Lo combat per salvar e promòure la lenga occitana es intrat dins una fasa sorna e terribla.
Ja devèm subir una crisi generala e insospechada de l’occitanisme d’aquestes ans 2010 (vejatz mos articles del 18.1.2016 e del 22.2.2016).
En relacion dirècta amb aquesta crisi, los occitans nos mostram de mai en mai febles e, donc, las atacas contra nòstra lenga occitana se fan de mai en mai facilas: venon de França, çò que nos estona pas, mas tanben venon de certans grops influents de Catalonha, çò qu’es perfid, d’aitan mai que s’alian amb l’espanholisme dins lor mesprètz comun de l'occitan.
Atacas francesas contra Occitània: ensenhament e reforma territoriala
Dempuèi l’estat francés subissèm una agression generalizada e coordenada, a l’encòp contra l’ensenhament de l’occitan e contra nòstras regions.
Lo govèrn francés a iniciat fa un an una reforma del collègi que menaça las lengas minorizadas amb lo grèc e lo latin. Aquela reforma s’aplicarà a partir de setembre de 2016.
E ja, ara, la preparacion de l’annada escolara 2016-2017, dins los collègis, indica que los corses d’occitan i seràn de mai en mai precaris. E mai l’occitan serà eradicat dins qualques establiments. Delà los collègis, certans licèus tanben preveson de suprimir los corses d’occitan. O podèm constatar per exemple:
— Amb la supression simultanèa de l’occitan dins de licèus e collègis de Provença, en particular a Manòsca, Chastèu Arnós e Aurenja. Iniciativa per Occitània comença una campanha per i defendre la lenga e un acte se farà a Manòsca, lo 31 de mai, davant lo Licèu Fèlix Esclangon (de precisions vendràn lèu).
— Aquestes exemples son pas limitatius. De ressons nos fan pensar que i a d’autras atacas similaras, mas pas encara pro conegudas.
La responsa dels movements occitanistas es encara tròp fragmentada e ven urgent de federar aquelas diferentas luchas. La crisi de l’occitanisme rend la respòsta lenta, desunida e localista. Devèm despassar aquestes andicaps e mostrar una cara solida, unida e determinada per la defensa de l’occitan.
La reforma territoriala de l’estat francés, que se fa al meteis moment, diluís las diferentas regions occitanas dins de grandas regions ont los occitans coexistirem amb de populacions non occitanas. Ai pas res contra las populacions non occitanas, al contrari, ai una granda estima per nòstres vesins peitavins-santongeses, arpitans, catalans e bascos. Mas es un problèma que nosautres, los occitans, ajam mens de regions visiblament occitanas.
La crisi de l’occitanisme ajuda pas los movements occitans a reagir de manièra solidària e eficaça. Los bretons e los alsacians nos an despassats al nivèl de la mobilizacion: e tan melhor per eles. Mas ara los occitans nos devèm bolegar mai.
Una pròva patetica es la traïson d’una partida importanta de l’occitanisme, que pretend confiscar lo nom d’Occitània per la sola region de Tolosa e Montpelhièr, en abandonant las autras regions occitanas e en s’interessant pas brica al tèma essencial dels poders regionals. E sus aquò mos companhs o an ja tot dich, ben coma cal: remandi a Sèrgi Granièr, Cedric Rosseu, Gerard Funés Martín, Gerard-Joan Barceló e Terric Lausa entretant. Lista non limitativa...
L’ataca perfida contra l’occitan venent de certans sectors catalans, aliats amb l’espanholisme
Los traites a la causa occitana se tròban tanben dins un sector del catalanisme que se pretend avançat e “independentista”. Clarament, las atacas contra l’occitan e contra la dignitat dels araneses nasejan regularament, coma foguèt ja lo cas fa qualques ans amb la pretenduda “catalanista” Pilar Rahola.
Ara lo jutge Santiago Vidal e sos amics recomençan exactament las meteissas provocacions contra l’occitan. Lor novèl projècte de constitucion catalana, preparat amb lo grop Constituïm, persistís dins la marginalizacion escandalosa de l’occitan.
— Santiago Vidal e lo grop Constituïm persistisson a voler far de l’espanhòl una lenga cooficiala dins lo futur estat catalan, çò qu’es ni necessari, ni just, ni solament exigit per los patriòtas catalans de lenga espanhòla. Un espanhòl oficializat dins una Catalonha independenta contunhariá de fragilizar lo catalan e l’occitan aranés. Respectar los catalans e los araneses que parlan espanhòl, que òc, ne sèm totes d’acòrdi. Mas manténer l’oficialitat de l’espanhòl seriá pas util.
— Santiago Vidal e lo grop Constituïm persistisson a voler reduire l’oficialitat de l’occitan al sol nom d’“aranés”, en escafant tota referéncia a l’ensemble de la lenga occitana (ça que la, es vertat qu’una version pus recenta del document sembla de mençonar, enfin, l’occitan).
