Opinion
Dilema electorau
Los participants de la primària de l’ecologia venen de decidir que lor candidat, Yannick Jadot, deu discutir emb los dos autres principaus a mança, lo socialista Benoît Hamon e lo republican Jean-Luc Mélenchon. L’idea es bona perque quilhs tres òmes politics presentan daus programas qu’an fòrça punts comuns e de las convergéncias possiblas. Mas la question quò es de saubre coma se pausicionar fàcia au sociauliberalisme que regetan tots tres.
D’efiech, Hamon es estat chausit per sa linha socialista en rompedura emb l’accion daus governs de François Hollande. Se confrontava a Manuel Valls, l’ancian primier ministre, portaire dau bilanç de la presidéncia. Sus la mesma linha sociauliberala, trobam Emmanuel Macron, son ancian ministre de l’economia, que se presentet tanben a l’eleccion. Aitau, l’ideologia mai presenta dins lo PS es representada per un candidat que ne’n es en defòra. Lo dilema, per los responsables e los militans, es de sosténer Hamon, que pòrta un programa que son contra, o laissar la maison comuna dau partit per lo candidat que defend lors ideas. Sembla que l’ora es a l’achampament. Achampament daus contraris jos la ròsa.
Mas coma reüssir l’empeut de la ròsa meitat socialista, meitat sociauliberala, sus lo virasolelh ecologista? Coma amassar daus partesans dau CETA coma sos ferotges opausants? Si los liberaus assumen auei quela aliança, quala serà lor actitud un còp elegits?
De l’autre caire, avem Mélenchon e son movement sociaurepublican La France Insoumise (La França Insomesa). S’i desvelopa una ideologia socialista mai conservatritz que la d’Hamon o daus ecologistas (per exemple per çò dau revengut universau) e tanben mai sobeiranista. Queu darrier punt es la dificultat mai importanta per una union entre los candidats. La França Insomesa vòu tornar negociar los tractats europeus per lor balhar un contengut mai sociau e ecologista. Mas bota en davant la surtida de l’UE coma solucion en cas d’insuccès. E fòrça insomés son directament per un Frexit. Una preposicion que correspond pas a çò que beucòp d’ecologistas vòlen: la preservacion de quela estructura internacionala. Una estrategia per chamnhar Euròpa es de butir la confrontacion lo mai luenh possible en far de la deobedéncia (concretament en aplicar pus de las partidas daus tractats) en tot demorar dedins.
Si l’objectiu finau sembla partejat, l’estrategia, ela, es diferenta: los ecologistas mai d’autres progressistas vòlen pas prener la risca de veire desaparéisser l’Union Europea, çò que laissariá nòstre continent a las politicas nacionalistas e reacionàrias.
Veiquí lo dilema electorau dins loquau se tròba la mança francesa. Pòt gardar las estructuras partidàrias actualas e los conflictes internes que produsen. O las despassar en se recompausar a l’entorn de las tres grandas tendéncias: sociauliberala, antiliberala sobeiranista o alternativa.
D’efiech, Hamon es estat chausit per sa linha socialista en rompedura emb l’accion daus governs de François Hollande. Se confrontava a Manuel Valls, l’ancian primier ministre, portaire dau bilanç de la presidéncia. Sus la mesma linha sociauliberala, trobam Emmanuel Macron, son ancian ministre de l’economia, que se presentet tanben a l’eleccion. Aitau, l’ideologia mai presenta dins lo PS es representada per un candidat que ne’n es en defòra. Lo dilema, per los responsables e los militans, es de sosténer Hamon, que pòrta un programa que son contra, o laissar la maison comuna dau partit per lo candidat que defend lors ideas. Sembla que l’ora es a l’achampament. Achampament daus contraris jos la ròsa.
Mas coma reüssir l’empeut de la ròsa meitat socialista, meitat sociauliberala, sus lo virasolelh ecologista? Coma amassar daus partesans dau CETA coma sos ferotges opausants? Si los liberaus assumen auei quela aliança, quala serà lor actitud un còp elegits?
De l’autre caire, avem Mélenchon e son movement sociaurepublican La France Insoumise (La França Insomesa). S’i desvelopa una ideologia socialista mai conservatritz que la d’Hamon o daus ecologistas (per exemple per çò dau revengut universau) e tanben mai sobeiranista. Queu darrier punt es la dificultat mai importanta per una union entre los candidats. La França Insomesa vòu tornar negociar los tractats europeus per lor balhar un contengut mai sociau e ecologista. Mas bota en davant la surtida de l’UE coma solucion en cas d’insuccès. E fòrça insomés son directament per un Frexit. Una preposicion que correspond pas a çò que beucòp d’ecologistas vòlen: la preservacion de quela estructura internacionala. Una estrategia per chamnhar Euròpa es de butir la confrontacion lo mai luenh possible en far de la deobedéncia (concretament en aplicar pus de las partidas daus tractats) en tot demorar dedins.
Si l’objectiu finau sembla partejat, l’estrategia, ela, es diferenta: los ecologistas mai d’autres progressistas vòlen pas prener la risca de veire desaparéisser l’Union Europea, çò que laissariá nòstre continent a las politicas nacionalistas e reacionàrias.
Veiquí lo dilema electorau dins loquau se tròba la mança francesa. Pòt gardar las estructuras partidàrias actualas e los conflictes internes que produsen. O las despassar en se recompausar a l’entorn de las tres grandas tendéncias: sociauliberala, antiliberala sobeiranista o alternativa.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Sèm plan ací en fàcia deu problèma : se posicionar per rapòrt a un programa, lavetz que caleré votar per cada question una après l'auta. Seré atau la Democracia e pas aqueste sembla-democracia que balha un chèc en blanc a un tipe que, de tot biaish, va pas hèr çò qu'a dit.
La Democracia es dirècta o es pas.
La granda arnaca de la politica francesa se passet en 1973 quand Pompidou faguet passar una lei qu'interdisia a l'estat frances d'empruntar de l'argent a sa banca centrala; emprunt que se fasia sens interest. Dempuei l'estat frances emprunta a las bancas privadas emben belcòp d'interest.
La seconda arnaca quò es l'endetament. Las bancas an butit lo monde a empruntat e empruntat au-dessus de lors moiens. Aitau la banca massava daus interests. La mesma politica se fasia emben los pais sos dependença de Franca. Om lòr pretava e de l'autre costat òm los obligeava a far de grands trabaus que sol las multinacionalas francesas podian far. E l'òm bombardet Libia que volia far una politica nacionalista.
Los gauchistes, los comunistes, los socialistes los ecologicas z'an mesme pas denonçats. Lo citoien se fasia culpabilisat : consomavan trop, gaspilhavan tròp e poluavan. Alaidonc la politica de deicha coma d'esquera es una colhonada. Se son dins la merda, qu'i demoran. Los politics e los économistes portaran lo nom d'assassins economics. Sei pas per Trump que si sembla entraina los Etats-Unis dins una nòva politica de coperacion economica entre los estats pus leu que la guerra economica demora ligat a una mentalitat passada ( la fòrça de l'America quò es la fòrça d'entreprener,çò que faguet sa fòrça dins lo segle passat, mas entreprener sens s'ocupar de las consequenças tant socialas qu'ecologicas e tornar a l'espleitacion dau gaz de schiste.).
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari