Opinion
Bastir lo movement ciutadan
Queste mes vos parlarai pas de la COP 21. Ai pas pro estudiat la question e mai un subjecte liat a mon article precedent anima las colomnas dau Jornalet. Daus legeires pensan que la polemica entre lo PNO e l’IPO a pas vertadierament d’importància. Efectivament, sem entre nautres, occitanistas, quasi en familha, mas pertant la question es essenciala e percors l’ensems de la societat. S’agís de çò que ’pelei la radicalizacion d’una partida de nòstres conciutadans. Dins mon article aviá identifiat unicament la radicalizacion islamista e la nacionalista francesa. Mas quela darriera fai partida d’un movement mai large d’islamofobia que pòt aver segon lo contexte de las basas ideologicas diferentas.
Luchar contra quela radicalizacion es un imperatiu. Mas lo desplejament de patriotisma que vesem me sembla p’un piau una solucion. Los articles de Matiàs Gibert nos pòden ajudar. Las meschantas condicions socialas e la confusion identitària son çò que nos mena a quela situacion. Ajustarai, coma ecologista, la question environamentala qu’a un impacte sus las condicions de vita e mai si quò se vei pas directament.
Dins lo mitan ecologista, mai que mai anglosaxon, la problematica environamentala se pensa au niveu de çò que disen la comunautat. D’alhors, los Amics de la Terra, associacion que ne sei simpatizant, es una federacion mondiala de grops de militants que trabalhan sus los enjuecs ecologics de lor comunautat. E quò correspond a la nocion de país que desvelòpa Matiàs Gibert.
Dins son darrier article, fai convergir las luchas socialas e las luchas identitàrias a partir dau país, de la comunautat reala e viscuda per la gent. Dins queu combat d’emancipacion fàcia a l’imperium, la dimension ecologica deu èsser considerada. Lo filosòf André Gorz disiá que l’ecologia preniá son vertadier contengut coma critica dau sistema de produccion. Dominique Bourg, autre filosòf, considera que la societat ecologica democratica passa per lo refús de l’indepedéncia teorica de l’economia fàcia a la natura e a la societat.
Aquí, podem veire de las ideas portadas per lo manifeste de Gardarem la Tèrra, escrich per Robert Lafont a l’achampada altermondialista dau Larzac en 2003. Ne parle perque una autra idea de GLT es interessanta: l’associacion s’organiza en grops locaus apelats comitats de país. E me sembla qu’avem aquí l’otís per metre en plaça concretament quela reflexion teorica: daus comitats ciutadans basat sus lo país viscut per la gent, dins l’objectiu d’una recuperacion de la sobeiranitat populara sus l’economia, l’identitat, l’environament. L’otís per bastir lo movement ciutadan que porriá tornar balhar de l’esper au monde e una presa vertadiera sus lor avenidor, chanjar la representacion politica e farjar de que s’opausar ensems a la radicalizacion fanatica de nòstra societat.
Avem desjà daus exemples de movements ciutadans, que balhan lor plaça a las ideas de chascun e que renovelan lo biais de far de la politica. Pense a la Vague Citoyenne en Aquitània e a Corròp en la Vau d’Aran. De las iniciativas de segre, de multipliar, de modifiar si fau, de bastir dins lo pretzfach de l’emancipacion dau país.
Luchar contra quela radicalizacion es un imperatiu. Mas lo desplejament de patriotisma que vesem me sembla p’un piau una solucion. Los articles de Matiàs Gibert nos pòden ajudar. Las meschantas condicions socialas e la confusion identitària son çò que nos mena a quela situacion. Ajustarai, coma ecologista, la question environamentala qu’a un impacte sus las condicions de vita e mai si quò se vei pas directament.
Dins lo mitan ecologista, mai que mai anglosaxon, la problematica environamentala se pensa au niveu de çò que disen la comunautat. D’alhors, los Amics de la Terra, associacion que ne sei simpatizant, es una federacion mondiala de grops de militants que trabalhan sus los enjuecs ecologics de lor comunautat. E quò correspond a la nocion de país que desvelòpa Matiàs Gibert.
Dins son darrier article, fai convergir las luchas socialas e las luchas identitàrias a partir dau país, de la comunautat reala e viscuda per la gent. Dins queu combat d’emancipacion fàcia a l’imperium, la dimension ecologica deu èsser considerada. Lo filosòf André Gorz disiá que l’ecologia preniá son vertadier contengut coma critica dau sistema de produccion. Dominique Bourg, autre filosòf, considera que la societat ecologica democratica passa per lo refús de l’indepedéncia teorica de l’economia fàcia a la natura e a la societat.
Aquí, podem veire de las ideas portadas per lo manifeste de Gardarem la Tèrra, escrich per Robert Lafont a l’achampada altermondialista dau Larzac en 2003. Ne parle perque una autra idea de GLT es interessanta: l’associacion s’organiza en grops locaus apelats comitats de país. E me sembla qu’avem aquí l’otís per metre en plaça concretament quela reflexion teorica: daus comitats ciutadans basat sus lo país viscut per la gent, dins l’objectiu d’una recuperacion de la sobeiranitat populara sus l’economia, l’identitat, l’environament. L’otís per bastir lo movement ciutadan que porriá tornar balhar de l’esper au monde e una presa vertadiera sus lor avenidor, chanjar la representacion politica e farjar de que s’opausar ensems a la radicalizacion fanatica de nòstra societat.
Avem desjà daus exemples de movements ciutadans, que balhan lor plaça a las ideas de chascun e que renovelan lo biais de far de la politica. Pense a la Vague Citoyenne en Aquitània e a Corròp en la Vau d’Aran. De las iniciativas de segre, de multipliar, de modifiar si fau, de bastir dins lo pretzfach de l’emancipacion dau país.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#4 La critica sus la bona politica s'applicava pas solament a Maime Caillon mas a la granda majoritat daus occitanistes a començar pe la còla de Jornalet que nos disia que la bona politica era la de Mas, lo president de Catalonha, que ven de se far ejectar.
