Opinion
Vita e quotidian d'un professor d'occitan 3
La rentraia escolara que ven sembla de mal s’augurar. Es en fin dal mes de genier que s’adoba ja ben de detalhs per la rentraia venenta.
Las anóncias qu’avèm d’aicí e d’ailí (al nivèl de nòstra acadèmia al mens) son segon los cases:
Per los qualques collègas professors d’occitan que conoisso dins l’Acadèmia de Niça o dins las Acadèmias d’Ais-Marselha, de Montpelhier, lor situacion es marria tanben (ex.: supression de la filiera “Bilangue” Occitan dins l’Acadèmia de Montpelhier). Ne’n vaicí un exemple talament viu dal fosc dins lo qual un se tròba embarrat. Es un collèga luenh d’èstre un occitanista de la darriera pluèia, militant actiu de la bòna, per vos dire qu’es ges un “blau” dins la matèria. Vos en dirai ren de mai per gardar l’anonimat sieu, basta.
Cal ben que l’occitanisme —non dins l’Educacion nacionala— ague ben en ment d’unos detalhs importants. Coma per exemple, que s’avèm l’anóncia de tal o tal nombre de pòstes al CAPES d’Occitan per an, cal divisar sovent per dos aquelas cifras realas, ben sovent un professor Certificat d’Occitan fa sa bivaléncia, doncas = 1/2 professor d’occitan + 1/2 professor d’una autra matèria!
Plus ges d’occitan a X...
(testimoniatge anonimizat -e mes en occitan estandard- d’un collèga professor d’occitan, que fa plus d’ensenhament que de sa valéncia e que la situacion mòstra l’absurditat de cèrtas situacions: foncionament, ierarquia...)
Cómol de l’istòria: lo nom dal sieu establiment es aquel d’un iniciator de la renaissença occitana... Ironic fins al bot!
Las anóncias qu’avèm d’aicí e d’ailí (al nivèl de nòstra acadèmia al mens) son segon los cases:
— dins lo sens dal demesiment de las oras d’occitan (anciana “Opcion”, aüra “Ensenhament de Complement” e “Iniciacion (per las 6enas)”)
— supressions de las oras fòra DGH (DGH = budget orari donat a l’establiment que lo cap repartisse entre las matèrias e doncas entre los professors) se i es una manca d’engatjament de l’establiment (al mens 1 ora investia en occitan = 1 ora dintre la DGH d’occitan)
— limitacion a un cèrt nombre d’escolans per dubrir “l’occitan”
— demanda de far d’Acompanhament Personalizat (una mena de cors entre sosten e ajua als devers)
— demanda de far sa valéncia per los que non la fasian ancara. Rampèl: per far professor d’Occitan, cal passar lo concors dal CAPES bivalent, valent a dire Occitan + Francés o Istòria-Geo o Anglés o Espanhòl (mas non Italian, perqué?!). Benlèu perqué la situacion de l’ensenhament d’italian es dificila tanben, coma lo latin o l’alemand, ancara qué an de prestigi)
— supressions de las oras fòra DGH (DGH = budget orari donat a l’establiment que lo cap repartisse entre las matèrias e doncas entre los professors) se i es una manca d’engatjament de l’establiment (al mens 1 ora investia en occitan = 1 ora dintre la DGH d’occitan)
— limitacion a un cèrt nombre d’escolans per dubrir “l’occitan”
— demanda de far d’Acompanhament Personalizat (una mena de cors entre sosten e ajua als devers)
— demanda de far sa valéncia per los que non la fasian ancara. Rampèl: per far professor d’Occitan, cal passar lo concors dal CAPES bivalent, valent a dire Occitan + Francés o Istòria-Geo o Anglés o Espanhòl (mas non Italian, perqué?!). Benlèu perqué la situacion de l’ensenhament d’italian es dificila tanben, coma lo latin o l’alemand, ancara qué an de prestigi)
Per los qualques collègas professors d’occitan que conoisso dins l’Acadèmia de Niça o dins las Acadèmias d’Ais-Marselha, de Montpelhier, lor situacion es marria tanben (ex.: supression de la filiera “Bilangue” Occitan dins l’Acadèmia de Montpelhier). Ne’n vaicí un exemple talament viu dal fosc dins lo qual un se tròba embarrat. Es un collèga luenh d’èstre un occitanista de la darriera pluèia, militant actiu de la bòna, per vos dire qu’es ges un “blau” dins la matèria. Vos en dirai ren de mai per gardar l’anonimat sieu, basta.
Cal ben que l’occitanisme —non dins l’Educacion nacionala— ague ben en ment d’unos detalhs importants. Coma per exemple, que s’avèm l’anóncia de tal o tal nombre de pòstes al CAPES d’Occitan per an, cal divisar sovent per dos aquelas cifras realas, ben sovent un professor Certificat d’Occitan fa sa bivaléncia, doncas = 1/2 professor d’occitan + 1/2 professor d’una autra matèria!
Plus ges d’occitan a X...
(testimoniatge anonimizat -e mes en occitan estandard- d’un collèga professor d’occitan, que fa plus d’ensenhament que de sa valéncia e que la situacion mòstra l’absurditat de cèrtas situacions: foncionament, ierarquia...)
