Opinion
Question de clima?
Degun i podiá pas escapar que presentavan the grand finale sus totes los mèdia —escriches, ràdiofonics, televisuals e los autres!—: del fulheton Mon vilatge global a l’ora estatsunidenca.
Fasiá de mesadas que los Franceses seguissián aquela comèdia del poder, encoratjats qu’èran per los analistas – economics, politics… –, pel fach que d’unes Cassandre declinistas disián que, lo pièger arribèsse, França seriá tocada qualque temps après.
Rescalfament climatic, Niño, l’ala del parpalhòl…
Que non pas! Aqueles problèmas son resolguts e nòstres elèits, personas sàvias, sabon ara (!) las mesuras que cal prene en seguida de las amasssadas internacionalas successivas. Promés, jurat mas es urgent de bolegar pas…
La guèrra aicí e ailà, los milierats de mòrts, los milions de refugiats…
Que non pas, mas Mon cher monsieur, establir la democracia pren de temps e es pas totorn aisit d’aver de domatges collaterals…
Brave monde, the grand finale foguèt a l’auçada dels autres episòdis qu’avián vist un clown, a l’òbra amb de replicas grossièras e bassas cada jorn un pauc mai, que se congostava de jogar dins la fanga, e una ballerina qu’aviá doblidats sos cauçons de dança e que, en mai d’aquò, jogava jos la pluèja…
Lo public? Un bon public, mesclat mas cadun de son costat: lo “pertèrra” e las “lòtjas”…
Èra lo primièr còp, ça que la, que lo “pertèrra” repreniá las replicas difamatòrias o porcassièras de son chantre. Lo monde dins las “lòtjas” podián pas que deplorar aquela manca de saber-viure…
Pel primièr còp, benlèu, de l’epòca recenta, la comèdia del poder a virat a la tragèdia e los “damnats de la tèrra”; los laissats pel compte, generalement blancs de pèl – mès pas sonque – an entendut, escotat e seguit lo que lor a promés non pas ”de mèl e de lach”, tan presat pels paires fondators mas una vida d’abondància coma existiva dins un monde ara perdut.
La que disiá que voliá mai de solidaritat – togetherness – a pas capitat de convéncer una populacion que li calriá pas grand causa per plebiscitar la lei de la jungla, ela que se sent e que se viu victima d’una societat del liberalisme descabestrat.
La ballerina a cabussat e lo clown serà de segur confrontat a un public mai exigent compausat principalament de pissa-vinagre e de pissa-freg.
E devèm pas oblidar que quand los Estats Units esternugan, nosautres —totes los autres— nos enraumassèm…
Fasiá de mesadas que los Franceses seguissián aquela comèdia del poder, encoratjats qu’èran per los analistas – economics, politics… –, pel fach que d’unes Cassandre declinistas disián que, lo pièger arribèsse, França seriá tocada qualque temps après.
Rescalfament climatic, Niño, l’ala del parpalhòl…
Que non pas! Aqueles problèmas son resolguts e nòstres elèits, personas sàvias, sabon ara (!) las mesuras que cal prene en seguida de las amasssadas internacionalas successivas. Promés, jurat mas es urgent de bolegar pas…
La guèrra aicí e ailà, los milierats de mòrts, los milions de refugiats…
Que non pas, mas Mon cher monsieur, establir la democracia pren de temps e es pas totorn aisit d’aver de domatges collaterals…
Brave monde, the grand finale foguèt a l’auçada dels autres episòdis qu’avián vist un clown, a l’òbra amb de replicas grossièras e bassas cada jorn un pauc mai, que se congostava de jogar dins la fanga, e una ballerina qu’aviá doblidats sos cauçons de dança e que, en mai d’aquò, jogava jos la pluèja…
Lo public? Un bon public, mesclat mas cadun de son costat: lo “pertèrra” e las “lòtjas”…
Èra lo primièr còp, ça que la, que lo “pertèrra” repreniá las replicas difamatòrias o porcassièras de son chantre. Lo monde dins las “lòtjas” podián pas que deplorar aquela manca de saber-viure…
Pel primièr còp, benlèu, de l’epòca recenta, la comèdia del poder a virat a la tragèdia e los “damnats de la tèrra”; los laissats pel compte, generalement blancs de pèl – mès pas sonque – an entendut, escotat e seguit lo que lor a promés non pas ”de mèl e de lach”, tan presat pels paires fondators mas una vida d’abondància coma existiva dins un monde ara perdut.
La que disiá que voliá mai de solidaritat – togetherness – a pas capitat de convéncer una populacion que li calriá pas grand causa per plebiscitar la lei de la jungla, ela que se sent e que se viu victima d’una societat del liberalisme descabestrat.
La ballerina a cabussat e lo clown serà de segur confrontat a un public mai exigent compausat principalament de pissa-vinagre e de pissa-freg.
E devèm pas oblidar que quand los Estats Units esternugan, nosautres —totes los autres— nos enraumassèm…
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#1 Pff, Trump es un miliardari que vòu gerir los E-U coma una entrepresa, l'a dich mai d'un còp, es un ultraliberal que se trufa dau pitit pòple e que pòt pas sufrir deguna minoritat, que deguna minoritat puesche aver daus drechs e me fie que çò que los Republicans 'pelan lo Obama care, id est health Care, fará pas long fuòc aura. Çò que motiva lo Trump coma tots los republicans americans, qu'es la cresença dins la predestinacion, chascun a çò que merita, quau salopariá.
lo liberalisme descabestrat ? , ieu ai ausit un Trump proteccionisTa; lei blancs damnats de la terra, Anem, repotegaire, lo ;nivgèuè de vida ais USA ei ,satisfasent, coàma lo nostre e la prova l'avem dins l'immigration galop)anta, mai pas tan dangeirosa, qu'ei pas dins sa majoritat mujsulmana. La nostra, si e siam devenguts terra de mission per lei sectatàris de Bafomet.. personalament, ieu que siáu estat soci de l'union latina de Rogier Barthes, aquo me desagrada pas qu'aquesta invasion pot estre considerada coma lo revenge de la guerra contra lo Meissique de 1840 onte lei yankees annexèron California, Texas e un parèu d'autres estats "latinos" Tanbèn, quora Trump vol se desengatjar militarament de l'europa e da'uatres regions dau mond e o ben negociar amb Potine, podèm qu'estre d'acord e ieu compreni lo corroç e la canha d'aquela populacion blanca que vei leis "elites" de New York o de Claifornia rebombar d'amor pêr lo multiculturalisme, metre en pratica la disctriminacion posittive, dreiçar un monument ecologic au terç-mond, coma aici, dison n'i a pron, e m'estona pas qu'aguèsson votat per Trump tot en admirant coma ieu, son avion personal luxuous e l'envejant d'aguer, eu, lo septuagenari una femna tan polida e tan joina e li serà fidèu, pas coma Clinton que dins son burèu de president fasiá de grossas porcariás amb sa segretari
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari