Opinion
Aqueles, entre Gotlib e los “Frères Jacques”
Ma cronica, de costuma, es pas una cronica musicala, mes a còps, me cau senhalar un artista o un grop que’m sembla digne d’interés. Es lo cas d’Aqueles.
Benlèu atz dejà escotat e vist aqueste filmòt sus YouTube d’un tròç que se sona “Dobai”. Se non, aquí que l’atz:
La setmana passada èri a Venèrca on lo trio se produsissèva a la sala de las hèsta dens l’encastre deu hestenau Occitània. Sus l’empont, un vièlh fonografe atenguèva lo public. Puèi Aqueles son arribats, vestits d’un costume de las annadas 20 e cohats d’un canotièr blanc. Se lo clip m’avèva fòrça agradat, me cau díser que lo concèrte m’a pas decebut. Au contra, n’estoi encantat e avoi lo parat de’us díser.
En mès d’una tecnica polifonica granament mestrejada, lo trio muisha una preséncia scenica força plasenta. Lors personatges non-non-me-risi-pas son plan escaduts. Lo repertòri, causit au miei de las cançons lengadocianas (màgerment de Sèta) de las annadas 30 es eficaç e nos cambia deu de las cançons tradicionalas.
Los tres cantaires an mès d’un torn a la biaça a sabon plan saupicar l’espectacle de petits ehèits risolièrs coma lo de trucar lo ritme sus un capèth o de shiular com un ausèth quan lo tèma de la cançon s’i prèsta.
Cresi qu’es d’aquò que la creacion occitana a besonh. D’idèias. D’idèias navèras. Non solemant çò que hèn Aqueles sus l’empont es originau e novator dens l’encastre de la cançon occitana, mes es tanben originau e novator e pro.
Pendents annadas de las longas, lavetz que los rockaires continentaus hasèvan pas qu’imitar çò que’s hasèva en Anglatèrra, lors collègas britanics, eths, abans de sonar la purmèra nòta de musica, s’amassavan a l’entorn d’un veire de cervesa e se pausavan la question: “De qué a pas encara estat hèit?” Sabèvan qu’èra aquò que calèva hèr: cercar la navetat.
Mes s’i cau avisar: la navetat per la navetat es pas tostemps una escaduda. Cau tanben substància e trabalh. Per çò qu’es d’Aqueles, es lo cas. Los desiram un bon camin musicau e sèm a l’espèra deu purmèr disc que deveré sortir per la fin de l’annada.
Benlèu atz dejà escotat e vist aqueste filmòt sus YouTube d’un tròç que se sona “Dobai”. Se non, aquí que l’atz:
La setmana passada èri a Venèrca on lo trio se produsissèva a la sala de las hèsta dens l’encastre deu hestenau Occitània. Sus l’empont, un vièlh fonografe atenguèva lo public. Puèi Aqueles son arribats, vestits d’un costume de las annadas 20 e cohats d’un canotièr blanc. Se lo clip m’avèva fòrça agradat, me cau díser que lo concèrte m’a pas decebut. Au contra, n’estoi encantat e avoi lo parat de’us díser.
En mès d’una tecnica polifonica granament mestrejada, lo trio muisha una preséncia scenica força plasenta. Lors personatges non-non-me-risi-pas son plan escaduts. Lo repertòri, causit au miei de las cançons lengadocianas (màgerment de Sèta) de las annadas 30 es eficaç e nos cambia deu de las cançons tradicionalas.
Los tres cantaires an mès d’un torn a la biaça a sabon plan saupicar l’espectacle de petits ehèits risolièrs coma lo de trucar lo ritme sus un capèth o de shiular com un ausèth quan lo tèma de la cançon s’i prèsta.
Cresi qu’es d’aquò que la creacion occitana a besonh. D’idèias. D’idèias navèras. Non solemant çò que hèn Aqueles sus l’empont es originau e novator dens l’encastre de la cançon occitana, mes es tanben originau e novator e pro.
Pendents annadas de las longas, lavetz que los rockaires continentaus hasèvan pas qu’imitar çò que’s hasèva en Anglatèrra, lors collègas britanics, eths, abans de sonar la purmèra nòta de musica, s’amassavan a l’entorn d’un veire de cervesa e se pausavan la question: “De qué a pas encara estat hèit?” Sabèvan qu’èra aquò que calèva hèr: cercar la navetat.
Mes s’i cau avisar: la navetat per la navetat es pas tostemps una escaduda. Cau tanben substància e trabalh. Per çò qu’es d’Aqueles, es lo cas. Los desiram un bon camin musicau e sèm a l’espèra deu purmèr disc que deveré sortir per la fin de l’annada.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Confirmo, d'experiéncia, la qualitat d'aqueu trio.
Qu'espèri lo disque macarèl ! Espèri que seràn plan difusits.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari