Opinion
D’on veng aquesta violéncia?
Dempuèi un petit moment, la tension a pujat per carrèras a l’entorn de las manifestacions contra la lei “Trabalh” o las amassadas “Nueit de Pè”.
Los imatges de la veitura de policièrs cremada o los de l’ataca deu musèu militar n’an butats mès d’un. Benlèu entre lo moment quan escrivi aqueste article e sa parucion, un aute eveniment violent aurà hèit la purmèra pagina deus jornaus. Espèri pas.
Èi dejà participat a manifestacions dempuèi longtemps, e tanlèu la debuta de la seria d’aquesta prima, èi sentit que quicòm de grèu se debanère. De costuma, mentre lo passacarrèra caminava, los policièrs anti-susmauta èran esconuts dens carreròts vesins, sovent dens los camions, prèsts d’entervénguer se calèva.
Aqueste còp, las cordèras de cascats se troban au ras deus manifestants, a uns metres, plan veseders, suu costat e au darrèr. Un destacament de policièrs vestits en civius mes equipats de cascos e de malhucas seguís lo cortègi a cada camada. Sembla una convidada a la castanha e te bota de tira una tension tocadera. Volontat de’n haut?
Puèi i avoc aquestes dus testimoniatges de responsables de sindicats de policièrs (Jean-Claude Delage per Alliance e Alexandre Langlois per la CGT Police) qu’expliquèn los mandaments d’estancar las hèitas deus “copaires” arribavan pas abans una bona ora. Segon lo segond, lo 9 d’abriu, un grop violent auré podut estar estancat au nivèu de la gara deu Nòrd, mes un mandament demandèc aus policièrs de’us deishar anar dinc a la plaça de la Republica, dambe las resultas que coneishèm. Volontat de deishar virar a vinagre ende decredebilizar lo movement? Es l’explic portat peus dus foncionaris.
Lo 3 de mai, la Liga deus Drets de l’Òmi a demandat una comission d’enquista parlamentària sus las violéncias policièras après la pèrda d’un uelh per un gojat de Rennes.
Lo 13 de mai, lo Comitat contra la Tortura de l’ONU a Genèva publiquèc un rapòrt dens lo quau arcastava “l’usatge excessiu de la fòrça” au govèrn francés qu’an dens lo collimator dempuèi la mòrt deu joen Rémy Fraisse. La Comission deus Drets de l’Òmi de l’Union Europenca s’esmavoc tanben oficialament.
Los vidèos de castanhada se passejan lavetz sus la telaranha qu’amplifica tot, violéncias policièras tanvau violéncias contra los policièrs. Perqué una tala situacion?
Se pòdi essajar de trobar una rason, diserí qu’es pr’amor de la situacion inedita que resumissi atau: un sentit de frustracion populara pregonda. Lo monde que manifestan son monde qu’an votat en grana majoritat peu François Hollande, es aquò qu’es, segon jo, inedit. An l’impression d’estar estat colhonats, e i a pas ren de pièger ende t’apitar una situacion verenhosa que pòt capbussar a tot moment. Lo hèit que l’ataca contra lo Còdi deu Trabalh vengosse de la dita “esquèrra” bota los electors dens una situacion desesperada, on la logica democratica parlamentària fonciona pas mès. Lo 49.3 es viscut coma un còp d’estat.
Los experiments numeroses en laboratòri sus l’agís deus rats (las bèstias mès pròchas de l’uman) an clarament muishat que, dens una situacion desesperada o sense solucion, la bèstia coma l’òmi se hè violent.
Los grops de “copaires” (o de “sacamands”) se sentissen ahortits peu sentit generau e essajan de hèr capbussar la situacion deu costat de la susmauta. Es lor estrategia. Cau tornar brembar que, entre 70% e 80% de monde, segon los sondatges, son en contra d’aquesta lei.
Avisatz-vos, desencusi pas brica nada violéncia, que dens totis los cases mia pas a ren de positiu, es fòrça condemnabla e pas jamès justificabla, mes essagi de trobar la clau d’aquesta situacion.
Retrejosse lo govèrn deman sa lei, las violéncias s’estancarén de tira. Es donc pas dirèctament responsable, mes teng la clau de l’apatzament.
Los imatges de la veitura de policièrs cremada o los de l’ataca deu musèu militar n’an butats mès d’un. Benlèu entre lo moment quan escrivi aqueste article e sa parucion, un aute eveniment violent aurà hèit la purmèra pagina deus jornaus. Espèri pas.
Èi dejà participat a manifestacions dempuèi longtemps, e tanlèu la debuta de la seria d’aquesta prima, èi sentit que quicòm de grèu se debanère. De costuma, mentre lo passacarrèra caminava, los policièrs anti-susmauta èran esconuts dens carreròts vesins, sovent dens los camions, prèsts d’entervénguer se calèva.
Aqueste còp, las cordèras de cascats se troban au ras deus manifestants, a uns metres, plan veseders, suu costat e au darrèr. Un destacament de policièrs vestits en civius mes equipats de cascos e de malhucas seguís lo cortègi a cada camada. Sembla una convidada a la castanha e te bota de tira una tension tocadera. Volontat de’n haut?
Puèi i avoc aquestes dus testimoniatges de responsables de sindicats de policièrs (Jean-Claude Delage per Alliance e Alexandre Langlois per la CGT Police) qu’expliquèn los mandaments d’estancar las hèitas deus “copaires” arribavan pas abans una bona ora. Segon lo segond, lo 9 d’abriu, un grop violent auré podut estar estancat au nivèu de la gara deu Nòrd, mes un mandament demandèc aus policièrs de’us deishar anar dinc a la plaça de la Republica, dambe las resultas que coneishèm. Volontat de deishar virar a vinagre ende decredebilizar lo movement? Es l’explic portat peus dus foncionaris.
Lo 3 de mai, la Liga deus Drets de l’Òmi a demandat una comission d’enquista parlamentària sus las violéncias policièras après la pèrda d’un uelh per un gojat de Rennes.
Lo 13 de mai, lo Comitat contra la Tortura de l’ONU a Genèva publiquèc un rapòrt dens lo quau arcastava “l’usatge excessiu de la fòrça” au govèrn francés qu’an dens lo collimator dempuèi la mòrt deu joen Rémy Fraisse. La Comission deus Drets de l’Òmi de l’Union Europenca s’esmavoc tanben oficialament.
Los vidèos de castanhada se passejan lavetz sus la telaranha qu’amplifica tot, violéncias policièras tanvau violéncias contra los policièrs. Perqué una tala situacion?
Se pòdi essajar de trobar una rason, diserí qu’es pr’amor de la situacion inedita que resumissi atau: un sentit de frustracion populara pregonda. Lo monde que manifestan son monde qu’an votat en grana majoritat peu François Hollande, es aquò qu’es, segon jo, inedit. An l’impression d’estar estat colhonats, e i a pas ren de pièger ende t’apitar una situacion verenhosa que pòt capbussar a tot moment. Lo hèit que l’ataca contra lo Còdi deu Trabalh vengosse de la dita “esquèrra” bota los electors dens una situacion desesperada, on la logica democratica parlamentària fonciona pas mès. Lo 49.3 es viscut coma un còp d’estat.
Los experiments numeroses en laboratòri sus l’agís deus rats (las bèstias mès pròchas de l’uman) an clarament muishat que, dens una situacion desesperada o sense solucion, la bèstia coma l’òmi se hè violent.
Los grops de “copaires” (o de “sacamands”) se sentissen ahortits peu sentit generau e essajan de hèr capbussar la situacion deu costat de la susmauta. Es lor estrategia. Cau tornar brembar que, entre 70% e 80% de monde, segon los sondatges, son en contra d’aquesta lei.
Avisatz-vos, desencusi pas brica nada violéncia, que dens totis los cases mia pas a ren de positiu, es fòrça condemnabla e pas jamès justificabla, mes essagi de trobar la clau d’aquesta situacion.
Retrejosse lo govèrn deman sa lei, las violéncias s’estancarén de tira. Es donc pas dirèctament responsable, mes teng la clau de l’apatzament.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Me sembla qu'aquel concèpte de sacamand es de bon veire qu'es una invencion del poder a fin de dividir lo movement social, en fasent mina de poder i conéisser los bons dels missants. Solament la violéncia de la part del movement social es, d'una, un pet de formiga a respècte de la de la polícia, e amb aquò, al rebors de çò que se ten de dich, es pas ges gratuïta: es politica en plen, autament politica.
L'estructura sociala es violenta, o vesèm pro, e la polícia fa lo trabalh de faire respectar a còps de bròc l'òrdre, non pas talament lo de "l'oligarquia" ni mai de la "finància", aqueles se'n fan pas gaire, se va mal rasparàn endacòm mai, mas si ben l'òrdre de la classa borgesa en general, classa que puèi, pardiu, s'estomaga e s'indigna quand un movement social d'aquí ara suaudet e planplan a començat de respondre a la violéncia del poder mai vivament. Es una farfantèla -farfanteleta que manten l'estatuquò dels rapòrts de fòrça entre las classas- de se creire qu'una societat tan violenta ambe tant d'inegalitats economicas se pòsque cambiar d'en dedins sens violéncia. I a pas agut de càmbiament social gròs sens violéncia, es coma un contrasens. L'estat d'urgéncia es estat un afortiment de la violéncia del poder (e sabèm pro qu'es pas estat la responsa que cal contra lo fanatisme religiós e los atentats), amb aquò la violéncia de la polícia s'atròba de longa de longa dins los quartièrs popularis, solament se vei pas gaire.
Los qu'engrunan las bancas o que castanhan de flicalha s'enganan pas de tòca: afustan lo poder. Saique benlèu an pas tant de contradiccions coma d'autres!
Lo flicum es lo chin de garda del poder borgés, del poder de la propietat, es malurós, mas vengue un movement social, e aladonc vesètz d'òmes venir chinasses.
Saique lo risque pus importent que i a, es que lo brave borgesòt, que siague del caire politic que siague, en fàcia d'un movement social que tengue pè contra lo poder, que dorbigue d'oportunitats per questionar l'anar de l'estructura sociala e per faire possible un càmbiament fòrt en favor de la classa paura, e ben aquí lo risque serà qu'aquel brave borgés, destrantalhat e espaurugat, sachent pas mai a onte penjar lo lum per se sauvar sos privilègis de mejancièr, se vire vèrs lo camp de l'autoritat e de la securitat, lo camp del poder, e a aquel moment la responsa autoritària après lo varalh de la contestacion risca d'èstre ben mai missanta.
http://www.liberation.fr/debats/2016/05/26/casseurs-renverser-l-accusation_1455373
Solide, vaquí los ligams :
http://www.marianne.net/syndicat-alliance-doute-consignes-donnees-aux-policiers-face-aux-casseurs-100242582.html
http://www.humanite.fr/tout-est-mis-en-place-pour-que-ca-degenere-606373
Mercés per l'informacion suus policièrs qui tardan a arrestar los sacamands!
N'ac sabèvi pas e qu'ei plan interessant.
Lo rèsta de l'article tanben qu'ei supèr mes aquesta informacion que dèu circular e ne seràn pas los vailets deu govèrn e los deu capitau qui ac diseràn!
As un ligam tà'n léger mei sus aquò, stp, JML?
Apres los evenaments de mai 68 un professor de matematicas disia : "Quand doas fòrças egalas tiret sur la mesma còrda, chacune de lòr biais, la còrda acaba per petar".
La violença sert totjorn las forças reaccionarias coma en mai 1968. Mas, sem pus en 1968.
La politica, la religion, la sciença , la filosofia qu'avem coneigut son perimadas. Es benleu la darriera batalha avant lo vertadier cambiament. Chausissetz lo pacifisme, la patz, la solidaitat, l'accion pacifica, la drubertura vers l'autre chaque còp qu'auretz a chausir. Quò es mon idéia e vòle pas l'impausar a tot lo monde. Mas, "l'òm partaje de las idéias" sera lo slogan dau cambiament.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari