Opinion
Uberizacion de la politica: un astre!
L’uberizacion es en camin. A l’ora d’ara pertòca pas qu’uns sectors de l’economia, mes me sembla pas possible que s’i estanque.
Après las aplicacions ara dejà ancianas de venda entre particulars o de locacion (ostaus, veituras), lo mercat s’es lèu espandit aus servicis de totis, en inclusir las quitas relacions sexualas (!). La possibilitat de practicar la prostitucion dirèctament sens de passar peu mejan d’un macarèu o d’un hialat mafiós es considerat per daubuns com un progrès. De debàter.
Aquò que mia a una reestructuracion complèta de sectors economics e es meslèu mauaisit de saber s’es un mau o un ben.
Se pòt semblar una liberalizacion extrèma de l’economia com la mesa en plaça d’un sistèma autogerit. De tot biais l’avénguer nos ac diserà e lo movement sembla pas estancable. Aquò se sona dens los médias “l’economia participativa”. Lo mot “uberizacion”, eth, veng capvath lo nom de la platafòrma de locacion de taxis, de l’aleman über que vòu díser “au dessús”.
Gahat a la volada aquesta setmana sus las ondas radiofonicas, una expression aperèc mon atencion. Son autora, de la quala lo nom m’escapa, (Aquò rai los drets d’autor, mes es pas de jo), es una cap d’entrepresa que s’encuenta de “participacion ciutadana” au dehens de collectius qu’apitèc.
Ça digoc fòrça justament la dauna, “assistissèm a l’uberizacion de la politica”.
Cau comprénguer que los ciutadans s’organizan dirèctament sens passar per l’aparelh pesuc d’un partit e volon prénguer la paraula dambe los mejans de comunicacion modèrnes que balhan la tecnologias navèras. LA revolucion?
Benlèu, benlèu pas. Sèm a la debuta de quicòm de navèth e plan finòt es lo que pòt saber çò qu’arribarà. Çò d’evident es que la politica, tala que la coneishèm, pòt pas contunhar longtemps atau.
Lo monde s’organizan cada còp d’un biaish independent e lo politicumi a cada còp mès de mau a semblar cresible aus uelhs d’un public mílhor educat, qu’a mejans d’informacions mès numeroses e mès variats e qu’a enveja de’s prénguer en man tot solet.
Sabi pas se la revolucion libertària passarà peus telefonets, mes tot es possible. L’epòca quan los intermediaris politics èran indispensables es benlèu acabada e l’idèia que “los ciutadans vòtan las leis”, qu’es la definicion vertadièra de la democracia, serà lèu pas mès travada peus empaches tecnics.
Quauqu’un dambe qui paralavi i a pauc me disèva que, abans, cresèva pas a la possibilitat d’una democracia vertadièra pr’amor que consultar lo pòble a cada còp es tròp pesuc, mes que lo progrès de las tecnologia ac pòt perméter adara o fòrça lèu.
Qui ditz “cambiaments politics” ditz tanben “trabucs deus poders end’i arribar” doncas lo periòde que veng veserà - o non pas - la revolucion gràcias a la tecnologia. S’organizar sens de passar per partits politics classics es aisit, mes convéncer los qu’an lo poder de’u deishar aus ciutadans n’es una auta.
Podèm imaginar quicòm de navèth dens los rapòrts sociaus, mes los tenents deu poder i soscan dejà tanben e van pas deishar lo tròç tan aisidament. An quitament solide una camada d’avança.
De tot biaish, es apassionant.
Après las aplicacions ara dejà ancianas de venda entre particulars o de locacion (ostaus, veituras), lo mercat s’es lèu espandit aus servicis de totis, en inclusir las quitas relacions sexualas (!). La possibilitat de practicar la prostitucion dirèctament sens de passar peu mejan d’un macarèu o d’un hialat mafiós es considerat per daubuns com un progrès. De debàter.
Aquò que mia a una reestructuracion complèta de sectors economics e es meslèu mauaisit de saber s’es un mau o un ben.
Se pòt semblar una liberalizacion extrèma de l’economia com la mesa en plaça d’un sistèma autogerit. De tot biais l’avénguer nos ac diserà e lo movement sembla pas estancable. Aquò se sona dens los médias “l’economia participativa”. Lo mot “uberizacion”, eth, veng capvath lo nom de la platafòrma de locacion de taxis, de l’aleman über que vòu díser “au dessús”.
Gahat a la volada aquesta setmana sus las ondas radiofonicas, una expression aperèc mon atencion. Son autora, de la quala lo nom m’escapa, (Aquò rai los drets d’autor, mes es pas de jo), es una cap d’entrepresa que s’encuenta de “participacion ciutadana” au dehens de collectius qu’apitèc.
Ça digoc fòrça justament la dauna, “assistissèm a l’uberizacion de la politica”.
Cau comprénguer que los ciutadans s’organizan dirèctament sens passar per l’aparelh pesuc d’un partit e volon prénguer la paraula dambe los mejans de comunicacion modèrnes que balhan la tecnologias navèras. LA revolucion?
Benlèu, benlèu pas. Sèm a la debuta de quicòm de navèth e plan finòt es lo que pòt saber çò qu’arribarà. Çò d’evident es que la politica, tala que la coneishèm, pòt pas contunhar longtemps atau.
Lo monde s’organizan cada còp d’un biaish independent e lo politicumi a cada còp mès de mau a semblar cresible aus uelhs d’un public mílhor educat, qu’a mejans d’informacions mès numeroses e mès variats e qu’a enveja de’s prénguer en man tot solet.
Sabi pas se la revolucion libertària passarà peus telefonets, mes tot es possible. L’epòca quan los intermediaris politics èran indispensables es benlèu acabada e l’idèia que “los ciutadans vòtan las leis”, qu’es la definicion vertadièra de la democracia, serà lèu pas mès travada peus empaches tecnics.
Quauqu’un dambe qui paralavi i a pauc me disèva que, abans, cresèva pas a la possibilitat d’una democracia vertadièra pr’amor que consultar lo pòble a cada còp es tròp pesuc, mes que lo progrès de las tecnologia ac pòt perméter adara o fòrça lèu.
Qui ditz “cambiaments politics” ditz tanben “trabucs deus poders end’i arribar” doncas lo periòde que veng veserà - o non pas - la revolucion gràcias a la tecnologia. S’organizar sens de passar per partits politics classics es aisit, mes convéncer los qu’an lo poder de’u deishar aus ciutadans n’es una auta.
Podèm imaginar quicòm de navèth dens los rapòrts sociaus, mes los tenents deu poder i soscan dejà tanben e van pas deishar lo tròç tan aisidament. An quitament solide una camada d’avança.
De tot biaish, es apassionant.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Per aquò chaudra far un trabalh sur se. La societat a tresqu'enza- aura privilegiat l'individualitat ; chascun a lo dreit de far. Mas, entre doas personas i a una relacion.
Chascun, per sas pensadas, a crear son univers qu'es different de l'autre. Son univers quò es las pensadas condicionadas dempuei qu'es nascut, per sos parents, per las idéias politicas, filosoficas, scientifics, culturalas, socialas que van crear un condicionament, una reaccion que gardara tota sa vista. E, lautre quò es un univers different. E quand los dos se rencontran quo es pas totjorn plan brave. I a mas de veire las relacions dins las familhas, mesma au trabalh.
Chaldra obeir a una sola lei, la lei d'amor; s'aimat se-mesmese d'abòrd e aimar los autres.
Lo monde s'es bastit dempuei de nombrosas annadas sus las rivalitats, la reussita individuala. Quò damanda una autra educacion.
Chau pas esperar que quò vena d'en naut; Quò se passa dins vòstre fòr interior.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari