Opinion
Esperit olimpic II (au finestron)
La setmana passada parlèi de l’esperit de competicion. Aqueste còp volerí evocar çò que los Jòcs Olimpics de Rio m’an hèit pensar capvath lo finestron.
Èi la possibilitat d’espiar las informacions deu ser sus la television polonesa, puèi en seguida sus la television francesa. En periòde olimpic, semblaré que cada telejornau relacione un eveniment diferent.
TVP, cadena nacionala polonesa, s’interèssa pas qu’aus esportius poloneses, e pas quins que sian, los qu’an una possibilitat de medalha. França 2, cadena nacionala francesa, s’interèssa pas qu’aus esportius franceses, e pas quins que sian, los qu’an una possibiltat de medalha.
La resulta es estambosenta: as l’impression que s’agís pas brica de la medisha competicion. Quan los Poloneses muishan una lançaira de disc que ganha la medalha d’aur, te sembla aquò un eveniment màger de las olimpiadas 2016. Mentre que los Franceses ne parlan pas brica, mes relatan la medalha d’argent ganhada per una francesa en aikidò, disciplina qu’ignòran alturosament lo demorant de l’annada.
Mes, i a moments encara piègers. Un reportatge sus un esportiu qu’a ganhat una medalha de brònze dens sa disciplina. Te balhan una entrevista, te muishan sons pairs qu’espiavan l’esplèit en çò lor dambe amics (sequéncia emocion), te hèn parlar lo purmèr apracticaire que ditz qu’èra “tre la debuta un dròlle excepcionau”, e tot aquera mena de telerealitat ...
Mes per çò qu’es deu vencedor de la medalha d’aur, te cau milhor referir a ton jornau esportiu costumèr, pr’amor que’t balharàn pas lo nom. Es pas informacion, es teatre.
Son capables tanben de muishar una seria de Franceses “tarriblament decebuts d’acabar au pè deu pòdiom” sens d’evocar ni lo nom ni la nacionalitat deus vertadièrs medalhats d’aur.
Lo periòde olimpic es un moment quan vau milhor ténguer son televisor estupat. Los comentaris, mès que de costuma, son de pas ténguer de subjectivitat, d’autosatisfaccion exagonala e, en un mot, ac cau díser, de bestiessa.
Una nadaira francesa que vesèm clarament s’apujar sus son adversària e’u manténguer lo cap devath l’aiga (Çò qu’es pas complètament dens l’esperit olimpic) estoc disqualificada non pas pr’amor d’un gèste interdit e descortés, mes pr’amor “d’acusses de chicanada”. Vesètz la diferéncia? Lo monde son tan maishants dambe los paures Franceses ...
Bon, de tot biaish aquò dura pas que duas setmanas e, en agost, es pas mauaisit de’s ténguer luenh deu finestron. Sèm tranquilles per quate ans. Sufís pas que París sia pas causida peus Jòcs Olimpics de 2024 e tot anarà de plan.
Èi la possibilitat d’espiar las informacions deu ser sus la television polonesa, puèi en seguida sus la television francesa. En periòde olimpic, semblaré que cada telejornau relacione un eveniment diferent.
TVP, cadena nacionala polonesa, s’interèssa pas qu’aus esportius poloneses, e pas quins que sian, los qu’an una possibilitat de medalha. França 2, cadena nacionala francesa, s’interèssa pas qu’aus esportius franceses, e pas quins que sian, los qu’an una possibiltat de medalha.
La resulta es estambosenta: as l’impression que s’agís pas brica de la medisha competicion. Quan los Poloneses muishan una lançaira de disc que ganha la medalha d’aur, te sembla aquò un eveniment màger de las olimpiadas 2016. Mentre que los Franceses ne parlan pas brica, mes relatan la medalha d’argent ganhada per una francesa en aikidò, disciplina qu’ignòran alturosament lo demorant de l’annada.
Mes, i a moments encara piègers. Un reportatge sus un esportiu qu’a ganhat una medalha de brònze dens sa disciplina. Te balhan una entrevista, te muishan sons pairs qu’espiavan l’esplèit en çò lor dambe amics (sequéncia emocion), te hèn parlar lo purmèr apracticaire que ditz qu’èra “tre la debuta un dròlle excepcionau”, e tot aquera mena de telerealitat ...
Mes per çò qu’es deu vencedor de la medalha d’aur, te cau milhor referir a ton jornau esportiu costumèr, pr’amor que’t balharàn pas lo nom. Es pas informacion, es teatre.
Son capables tanben de muishar una seria de Franceses “tarriblament decebuts d’acabar au pè deu pòdiom” sens d’evocar ni lo nom ni la nacionalitat deus vertadièrs medalhats d’aur.
Lo periòde olimpic es un moment quan vau milhor ténguer son televisor estupat. Los comentaris, mès que de costuma, son de pas ténguer de subjectivitat, d’autosatisfaccion exagonala e, en un mot, ac cau díser, de bestiessa.
Una nadaira francesa que vesèm clarament s’apujar sus son adversària e’u manténguer lo cap devath l’aiga (Çò qu’es pas complètament dens l’esperit olimpic) estoc disqualificada non pas pr’amor d’un gèste interdit e descortés, mes pr’amor “d’acusses de chicanada”. Vesètz la diferéncia? Lo monde son tan maishants dambe los paures Franceses ...
Bon, de tot biaish aquò dura pas que duas setmanas e, en agost, es pas mauaisit de’s ténguer luenh deu finestron. Sèm tranquilles per quate ans. Sufís pas que París sia pas causida peus Jòcs Olimpics de 2024 e tot anarà de plan.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Un brave article encara un còp...
Fin finala , l'espòrt es vengut cagant , jos totas las siás formas . Lo regardi pas mai. Òm diriá lo nacionalisme conassonèl , d'un pais jove que ven de se trapar l'independéncia. Aital França revèrta « lo Senegal en marcha de las anadas seissanta ». E ieu que me passèt lo jove temps de córrer de longa aprèp la pauma , de sautar , de nadar ara soi arribat a la conclusion que los JO , son venguts lo mejan de se far la guèrra en temps de patz , sens tròp far de mòrts. Mas puta que còstan car!
Del meteis biais que las eleccions servisson a recampar , dins un luòc plan conegut , d'òmes ( e qualques femnas) qu'an un tròp de testosterona , e d'enveja de poder .
Qualques còps va plan , per far baissar la quichada! E lo pòble se'n tròba plan coma en 1936!
D'altres còps nos fan tots cagats de longa e la quichada tomba pas , coma los de la còla que nos mena d'aquesta passa , e la que s' encamina de nos menar , per far çò meteis a quicòm pròche !
Doncas los JO e la politica «oficiala» d' uèi me fan ca...! Cò que far un brave molon de caca!
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari