Opinion
Bio mès pas durable
Produïts biò, agricultura biò, aquò’s un pauc brumós coma concèptes. La reglementacion europèa balha coma elements de definicion: milhoras practicas environamentalas, haut degrat de biodiversitat, preservacions de les ressorças naturalas, aplicacion de nòrmas elevadas per lo bien-èster animau, preferéncia per de substàncias e procedats naturaus[1].
Exista tota una corriolada de labèls biò detalhats sus lo wèb. Lo problèma, son pas los critères que los defenissen,’quò’s pas lo hons;’quò’s la fòrma.
Punt 1: s’i es escasut que crompèssi de produïts estampilhats biò, e ben a còps contènen d’embalatges inutiles o pas reciclables tot autant coma los produïts comuns.
Punt 2: aquò’s de conéisher que l’agricultura biò n’es pas l’agricultura durabla. Vo’n sovènetz, durable = equitable + viable + vivable. Òr, los produïts biò que vènen de l’auta part deu monde o que son distribuats per de grandas firmas que pagan grassament lurs accionaris... son briga durables.
Punt 3, benlèu lo pus subjectiu: sui pas dens les arcanas marketò-comercialas, mès pensi que l’estrategia de separacion neta entre biò e non biò es pauc eficaça. A mon umble avís, l’especialisacion de quauques raions o magasins favorisa pas l’accès au biò. Quauqu’un qu’es dens un mitan desfavorisat vai pas se permenar a la Biocoop perque sons parions van benlèu ríser d’eth e pui’quò’s pas dens sa cultura. Se per contra boirèvan los produïts dens los raionatges, i auré benlèu una democratisacion deu biò.
D’auta part, los prètz son francament tròp elevats. Pensi justament qu’una baisha iniciala deus prètz poiré atirar les gents, çò que compensaré lo manque a ganhar. E se volèvan damorar dens una quita optica capitalista, los prètz poirén tornar aumentar tot-tuishau. Mès, n’estent pas economista, m’asardarèi gaire sus’questa via.
Coma vòletz donc que lo biò èsti competitiu, s’atira sonque los bobòs? Autament dit, sonque los cossuts pòden se norrir shens pesticides.
Finalament, per jo, lo vrai biò,’quò’s lo legumatge deu casau, los fruits deu vergèir, o mèi los vegetaus sauvatges dont èi dejà treitat.
[1] Reglament (CE) n° 834/2007.
Exista tota una corriolada de labèls biò detalhats sus lo wèb. Lo problèma, son pas los critères que los defenissen,’quò’s pas lo hons;’quò’s la fòrma.
Punt 1: s’i es escasut que crompèssi de produïts estampilhats biò, e ben a còps contènen d’embalatges inutiles o pas reciclables tot autant coma los produïts comuns.
Punt 2: aquò’s de conéisher que l’agricultura biò n’es pas l’agricultura durabla. Vo’n sovènetz, durable = equitable + viable + vivable. Òr, los produïts biò que vènen de l’auta part deu monde o que son distribuats per de grandas firmas que pagan grassament lurs accionaris... son briga durables.
Punt 3, benlèu lo pus subjectiu: sui pas dens les arcanas marketò-comercialas, mès pensi que l’estrategia de separacion neta entre biò e non biò es pauc eficaça. A mon umble avís, l’especialisacion de quauques raions o magasins favorisa pas l’accès au biò. Quauqu’un qu’es dens un mitan desfavorisat vai pas se permenar a la Biocoop perque sons parions van benlèu ríser d’eth e pui’quò’s pas dens sa cultura. Se per contra boirèvan los produïts dens los raionatges, i auré benlèu una democratisacion deu biò.
D’auta part, los prètz son francament tròp elevats. Pensi justament qu’una baisha iniciala deus prètz poiré atirar les gents, çò que compensaré lo manque a ganhar. E se volèvan damorar dens una quita optica capitalista, los prètz poirén tornar aumentar tot-tuishau. Mès, n’estent pas economista, m’asardarèi gaire sus’questa via.
Coma vòletz donc que lo biò èsti competitiu, s’atira sonque los bobòs? Autament dit, sonque los cossuts pòden se norrir shens pesticides.
Finalament, per jo, lo vrai biò,’quò’s lo legumatge deu casau, los fruits deu vergèir, o mèi los vegetaus sauvatges dont èi dejà treitat.
[1] Reglament (CE) n° 834/2007.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Visca Monsanto !
li a ren a ajustar que totei lei questions que me pausi aquita li a respondut biò pas biò, mieg biò, aquò me fai pensar au conte tradiciounau provençau mitat de gau qu'Ansèume mathieu n'a agut fach una version literària, mitat de gau qu'engolisse lo fluvi Durenci o Rose e que lo raca a la fin per amorcar (escantir, apagar) lo fuòc que devora l'ostalariá tant d'aiga per amoçar un fuòc tant pichòt, tant de parladissas biò per pati-patà-pas ren !
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari