Opinion
Lo filosὸf mediatic qu’amava pas lei mèdias … e pas trὸp Mélenchon.
Lo filosὸf mediatic qu’ama pas lei medias, ditz qu’es girondin e libertari. Dreici l’aurelha . Per lo libertarisme remanda a Camus, “l’ὸme revὸutat”. Basta, ai pas lo temps de tornar legir aquest libre, e de tot biais i aviá ren encapat. Quant au girondisme, debana tota la tièra deis arguments, e la cronologia istorica. Interessant, apasionnant, mai lo sabi ja tot aquὸ, qu’es estat fὸrça ben desvolopat dins la literatura nὸstra. Vaquí onte pὸu menar lo mesprètz (curiosament per un filosὸf, aquel mesprètz es pas questionat) per una lenga, e donc l’ignorància d’aquesta; ditz que vai editar un libre au mes de març: “décoloniser la France”. Es ja estat fach, e fὸrça ben fach. Que volètz, lo filosὸf qu’ama pas lei medias, a una brava bibliotèca que tapa totei lei parets dau membre, mai de çὸ que vèsi i a pas que lei libres de la Pléïade, e nautres i siam pas aquí dedins.
Lo girondin ama pas lei jacobins tanpauc (entendre per aquὸ l’autoritarisme d’estat e lo centralisme parisenc), ditz que la politica dèu èsser au servici dei mai febles (adonc dau pὸple), qu’a de lei aparar dei predators. Lo program que li agrada lo mai per leis eleccions venentas es aquel de la “France insoumise”, mai lo Melenchon es jacobin que se pὸu pas mai. A petat un cèucle ambé Castro?, ambé son apologia de Robespierre? Lo filosὸf mediatic votarà pas, per eu lo contract sociau es estat romput entre aquelei que govèrnan e lo pὸple. Es estat romput dempuei …Un referendum que s’es debanat sota la Vena Republica. Tè, per èsser girondin cresiáu, ieu, qu’aquest contract èra estat guilhotinat après 1789 per lo tribunau revolucionari.
Votarà pas. Alora de que faire? Alora lo filosὸf s’en vai d’una viroleta; s’aprepara per morir, eu, segon lei valors romanas, que son l’onestetat, la leiautat, la larguessa, la fraternitat, lo sens de l’onor e de la paraula donada. Bota! aquὸ per ieu a un nom; Paratge! Degun li a jamai dich? E Paratge, ieu lo vὸli per viure, pas per morir.
De que faire? S’avètz dei reviraduras en francès d’obratges de la literatura nὸstra que tractan qu’aquestei subjècts, li podètz totjorn mandar una caisseta, e benlèu que faratz un convertit, un Sant Pau de la causa occitana, cu saup? Deconèji que sabi pron qu’asira lo crestianisme polinian, aquel de l’espasa e dei lenhiers e que li auriá mai agradat un cristianisme de l’umilitat, de la pauretat e dau perdon, aquel dau Crist nus. Tè, sus aquel sicut avèm mai aquí de qué li donar per manjar. Adieu-siatz lo filosὸf qu’ama pas les medias.
De que faire? “Basta de ren faire per èsser innocent?” demandava JJ Rousseau, lo filosὸf preferit de Robespierre. Vos escrivi aquὸ, a cὸr dubèrt, de ma fenèstra que dona sus l’ubac, au freg, e a l’ombra. Davant ieu, en drecha linha, a aperaquí vint quilomètres, Ventor senhoreja l’encontrada, e a son pè se tèn la vila de Carpentràs, e la capolièra d’un partit particular qu’es pasmens pron popular. Dins mei companhs dau moment i a de tot, e de totei lei colors; dei païsans (de la cὸnf), d’obriers, d’emplegats, una escrivana, una professora de la fac (retirada aquesta), e la filha dei “dreadlocks” qu’assaja de faire de cultura biὸ sus quauquei trὸç de tèrra, d’aici, d’ailà. Tèn en ὸdi tota forma d’autoritarisme e pasmens per lo premier cὸp de sa vida anarà votar. Me fai la beba. Sabi pron perqué. M’a entendut parlar occitan a mon amic qu’es estat investit per lei legislativas per representar lo moviment. Se pensava qu’èri un reac, un reborsier, un racist…eca. Qu’es l’imatge que pὸdon donar leis occitanofὸn aicí. Explicar encara, e encara, faire descubrir, encara. Pegarem leis afichas ensems. E m’enganèssi, vos lo sauprai dire.
Lo girondin ama pas lei jacobins tanpauc (entendre per aquὸ l’autoritarisme d’estat e lo centralisme parisenc), ditz que la politica dèu èsser au servici dei mai febles (adonc dau pὸple), qu’a de lei aparar dei predators. Lo program que li agrada lo mai per leis eleccions venentas es aquel de la “France insoumise”, mai lo Melenchon es jacobin que se pὸu pas mai. A petat un cèucle ambé Castro?, ambé son apologia de Robespierre? Lo filosὸf mediatic votarà pas, per eu lo contract sociau es estat romput entre aquelei que govèrnan e lo pὸple. Es estat romput dempuei …Un referendum que s’es debanat sota la Vena Republica. Tè, per èsser girondin cresiáu, ieu, qu’aquest contract èra estat guilhotinat après 1789 per lo tribunau revolucionari.
Votarà pas. Alora de que faire? Alora lo filosὸf s’en vai d’una viroleta; s’aprepara per morir, eu, segon lei valors romanas, que son l’onestetat, la leiautat, la larguessa, la fraternitat, lo sens de l’onor e de la paraula donada. Bota! aquὸ per ieu a un nom; Paratge! Degun li a jamai dich? E Paratge, ieu lo vὸli per viure, pas per morir.
De que faire? S’avètz dei reviraduras en francès d’obratges de la literatura nὸstra que tractan qu’aquestei subjècts, li podètz totjorn mandar una caisseta, e benlèu que faratz un convertit, un Sant Pau de la causa occitana, cu saup? Deconèji que sabi pron qu’asira lo crestianisme polinian, aquel de l’espasa e dei lenhiers e que li auriá mai agradat un cristianisme de l’umilitat, de la pauretat e dau perdon, aquel dau Crist nus. Tè, sus aquel sicut avèm mai aquí de qué li donar per manjar. Adieu-siatz lo filosὸf qu’ama pas les medias.
De que faire? “Basta de ren faire per èsser innocent?” demandava JJ Rousseau, lo filosὸf preferit de Robespierre. Vos escrivi aquὸ, a cὸr dubèrt, de ma fenèstra que dona sus l’ubac, au freg, e a l’ombra. Davant ieu, en drecha linha, a aperaquí vint quilomètres, Ventor senhoreja l’encontrada, e a son pè se tèn la vila de Carpentràs, e la capolièra d’un partit particular qu’es pasmens pron popular. Dins mei companhs dau moment i a de tot, e de totei lei colors; dei païsans (de la cὸnf), d’obriers, d’emplegats, una escrivana, una professora de la fac (retirada aquesta), e la filha dei “dreadlocks” qu’assaja de faire de cultura biὸ sus quauquei trὸç de tèrra, d’aici, d’ailà. Tèn en ὸdi tota forma d’autoritarisme e pasmens per lo premier cὸp de sa vida anarà votar. Me fai la beba. Sabi pron perqué. M’a entendut parlar occitan a mon amic qu’es estat investit per lei legislativas per representar lo moviment. Se pensava qu’èri un reac, un reborsier, un racist…eca. Qu’es l’imatge que pὸdon donar leis occitanofὸn aicí. Explicar encara, e encara, faire descubrir, encara. Pegarem leis afichas ensems. E m’enganèssi, vos lo sauprai dire.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#2 :
La mager part deus ecologistas o deus libertaris qu'èi conegut qu'avèn en òdi lo nacionalisme.
Aquò qu'ei plan. Lo problèma qu'ei çò que vòu díser "nacionalisme". E, per mantuns d'eths, qu'ei ligat a ua concepcion completament abstrèita de l'universalisme que'us mia a deféner las culturas sonque se son d'importacion.
Donc que's van ahuecar entà deféner los drets culturaus deus cabiles, deus tibetans, deus aborigèns...
mes quan s'ageish de deféner lo dret a s'exprimir en occitan, en breton, en còrse, tot sobte aquò que vad "nacionaliste"...
Cal apelar un cat un cat e un Onfray, Onfray... Aquel d'aqui a escrich tant de bestiesas que se poria far un bestisièr de dos cent paginas, almens (titol : Onfray comme si on ne l'avait pas lu). Mas subretot es pas cap un filosof, pas cap. Perque ? perque pausa pas jamai de question, coneis pas lo punt interrogatiu, lo dobte, la peplexitat, l'esitacion. Aquel d'aqui, al contrari, te fa de responsas sus tot: cada question sa responsa, amai se i coneis res de res... Es plan per aquò qu'es tant mediatic ! Es l'òme de las responsas, amai totjorn simplòtas e simplistas. Es l'anti- filosòf per exceléncia...
Girondin ? zo ditz, mas las lengas regionalas li agradan pas, e parla pas jamai de balhar mai de poders a las regions, de fargar d'autonomias... L'Europa tanpauc, li agrada pas tròp, es, òc ben, un libertari soveirenista: es declinista perque l'Estat nacion es pas pus çò qu'èra; es un anarchista que son erò politic es De Gaulle. I a de que rire... a òc de que rire...
Mercés per quel article. Tè, fai resson a çò que me pensava tot aura, que dins los movaments "alter-", que ne'n fau partida, l'i a sovent 'na mesfiança devers la causa de las minoritats linguisticas, au mens devers las minoritats linguisticas intra-França, benleu per part per 'mor de l'actitud xenofòba qu'es possible de l'i trobar (coma se pòt trobar en Provença per exemple mas pas nonmàs segur..., tè, parier per la causa animala que ne'n fau partida que l'i a tanben daus fascistas dedins mas pas nonmàs, plan urosadament) mas benleu mai enguera perque la lucha linguistica per chas nos sembla pas far partida de facto dau paradigma de la lucha daus oprimits - afen, quò sembla pas 'nar de se per ilhs, qué - entau de las vetz daus militants anti-/alter- (lucha de las classas, anti-racistas, LGBTI+, femenistas, interseccionalitat, altermondialistas...) te visen de biais emb un a priori e mai lor explique que ses lor aliat, de las vetz, ne'n vòlen tròp ren saber, un afar d'universalisme abstrach benleu? L'i a dau trabalh enguera... e qu'es pas emb lo discors de quauqu'uns enrabiats xenofòbs dins los fiaus de comentaris de Jornalet que l'i vam 'ribar, quilhs d'aquí, a rebors, an pas comprès que fam lucha comuna emb la gent de la lucha contra totas las opressions.
Si paratge era tant important, jornalet zo saubria e en parlaria.
Mas, as rason lo temps de paratge coma dau catarisme es benleu tornar. Paratge, tot coma lo catarisme quò se ressent, quò ven dau còr, dau pus priond de nòstre esser. Mas quò pòd pas se dire en dos o tres mots. Darrier paratge i a tota una educacion qu'es a tornar far.
L'escòla dins las annadas que son a venir ensenhara benleu l'importança de ressentir e non pas solament d'aprener per còr. I a deja un corent francofòne sur internet que dich aquò mas i a pas belcòp d'occitanistes per defendre paratge.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari