Dempuei una desena de jorns, los salariats de la Cooperl a Lamballe (Bretanha) era en chauma. Una chauma per las condicions de trabalh dins quela cooperativa, qu’es una de la mai importanta de França dins lo domeni de la produccion porcina. Una chauma onte seràn rejonchs per los foncionaris daus servicis veterinaris (los que verifian lo respecte de las reglas d’igiena) per solidaritat. Una chauma que pausa tota la problematica de la crisi agricòla actuala: la quincanela dau modele productivista.
 
Bretanha es un concentrat de las meschantas consequéncias de queu biais de produire: sanitàrias e ecologicas, emb pollucion mai qu’importanta de l’aiga, socialas emb las quincanelas daus paisans e la precaritat daus obriers de l’agroalimentari. Pertant degun vòu veire l’origina vertadiera dau problema e contunham d’essaiar de sauvar un sistema moribond. Çò que necessita de pas mai respectar lo dògma economic de la liura concurréncia au niveu europeu e mondiau, en balhar d’argent public au sector. Efectivament, dins la logica neoliberala, quela industria deuriá disparéisser de Bretanha.
 
Lo principi d’ajudar l’economia emb de l’argent public me geina pas. Per contra, favorizar un modele polluidor, que produtz de la noiridura de meschanta qualitat que serà exportada, quò m’interessa pas. La solucion unica per sortir de la crisi ecologica e sociala que vesem en Bretanha es de reorganizar completament lo sector economic vers de las produccions de qualitat per un consomacion mai locala. Quò demanda un coratge politic dau beu, un coratge qu’avem pas.