— Santiago Vidal e lo grop Constituïm persistisson a presentar l’“aranés” en tresena posicion, après l’espanhòl, mentre que l’occitan aranés es autoctòn dins una partida del futur estat catalan. L’espanhòl, el, es pas autoctòn (e mai s’es una lenga d’immigracion digna de respècte).
Amb tot aquò, nos podèm pausar de questions sus lo silenci del president catalan Carles Puigdemont, que respond pas encara a las demandas d’ajuda de l’associacion d’Amics de Jornalet.
E la consolessa de Barcelona, Ada Colau, a levat certanas ajudas a l’expression en occitan dins la capitala catalana ont vivon pro d’occitanofòns.
Sèm dins un periòde negre... Cal pas plorar, mas cal èsser conscient d’aquestas dificultats. E cal luchar sempre per nòstra dignitat d’occitans. Los catalans faràn pas tot lo trabalh a nòstra plaça.
Pilar Rahola, enemiga de la lenga occitana e pseudocatalanista
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
No ho entenc, però,a Cat. hi ha get que no és Catalana però que fa polític aquí, per allò de promocionar-se, i diüen les seves barbatiats.
Catalunya , és Terra de Catalans i tal com diu el seu nom s'hi parla Català, hi ha Occitània, L'Occità, la resta son anomalies, per per tant coses qie no tenen sentit.
Si a l'Aran és parla en diclecte Occità, per tant l'Aranès, a Cat, és parla l'Occità, és clar.
Així que prouta tonteria i fem les coses pel seu nom,i parem de dir i fer tonteries, que ja toca.
Mentres: Visca la Terra...Lliure! I Despertaferro!
L'Ernest, "El Tàrrega".
Aquels que cridan tostemps la glòria de Catalunha comprendràn benlèu, en agachant aquesta video, que Mama Catalonha levarà pas lo pichòt det per la nòstra lenga... Se'n foton ben de l'occitan ! Independénciá o pas, aquò cambiarà pas res per nosaltres ! Nos cal pas esperar los autres...
Unitat ! unitat! unitat! aquí la paraula qu'audi de lònga despí que militi dins l'occitanisme (1972). Tot aquò es ren que de fum, de farfantèlas. L'unitat nos a sempre defautat. Ja a l'epòca de la primiera crosada còntra lo país d'oc a caugut la menaça de l'armada crosada per faire tàiser li garrolhas qu'opausàvan Ramon VI au sieu nep Trencave, per citar qu'aqueu exemple ! aquí lo drama. Dau noastre temps, li a pus de menaça armada, mas una estigança sornarosa dau poder francimand per nos regar de la mapa, tot aquò si fa plan planin, e aquelu conàs d'occitans (que ne sieu, pecaire !) vèon pas mai luènh que la poncha dau sieu nas. Alora poadi afortir que la victòria noastra es pas per deman, e bensai manco per passat deman. Es pietadós.
#16 Se lo movement occitan reagís pas a d'atacas o a de projèctes d'atacas, si que serem de victimas
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
No ho entenc, però,a Cat. hi ha get que no és Catalana però que fa polític aquí, per allò de promocionar-se, i diüen les seves barbatiats.
Catalunya , és Terra de Catalans i tal com diu el seu nom s'hi parla Català, hi ha Occitània, L'Occità, la resta son anomalies, per per tant coses qie no tenen sentit.
Si a l'Aran és parla en diclecte Occità, per tant l'Aranès, a Cat, és parla l'Occità, és clar.
Així que prouta tonteria i fem les coses pel seu nom,i parem de dir i fer tonteries, que ja toca.
Mentres: Visca la Terra...Lliure! I Despertaferro!
L'Ernest, "El Tàrrega".
Aquels que cridan tostemps la glòria de Catalunha comprendràn benlèu, en agachant aquesta video, que Mama Catalonha levarà pas lo pichòt det per la nòstra lenga... Se'n foton ben de l'occitan ! Independénciá o pas, aquò cambiarà pas res per nosaltres ! Nos cal pas esperar los autres...
Per aquelos qu'entendon pas l'espanhòu aisadament... aquí la version sostitrada de la videò de la Pilar Rahola...
https://www.youtube.com/watch?v=_XNZs-I8BSY
Unitat ! unitat! unitat! aquí la paraula qu'audi de lònga despí que militi dins l'occitanisme (1972). Tot aquò es ren que de fum, de farfantèlas. L'unitat nos a sempre defautat. Ja a l'epòca de la primiera crosada còntra lo país d'oc a caugut la menaça de l'armada crosada per faire tàiser li garrolhas qu'opausàvan Ramon VI au sieu nep Trencave, per citar qu'aqueu exemple ! aquí lo drama. Dau noastre temps, li a pus de menaça armada, mas una estigança sornarosa dau poder francimand per nos regar de la mapa, tot aquò si fa plan planin, e aquelu conàs d'occitans (que ne sieu, pecaire !) vèon pas mai luènh que la poncha dau sieu nas. Alora poadi afortir que la victòria noastra es pas per deman, e bensai manco per passat deman. Es pietadós.
#16 Se lo movement occitan reagís pas a d'atacas o a de projèctes d'atacas, si que serem de victimas
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari