Paradoxalament, me regaudissi de la polemica “Iniciativa Per Occitània / Partit de la Nacion Occitana” (ende hèr brac) pr’amor que’s pelejar en occitan es dejà una victòria. Daubuns van pensar que soi un incorregible optimista drin ninòi. Benlèu qu’auràn rason.
 
Lo tèma centrau de la charradissa aquí es “l’islamofobia”, que seré de racisme segon uns participants au debat. Com ac hascoc remercar lo Ròdrigo de Bigòrra, una “fobia” es pas un òdi mes una paur, e es evident de véser que las personas que’s son pausicionadas i a pas gaire en contra de la religion musulmana exprimissen meslèu una cranhença.
 
Es per aquò que’us volerí rassegurar, se pòdi, en tot saber que’s benlèu perdut a l’avança, que son monde deu caractère plan trempat. Los saludi au passatge.
 
L’incorregible Potonors que soi a una règla d’aur dens sa percepcion deu monde:
 
Totis los pòbles volon la patz. (Aplicacion a uei: los quites musulmans).
 
L’imensa majoritat deus poblants de la planeta volon trabalhar, minjar a lor hami, dromir devath un teulat, aver dròlles qu’auràn una vida milhora que non pas la lora. Aquò que pertòca uns 99,90% deus umans. Mes, ailàs, demòra los 0,10%.
 
Son eths que volon miar, estar mès poderoses, estar mès rics que non pas lo demorant. Son eths que pausan lo problèma. Son eths que, end’arribar a lora tòca, ensajan de manipular una part bèra de lors contemporanèus. E sovent s’i escaden.
 
Plan lèu dens lo debat dens lo Jornalet arribèc aqueste frasa: “[la religion musulmana] … aquela que mena una guerra terrorista e que vòu conquerir lo mond per li establir la charia …”. Am solide aquí clarament lo fondament de la cranhença de cap a l’islam.
 
Aquò’s pas, segon jo, la vertat. Los 99,90% deus musulmans volon pas conquerir lo monde. Es pas tan simplòt qu’aquò. Se prenguèm un exemple recent, lo deus ostatges deu Bataclan qu’avon lo parat de discutir dambe los atacants, dison clarament qu’aquestes justificavan lor accion per venjança a las bombadas francesas sus Siria e “sus lors hemnas e dròlles”.
 
Se las atacas de noveme an butat totis pr’amor deus paubres mòrts civius, cau avoar que la fòrça de tusta de l’Estat francés a pas perdut un milligrama de sa poténcia. Sèm pas com davant la Wehrmacht en junh de 1940. La Republique et ses valeurs son atacadas d’un biais meslèu simbolic, quitament s’un mòrt a París vau 100 mòrts russes dens un avion o 1.000 mòrts libaneses sus un mercat un dia auperabans. D’un costat, l’Estat francés i ganhèc en mestior de hidança deu pòble dens las institucions e dens sos miaires.
 
Se hèm un bilanç de “qui a tendéncia a conquerir lo monde”, cresi que lo monde occidentau ganha largament sus un escòre de 30 contra 1. E justament, sus Tèrra, la religion que ganha mès cresents es la crestiana, contra la musulmana que pèrd mès de totas.
 
Estonant, non pas? La jornalista polonesa Joanna Bąkiewicz-Brożek (de la quala parlèi i a una setmana) escrivèva que lo fenomèn deus musulmans que viran cocarda de cap au catolicisme en França es estujat per rasons desconegudas, mes es fòrça mès important que çò que pareish. Istoricament, los movements de conversion (religiosa, lingüistica, politica) se hèn tostemps de cap au poder e aus sòus, dambe l’esper de víver una vida milhora.
 
L’ahar de la guèrra en Iraq es un simbèu. Los Occidentaus (los cau plan aperar atau, au mensh es atau qu’eston sentits) ataquèn un país arabe laïc e modèrne, ende’u cambiar en una taula de bilhard en tot causar la mòrt d’unas 1.400.000 personas en passar. Se los islamistas de DAESH volon arribar a una tala resulta dambe lor materiau, an de tribalh …
 
S’es lejut que los musulmans devèvan escobar devant lor pòrta, es a díser se pausicionar clarament per rapòrt au terrorisme, çò qu’es vertat e que hèn tanben (a còps/sovent/tròp rarament, com volètz …) se desbromba que los Occidentaus tanben per rapòrt a çò que hè “lor” armada dens paises aluenhats … e pleats de petròli.
 
Per exemple, quan se cita una frasa violenta dita per un imam radicau, un Occidentau pòt pensar que l’islam representa un dangèr. Se, per contra, una frasa violenta veng de la boca de Donald Trump, l’Occidentau pensarà qu’aqueste piri es un fòu e lo representa pas, lavetz qu’un Orientau sentirà vénguer un dangèr de la part de l’Occident sancèr.
 
Lo monde es pas dividit entre “los Bons” e “los Maishants”, mes entre “los que volon anar au patac” e “los qu’ac volon pas”. Suus hialats sociaus, vesèm passar d’aquesta passa articles e fòtos d’ “Israelians que’s regaudissen de la mòrt d’un drollet palestinian” o de “Palestinians qu’escotèran Israelians per carrèra”. La tòca de lors relaiaires es plan d’espandir l’òdi e pr’aquò son aligats objectius.
 
Lo tribalh de soslinhar tot çò que pòt religar las culturas es fòrça mès mauaisit, se pòt destrusir en una seconda, l’amor que’s bastís mès a plaser que non pas la violéncia.
 
Sabi pas s’èi rassegurat quauqu’un mes au mensh aurèi ensajat.