Opinion
Patzerias contemporanèas
Apenas espelida la region Occitània, d’unas operacions son menadas a Tolosa notadament, en favor de la patz e de la convivéncia. Se cal rampelar aicí que la primièra expression publica de la convivéncia, la vejèrem plaça del Capitòli inscricha sus una bandairòla lo 23 de mars de 2012: èra lo jorn del reculhiment en seguida dels atemptats de Montalban e de Tolosa, los primièrs d’inspiracion salafista. La convivéncia s’acompanhèt alara de las tres nocions de “pluralitat-libertat-dignitat”, en cinc lengas: occitan, francès, arab, ebrèu e persan. Una primièra en França.
Dins l’istòria occitana coma dins d’autras, podem destriar personalitats que luchèron dins son temps contra las injustícias e l’esclavitud (los aquitans Montaigne, Montesquie e Guilleragues, l’abat Raynal e Olympe de Gouges), per la tolerància coma Bayle lo filosòf e per la patz coma Jaurés. Totes nos permeton uèi de rebombir.
Las “lias e patzerias” son d’aquelas invencions pirenèas que d’unes consideron coma une prefiguracion de l’Union Europèa. Las valadas nòrd e sud de la cadena s’organizèron tre los tempses medievals per regular non solament los pasturatges, mas tanben la circulacion dels òmes e de las merças, de tal biais d’assegurar la patz, en defòra de la politica dels Estats francés e espanhòl .
Lo concèpte de convivéncia que ja n’avem contat l’origina e lo desvolopament pron recent implica la patz sens negar las contradiccions e los conflictes dal moment. Jacques Berque escriguèt: “J’appelle entre l’Occident et l’Orient à des dialogues, fussent-ils conflictuels, à condition qu’ils soient pertinents, au lieu de la réciproque ignorance” (1). Question de coneissença de l’alteritat dintre se e fòra se. Quatre eveniments de la davalada actuala s’inscrivon dins aquesta demarcha:
1- Jacques Berque, 2 juin 1981, Marseille.
2- Patz en la ciutat, libreton d’ASG, Festenal Occitània, Auditorium St Pèire, 11/10/16
3- Montsegur, 16/10/16
4- Lo roman de Jaufre, concèrt-lectura, Festenal Deodat de Severac, Auditorium St Pèire, 17/11/16
5- Rescontres Convivéncia, sala Tolosa, 19/11/16
Dins l’istòria occitana coma dins d’autras, podem destriar personalitats que luchèron dins son temps contra las injustícias e l’esclavitud (los aquitans Montaigne, Montesquie e Guilleragues, l’abat Raynal e Olympe de Gouges), per la tolerància coma Bayle lo filosòf e per la patz coma Jaurés. Totes nos permeton uèi de rebombir.
Las “lias e patzerias” son d’aquelas invencions pirenèas que d’unes consideron coma une prefiguracion de l’Union Europèa. Las valadas nòrd e sud de la cadena s’organizèron tre los tempses medievals per regular non solament los pasturatges, mas tanben la circulacion dels òmes e de las merças, de tal biais d’assegurar la patz, en defòra de la politica dels Estats francés e espanhòl .
Lo concèpte de convivéncia que ja n’avem contat l’origina e lo desvolopament pron recent implica la patz sens negar las contradiccions e los conflictes dal moment. Jacques Berque escriguèt: “J’appelle entre l’Occident et l’Orient à des dialogues, fussent-ils conflictuels, à condition qu’ils soient pertinents, au lieu de la réciproque ignorance” (1). Question de coneissença de l’alteritat dintre se e fòra se. Quatre eveniments de la davalada actuala s’inscrivon dins aquesta demarcha:
— PATZ EN LA CIUTAT: tres joves compositors del Conservatòri nacional de region, Lucie Bortot, Maylis Raynal e Adrien Trybucki se son inspirats de tres personalitats qu’ocupan lo centre de Tolosa a saber Godolin qu’onorèt Enric IV per aver portat la patz en son temps. Lo President Wilson que fondèt la Societat de las Nacions (prefiguracion de l’ONU) e Joan Jaurés, apóstol de la patz (2).
— MONTSEGUR: l’avesque de Pàmias, dins l’encastre de l’annada catolica de la Misericòdia a reconegut la crudeltat de la Crosada contra Tolosa e los Albigeses, l’iniquitat de l’Inquisicion nascuda a Tolosa, e a demandat lo perdon (3). Un eveniment de primièra que deuriá remonar a la Papautat.
— LO ROMAN DE JAUFRE: Adaptacion musicala e poetica pel grop musical Les Saqueboutiers del Roman de Jaufre (sègle XIII) que sa fama passèt los Pirenèus. La gèsta d’aquel chivalièr contra lo tarrible Taulat que semena la terror dins l’encontrada es estada pintrada sus las parets del palais de Saragossa, l’Aljaferia. (4).
— RESCONTRES CONVIVÉNCIA (5) entre crestians, josius e musulmans e autres, a l’iniciativa de la Convergéncia occitana, dins un esperit d’aleritat, de dignitat e d’egalitat. Se tracharà de far conéisser la convivéncia occitana, aquel novèl biais de viure amassa qu’englòba la tolerància e la laicitat. Quina plaça pòt tèner l’espiritualitat dins la nòstra societat
— MONTSEGUR: l’avesque de Pàmias, dins l’encastre de l’annada catolica de la Misericòdia a reconegut la crudeltat de la Crosada contra Tolosa e los Albigeses, l’iniquitat de l’Inquisicion nascuda a Tolosa, e a demandat lo perdon (3). Un eveniment de primièra que deuriá remonar a la Papautat.
— LO ROMAN DE JAUFRE: Adaptacion musicala e poetica pel grop musical Les Saqueboutiers del Roman de Jaufre (sègle XIII) que sa fama passèt los Pirenèus. La gèsta d’aquel chivalièr contra lo tarrible Taulat que semena la terror dins l’encontrada es estada pintrada sus las parets del palais de Saragossa, l’Aljaferia. (4).
— RESCONTRES CONVIVÉNCIA (5) entre crestians, josius e musulmans e autres, a l’iniciativa de la Convergéncia occitana, dins un esperit d’aleritat, de dignitat e d’egalitat. Se tracharà de far conéisser la convivéncia occitana, aquel novèl biais de viure amassa qu’englòba la tolerància e la laicitat. Quina plaça pòt tèner l’espiritualitat dins la nòstra societat
1- Jacques Berque, 2 juin 1981, Marseille.
2- Patz en la ciutat, libreton d’ASG, Festenal Occitània, Auditorium St Pèire, 11/10/16
3- Montsegur, 16/10/16
4- Lo roman de Jaufre, concèrt-lectura, Festenal Deodat de Severac, Auditorium St Pèire, 17/11/16
5- Rescontres Convivéncia, sala Tolosa, 19/11/16
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Se Montaigne, Montesquieu, Gaillargues son aquitans ( emai se, pel primièr meteis, fasia temps qu'Aquitania èra pas pus una realitat administrativa quand durbiguèt los uèlhs). aquò vòl dire que los autres citats aqui son quicòm mai- benlèu occitans, vai-t-en véser! e que los primièrs o son pas, eles, occitans. Trapi que ASG a ajut lèu fach d'integrar qu'Occitània s'arrèsta tanlèu passada la vila de Valença d'Agen, e qu' a doblidat, dins son ramelet d'intellectuals, d'evocar lo grand pensaire que n'es conse- vòli dire J-M Vailet . Aquò fa resson amb lo commentari de MC M , en seguida de l'article del 29-10, ont fasia remarcar, que, a ne creire ASG, " Occitània es ara ren mai qu'una partida dei pais d'Oc"( dins l'article se parlava d " Occitània......novèlas relacions de trapar amb los autres paises d'Oc").
Aquò dich,( amb fòrça amargum), cal reconéisser que i a , a Tolosa de creacions culturalas de saludar. Esperem que siaguen pas sonque de manifestacions destinadas a un elèit esclairat, manifestacions bèlas e pateticas d'una lenga e d'una cultura que farian las espèras.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari