Vòli pas jutjar lo Brexit. Es lo pòble deu Reiaume Unit qu’a causit, es fòrça mauaisit de díser dejà quinas seràn las consequéncias, e la decision aparteng pas qu’aus ciutadans britanics.
 
Non, çò que’m hascoc meslèu reagir es la pausicion estranha deus mèdias franceses. Am avut l’impression que hasèvan tanben campanha, com se lors legedors e escotadors èran tanben aperats a votar e que’us calèva convéncer a tota fòrça.
 
Un twitaire trufandèc escrivoc l’endeman deu vòte: “De pas créser, los electors britanics an pas seguit los conselhs deus cronicaires franceses!”
 
Pr’amor que, cau díser, la dusau estranhetat de l’eveniment estoc que la premsa exagonala, escrita o parlada, a hèit campanha a 100% ende que lo Reiaume Unit demorèsse dens l’Union Europenca. Se son totis ligats contra lo Brexit, çò que rebat pas brica lo sentit popular de l’Estat francés on, segon un sondatge recent, 60% de la poblacion vòu demorar dens l’Union lavetz qu’aquò puja a 100% dens los mèdias màgers. Me poderí trufar en dìser que puja quitament a mès de 100%.
 
Tresau estranhetat remercada: aquesta campanha s’estanquèc pas un còp las resultas sabudas. Au contrari, s’es descabestrade ende muishar que lo Brexit es forçadament una maishanta causa. Es logic: cau atupar lèu tota enveja de deishar l’Union de la part deus ciutadans de l’Estat francés.
 
Un reportatge “exemplari” de France Info m’amusèc fòrça. Un jornalista s’angoc dens un parçan on avèvan votat a 56% peu Brexit, e trobèc pas d’entrevistar sonque personas que n’an lo degrèu o qu’an votat contra.
 
Pas jamès dempuèi bèra pausa am pas vists autan d’articles redigits au futur-condicionau, ende descríver ço que’s va forçadament debanar, las mauescadudas piéger que podon arribar a un sol país, de la caduda de la borsa au besonh d’obténguer un visa ende viatjar suu continent.
 
La resulta d’aquesta campanha pòst-votacion n’es que los qu’an votat de òc au referéndum:
   
Solide, aquò´s pas una mentida, com de costuma, mes pas qu’una focalizacion sus una part de l’electorat. Jamès lo Brexit auré pas obtengut la majoritat sens lo vòte de l’esquèrra deu Partir Trabalhista, e aquò joguèc un ròtle fòrça important, que nòstes jornalistas exagonaus an desbrombat.
 
Lo tèma màger de la campanha estoc pas l’immigracion, com nòstes mèdias volon hèr créser, mes lo hèit que las decisions politicas son presas en dehòra deu país e sustot per commisaris non-elegits, lavetz que lo parlament, un sembla-parlament qu’a pas lo poder de perpausar las leis, es la mira permanenta de grops de pression qu’an quitament lor burèu dens la medisha bastida.
 
L’aluenhamant deu poder deus ciutadans dens l’Union Europenca es un problèma vertadièr que cau préguer en consideracion pr’amor que pausa un problèma de democracia. L’ignorar e ne parlar pas hè pas que retardar una auta crisi democratica dens un aute país.