Sabi pas qui a dit: “Autan simple coma un bulletin de vòte”. De tota faiçon, a pas gaire d’importància que, coma soi un aluserpit de primièra, aquò’s ieu benlèu!
 
Autres còps, tot èra plan simple, quitament quand òm votava non pas per qualqu’un mas contra l’autre. Coma disiá l’autre, las tradicions se pèrdon.
 
Autres còps, i aviá una campanha electorala abans l’eleccion quina que siá e los candidats te fasián cadun sas promessas, quitament s’èra pas dins la meteissa acampada. Avián pas paur tanpauc dels electors qu’èran pas de lor avís o d’una sala ostila. N’avián, qué!
 
Autres còps… Non solament repotègui mas repàpii… Los joves an pas conegut aquel temps quand la television vos balhava pas encara lo “prèste-a-pensar, prèste-a-votar”.
 
Lo progrès es arribat e, levat las eleccions municipalas, totas las autras eleccions se debanan “a partir de” París que los politicians d’envergadura nacionala e los especialistas dels arguments capillotractats jògan a las cadièras musicalas sus las diferentas canals o a la ràdio. Los candidats locals, fin finala, son pas que de prèstanoms que revèrtan la votz-de-son-mèstre!
 
Nos dison que, dimenge, avèm  d’eleccions regionalas… N’ètz segur, d’aquò? Coneissètz los candidats e lor programa. Votaz per la drecha o per l’esquèrra? Mailèu comunista, socialista, Ump (excusatz: Les républicains) o Front nacional?
 
Òu, l’òme! me diguèt mon vesin, es un pauc mai complicat. Perqué far simple quand òm pòt entortilhar las causas?
 
Un partit se pòt aligar dins lo Nòrd amb un autre e far d’aliganças dins lo Sud o l’Oèst amb un autre diferent.
 
Lo brigalhament es vengut la règla e, se fasèm un esfòrç, cadun pòt fargar son partit e se presentar. N’i a qu’un partit que sembla pas aver cap de problèma. Obesiguèt a un führer pendent annadas e a cambiat ara per una führerin [?] qu’a pas agut besonh de far campanha tant los autres an fach lo trabalh per ela!
 
Los partits de governament, los ecologistas, los dissidents d’esquèrra an tot fach per se desconsiderar e, coma la panica es pas jamai estada bona conselhièra, avèm ausit lo quite primièr ministre demandar una aligança “d’interès nacional” per contrar çò que considèra coma la “pèsta bruna” d’ lora d’ara.
 
Los abstencionistas seràn nombroses e la recòlta bona pels venceires.
 
Dimenge anarai votar sens saber se jogarai mon vòte als dats o en agachant lo vent!
 
Pel moment, vau torna escotar “La java de las bombas atomicas” de Boris Vian per trapar un pauc de nhac…