipras a hèit votar un referéndum a maugrat de la volontat deus capulats europencs, a insistit ende’u miar dinc au cap e, un còp que la votacion deu pòble les avosse balhat un sosteng franc e massiu, an hèit tot lo contrari de çò qu’avèvan prometut. Una traïson, es un escenari banau, mes lavetz pr’amor aqueste referéndum?
 
Auta question shens de responsa: pr’amor lo ministre de l’economia, Yánis Varoufákis (Γιάνης Βαρουφάκης), deisha sa foncion lavetz qu’avèva aprometut d’ac hèr en cas contrari?
 
Me cau avoar qu’es pas encara trobat la solucion e que calerà shens de dobte fòrça temps ende ne saber quicòm.
 
Au mensh, la leçon deu referéndum de Grècia nos balha la responsa a una question que’ns pausam  a còps: la deus instituts de sondatge.
 
Se sap que los sondatges pòdon influenciar l’opinion publica. Normalament, son hèits d’un biais scientific dambe principis basats sus la sociologia e una formulas matematicas. Nos ajudan de comprénguer lo monde.
 
La question que cadun s’es pausada au mens un dia es la seguenta: es pas possible que sondatges sian faussats ende desvirar una tendéncia qu’agradaré pas a daubuns poderoses?
 
Çò que’s debanèc en Grècia sembla nos portar una responsa positiva. Disi plan “sembla”, tot es possible, mes lavetz, se volètz, caleré díser per aunestetat “sembla a 90%”. Sabètz que lo “non” vençoc a mès de 61%. Es una victòria sens apèl que deisha pas nat dobte sus la volontat deus Grecs de repossar la perpausicion de la “Troïca”.
 
E totun, totun, non pas un sol, mes tres instituts de sondatge, Greek Public Opinion, ALCO e l’Universitat de Macedònia an balhat resultas de las aberrantas uns jorns abans la votacion.
 
GPO e ALCO avèvan pervist una petita victòria deu “òc” quan l’universitat balhava una quasi egalitat. Solide se pòt pensar que l’opinion grèca a benlèu capbussat la velha. Levat que los autes sondatges balhavan au medish temps resultas mès confòrmas a la realitat. Lo jornau Efimerida ton Syntakon, (Εφημερίδα των Συντακτών) predisèva 54% de “non”, fòrça mès pròches deus 61% finaus.
 
Vaquí doncas la question: sia aquestes instituts son particularament marrits dens lor trabalh, an metòdes pauc hisablas e lavetz vau pas mès lo còp que contunhen, sia an mentit. Dens los dus cases, aquò hè drin paur.
 
Dens lo purmèr cas, nos interèssa pas tròp, es l’ahar deus Grècs e de las practicas d’aquestas societats.
 
Dens lo dusau cas, aquò muisha clarament que, quan s’agís d’interesses gròs de finança internacionala, totis los trucs e patacs son permetuts, quitament los mens democratics e los mens aunèstes. Nos demanda d’estar fòrça vigilants e d’engolir pas totas las colòbras que’ns perpausen.  
 
Aquò bremba l’istòria susprenenta de la Segolèna Royal, enchafrada “la madòna deus sondatges” pauc abans las eleccions de 2007.
 
Mes aquò, èra abans …