A! si tots los paubres dau monde, si tots los sens-gradas dau monde s'assemblan quala bona politica i auria pas. Ai desjà tant de còps auver aquò que me dise qu'i a quauqua ren que vai pas.
La frairalitat quò es plan mas l'òm vei pas que las pensadas de chacun son de las armas e pas de paraulas de partatge: chau far aitau, quò es coma aqueus que quò devria se far, que quò es que l'autre a dins la testa?
La frairalitat anirei la querre sus lo site " le grand changement" e pas dins lo mitan occitaniste tant pis si aqueu monde an una tor eifel dins lòrs pensadas.
"Mas lo desplejament de patriotisma que vesem me sembla p’un piau una solucion."
=> Òc, de segur. Ça que la, dins la controvèrsia amb lo PNO, Iniciativa per Occitània aviá l'obligacion morala de rapelar la concepcion dobèrta e generosa de la nacion segon Fontan, Lafont e mai Mistral.
Aquò significa pas, segon Iniciativa per Occitània, qu'un desplegament de patriotisme seriá la solucion a totei lei problèmas. Efectivament, leis estrategias basadas sus lo país concret, prepausadas per Maime Caillon e per Matiàs Gibèrt (membre d'Iniciativa per Occitània), son fondamentalas per melhorar la situacion sociala e ecologica e per luchar còntra lei radicalizacions mortifèras.
Lo movement Gardarem la Tèrra (qu'Iniciativa per Occitània aviá de bònei relacions amb eu), sembla d'aver desparegut. Es de dòu far perque portavan una esperança fòrça interessanta.
#3 Sabe gran ente vesetz que l'article de Maime vuelhe remplaçar lo governament per "LO bon òme" o "LA bona dama" providenciau, -la. Nòstre Maime nos parla ren mas d'un biais d'enginjar quauqua ecologia dins los movaments sociaus, ciutadans. Autanben, nos parla de convergéncia de las luchas socialas, que qu'es aus ciutadans de far viure la democracia au país non pas se laissar governar coma daus badarauds.
Creguessatz en l'aveniment d'un monde espirituau e non dualista, monista donc - que ieu sei p'unpiau segur que ne'n prenian la via mas afen... - perqué pas, e ieu sei pas degun per vos ne'n defendre, mas que vejatz pas, justadament, que s'opausan pas necessàriament e per esséncia lo sociau e l'espirituau, que qu'es afar de chascun e de tot lo monde de far lo monde melhor e pas lo melhor daus mondes, quò-quí, vesetz, ai plan dau mau a zo compréner.
Ieu crese pus dins la politica, per cas que l'i aguessa jamai cregut, ai pas p'un confiança dins la sembla democracia dins laquau vivem, mas quauquas iniciativas ciutadanas o socialas coma las que ne'n parla Maime me pareissen totparier sensenadas e benvengudas. L'i a pas d'oposicion emb l'espiritualitat.
"Gardar los pés sus Terra empescha pas de visar las estelas", apondrai que la terra fai partida dau firmament, mas ne'n som pas conscients.
L'idéia la pus bestia d'aquel article es de voler renversar lo governament per botar en plaça lo bon òme o la bona dama que devria far la bona politica alaidonc que degun sap qual es la bona politica e que tot lo monde a de las idéias differentas.
La Revolucion vai. Las certitudas economicas, scientificas, culturalas, religiosas e autras van tombar las unas après las autras. Los jòunes volan pus d'aquela societat ierarchisada, d'aquel ensenhament que reposa mas sus lo materialisme, lo mercantilisme, sus de las teorias de mai en mai contestadas, sus de las disciplinas scolarias separadas las unas de las autres, sus l'autoritarisme, sus lo dogme que vòl pas veire lo greu de sable qu'empescha la teoria de fonccionar.. La consciença que vai nos apela a s'aimar los uns los autres, a far passar lo bonur avant la reussida materiala, a se solidarisar, s'entraidar, a coperar, a veire lo solelh qu'es au fons de nòstre còr pus leu que los travers de l'autre. E, aquò a ren de religion; quò es la sciença. S'en vai 500ans de pensada materialiste ente l'esser uman a creigut dominar la natura, a creigut tot explicar, tot predire a partir de la sciença e de la filosofia en niar las pròbas contrarias. L'ecologia a pas de valor. Quò es simplament de l'economia o de la tecnologia contestatriça ente i fau ajotar una filosofia, veire una spiritualitat.
Los occitans, si volan assemblar los occitans alentorn de la lenga, devran pensar a solidarisar los occcitans entre eus e pas a los divisar segond las regions, pas los divisar segond la categorias politicas. Benleu quna separacion entre la França d'òc e la França d'oil permetia a Occitania d'i tornar trobar sos petits sens portar tòrt a la França d'oil. Los jòunes faran la revolucion emben çò qu'an dins las ideias : Paris Lion Marselha; Tolosa, Bordeu quò es la França; sem la França. Au nòrd faran la França allemanda.
Oc ben, pel moment los ciutadans, nos, avem causit de viure del biais contrari lo biais formatat prefabricat aisit, a ço que sembla, competicion, egocentrisme, ufan, lucre, bestitge mas clarament cal s organizar concretament e damb un vesinat de tria per viure autras causas concretas e pel abstrach far caminar las culturas. Mas es ço que ja fan un petit monde...La majoritat a totjorn rason, om pot deplorar mas es com aquo...Las utopias socialistas an lo tort d esser utopicas
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari