Adara ne sabèm un drin mès sus çò que’s debanèc, a çò que sembla, en seguida de l’atemptat de Niça. Cau totun notar qu’aquò hè pas los gròsses títous deus mèdias, au maugrat de çò qu’a un rapòrt dirècte dambe l’actualitat escosenta.
 
Se’n troba una tralha bracòta a l’endehens d’un article de l’Humanité datat deu 27 de julhet e signat Jean Ortiz.
 
Segon doncas uns sitis d’informacion, lo representant permanent de Siria a l’ONU, Bashar Jaafari, acusèc, pendent una sesilha deu Conselh de Securitat, las fòrças aerianas francesas d’aver bombardat lo 19 de julhet un vilatjòt que’s sona Tokhar, au ras de la vila de Manbij, en tornas de l’atemptat de Niça. Las victimas serén au nombre de 164, totas civilas e de las qualas fòrça dròlles, çò que hè en tot dus còps los mòrts de la Passejada deus Angleses.
 
Lo diplomata sembla díser qu’èra aquò represalhas dirigidas de cap a l’organizacion de l’Estat Islamic qu’aurén complètament cagat. Demandèc que l’ONU condemnèsse las atacas. Lo diplomata rus Vitali Churkin, demandèc tanben que l’ahar estosse     enclarit.
 
De son costat, lo Conselh de Securitat declarèc qu’estudière lo cas.
 
Vaquí un article sus un siti uruguaian (Red21).
 
Fremissi quan pensi que, drollet estant, saunejavi, com autes, d’estar pilòt de caça a l’exemple de Tanguy e Laverdure, qu’èran los eròis, quan i pensam ara, d’une bona propaganda militarista de l’epòca.
 
La question que’m taravèra dempuèi ara un bon briu es aquesta: dison tostemps que la propaganda de DAESH s’i escad de revirar l’esperit de joenòts deu perhiu psicologic drin perturbat. Aquò sembla vertadièr s’estudiam los cases deus kamikaze de París e de Niça (que son pas brica doctors en filosofia politica o religiosa).
 
Mes lavetz de qué ditz aquesta propaganda? Sus quinas fibras sensiblas jòga?
 
Cresi que lo biaish mès eficaç ende hèr reagir los joens en generau es tostemps de muishar çò que pòt aparéisher coma una injustícia.
 
M’estonaré que lo devís sia: “Tot va plan dens lo monde, vivèm en patz entre las culturas, los autes son fòrças aimables, mes vam botar lo huèc ende’us tuar totis e impausar nòste biaish de víver.” Es totun çò que nos presentan lo mès sovent.
 
Non pas, la propaganda muisha solide situacions de crudelitat o d’injustícia viscudas per dròlles de preferéncia, sia a Gaza, sia en Siria, sia en Irak, que balha a la persona que la vei l’enveja de respóner per un gèste liberator.
 
Se ditz sovent que los ideològues prometen una redempcion aus tipes qu’an mancat lor vida e que son desesperats. Perqué pas, mes me sembla qu’aquò sufisca pas ende passar a l’acte. Cau tanben e sustot muishar que l’accion serà bona e servira una causa nòbla, se que non la promessa d’una vida milhora en delà semblaré pas foncionar.
 
Es per aquò que caleré pas que las accions mauavisadas de l’aviacion estosse lo pretèxte a una pujada de la violéncia, mes vesi pas malurosament coma ac serén pas. Es per aquò tanben que la responsa de François Hollande d’intensificar encara mès las bombardadas après l’atemptat de Niça pòt semblar un ridèu de hum fòrça inapropriat.