Dau 30 de novembre au 11 de decembre, se debanarà a París la COP 21: la 21ena conferéncia de las partidas (a la convencion-cadre de las Nacions Unidas sus los chamjaments climatics), qu’es tanben la 11ena per çò dau protocòl de Kyoto. Una conferéncia que deuriá nos surtir dau blocatge nascut en 2009 a Copenaga e trobar lo biais, la viá, lo metòde per organizar la lucha mondiala contra los chamjaments climatics au niveu estatau.
 
La situacion es mai que mai critica mas los governs semblan pas prests a far d’esfòrçs. Segur, lo francés, qu’organiza la COP, vòu nos mostrar l’exemple. E decida de tornar sus los trabalhs de l’aeropòrt de Notre-Dame-des-Landes, projecte emblematic de la lucha entre modeles de societat que l’enjuec ne’n es tanben lo clima.
 
Mas quala es la situacion? Segon quauques rapòrts que venen de surtir, nos fau trobar imperativament un biais de far. D’efiech, lo de la Banca Mondiala chifra que 100 milions de de personas de mai seràn dins l’extrema paubretat d’acianta a 2030 sens solucion per lo clima. Un estudi de l’institut Climate Central indica qu’un reschaufament de 2°C - qu’es lo niveu visat  - aurà per consequéncia una nauça daus oceans de 4,7 m tustant de las zònas ente vivan 280 milions de personas. Per los 3°C actualament prevists, seràn 400 milions las personas tocadas per una nauça de 6,4 m. Shangai, Bombai e Hongkong chabaràn jos l’aigas. Lo rapòrt annuau de l’organizacion meteorologica mondiala nos anóncia un recòrd en 2014 per la concentracion de dioxide de carbòni (397,7 ppm) tant coma la de metan mai de protoxide d’azòte. Las consequéncias ne’n son mai de temperaturas globalas nautas, mai de  fenomens climatics extremes.
 
Nòstres governs son prevenguts. Mas me fau pas d’illusions. L’oligarchia en plaça crei dins lo poder de la creissança, la competéncia de la finança e l’irrealisme daus ecologistas. D’efiech, seràn per ilhs que paiaràn lo pretz de lor avuglament. Veiram ben çò que se decidarà. Lo mes que ven, vos farai un bilanç de las negociacions.