Plus d’occitan a X
Enfin, es mai complicat qu’aquò: n’i a dins los papiers oficials e per mai d’un soi considerat al Licèu coma “professor d’occitan” avans d’èstre “professor de [ma valéncia]”, ma dins los faches, lo Provisor m’a totjorn enebit d’anar presentar l’ensenhament dins los Collègis del sector, e meme de mandar una letra d’informacion per la via ierarquica. Ai ben redigit una letra, que deviá mandar, mas sabi per d’informacions augudas d’un caire e de l’autre que la letra es jamai arribada (jamai estada mandada, mai que segur...).
Doncas, cada an, tòqui unicament qualquas personas, me presenti a la jornada pòrtas dobèrtas, mas pas pron per mi donar las oras (la barra limita per dobrir un cors es a 10 escolans)...
Dins la comuna [ont soi], sèm politicament sinistrats! L’an passat, per exemple, al mes d’abril, lo responsable dels ensenhaments periscolars a la Comuna de X m’a contactat per intervenir una ora per setmana, en nom de l’IEO. Coma l’IEO non a de subvencion comunala, mi prepausava 10 o 15 euros de l’ora. L’IEO Federau m’explica que se vòli tocar qualque ren dins l’encastre de la valorizacion del benevolat, mi cal demandar 30 èuros. Expliqui aquò a la Comuna, en li disent que, còmpte-tengut de l’importança del projècte, m’acontenti de 10, e aquí lo tipe mi respònd qu’a pas los sòus... 250 èuros per l’annada, un trauc gigantàs dins las finanças de la Comuna, es verai!
Alora, pas de cors per l’Educacion Nacionala, n’en fau unicament per l’IEO dins mon departament (li a totjorn 8 a 10 personas que vènon regularament).
Enfin, es mai complicat qu’aquò: n’i a dins los papiers oficials e per mai d’un soi considerat al Licèu coma “professor d’occitan” avans d’èstre “professor de [ma valéncia]”, ma dins los faches, lo Provisor m’a totjorn enebit d’anar presentar l’ensenhament dins los Collègis del sector, e meme de mandar una letra d’informacion per la via ierarquica. Ai ben redigit una letra, que deviá mandar, mas sabi per d’informacions augudas d’un caire e de l’autre que la letra es jamai arribada (jamai estada mandada, mai que segur...).
Doncas, cada an, tòqui unicament qualquas personas, me presenti a la jornada pòrtas dobèrtas, mas pas pron per mi donar las oras (la barra limita per dobrir un cors es a 10 escolans)...
Dins la comuna [ont soi], sèm politicament sinistrats! L’an passat, per exemple, al mes d’abril, lo responsable dels ensenhaments periscolars a la Comuna de X m’a contactat per intervenir una ora per setmana, en nom de l’IEO. Coma l’IEO non a de subvencion comunala, mi prepausava 10 o 15 euros de l’ora. L’IEO Federau m’explica que se vòli tocar qualque ren dins l’encastre de la valorizacion del benevolat, mi cal demandar 30 èuros. Expliqui aquò a la Comuna, en li disent que, còmpte-tengut de l’importança del projècte, m’acontenti de 10, e aquí lo tipe mi respònd qu’a pas los sòus... 250 èuros per l’annada, un trauc gigantàs dins las finanças de la Comuna, es verai!
Alora, pas de cors per l’Educacion Nacionala, n’en fau unicament per l’IEO dins mon departament (li a totjorn 8 a 10 personas que vènon regularament).
Cómol de l’istòria: lo nom dal sieu establiment es aquel d’un iniciator de la renaissença occitana... Ironic fins al bot!
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#7 I a de chifras precisas del nombre de professors d'occitan per Academia ?
#9 Segur. Mas aürosament siatz aqui, e lo ministèri van veire ço que van veire, macarèl…Avètz una idèia dels problèmas de l'ensehemament, o vos contentaz de pantaisar ?
#5
Se la FELCO aviá las capacitats a faire cambiar las causas a l'educacion nacionala, se saupriá
*ancara>encara (A non-etimologica, se nòta pas: entarrar>enterrar, tarralha>terralha)
*ancara quÉ>encara quE
"Coma per exemple, que s’avèm l’anóncia de tal o tal nombre de pòstes al CAPES d’Occitan per an, cal divisar sovent per dos aquelas cifras realas, ben sovent un professor Certificat d’Occitan fa sa bivaléncia, doncas = 1/2 professor d’occitan + 1/2 professor d’una autra matèria!"
Sensa parlar d'aquelos qu'an lo CAPES d'occitan mai que decidisson finalament de pas ensenhar l'occitan per anar trabalhar alhors, al cap d'un parelh d'annadas, e de còps tot just aprèp d'aver lo CAPES.
E aquelos pòstes son pas remplaçats e demòran perduts per l'occitan.
Cresi doncas que podem encara devesir la chifra reala d'aquelos qu'an lo CAPES e qu'ensenhon vertadierament l'occitan a d'escolans dins l'educacion nacionala.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari