Coma sabètz, sei pas occitan, sei breton. Ai descobèrt Occitània e la problematica nacionala occitana quand ai començat a militar per Bretanha. Dins lo partit ont militave, aviam de “relacions internacionalas”. E per Occitània nòstre partenari èra Anaram au Patac. Mas per ieu, a l’epòca, Occitània era quauqua ren de vague, d’ imprecís. Quauqua ren “ailaval”, “au sud”, “dins lo mèijorn”, dau costat dau Bascoat, de Catalonha. Mas ont precisament? Hmm... Per exemple, sabiá pas que mon oncle de “Souwchina” (Chaussenac) parlava l’occitan. El, disiá que parlava lo “patoès auvernhat” o “l’auvernhat” e ren d’autre. Dins mon vejaire d’alura, l’occitan èra puslèu la lenga de Bearn o de Tolosa.
 
E, levat los mitans militants, enluòc aviá ausit parlar d’Occitània. E crese qu’en Bretanha, lo monde aviá jamai ausit parlar d’Occitània.
 
Ben segur, aprèp, ai descobèrt Occitània amb totas sas richesas e sa grandor. E puèi ai descobèrt l’occitan gràcias a Jornalet e... Li Nouvello de Prouvènço.
 
Mas, dempuèi que la region qu’a pres lo nom d’Occitània es estada creada, ausisse parlar d’Occitània totes los jorns aicí en Bretanha. “D’Occitània” e “d’occitans” en mai d’aquò! Per la metèo, o a chasque cop que i a un fait divèrs, un eveniment, un meeting politic dins los 13 departaments, ausisse dire lo mot “Occitània” (o puslèu “Occitanie” de segur). E, d’ara enlà, en Bretanha, es pas rar d’ausir lo monde dire qu’anaràn “en vacanças en Occitània” a l’estiu.
 
Alura, sabe qu’aquesta region es pas tota Occitània. Sabe! Sabe tot aquò mas crese ça que la qu’aqueste nom per la region fa avançar vòstra causa. Benlèu que podètz utilizar amb astúcia la situacion en luòc de l’atacar, de s’opausar frontalamant. Carole Delga vos a fait un bèl don, de verai: lo nom de la region es pas “Occitània” mas “Occitanie - Pyrénées Méditerranée”. Benlèu que podètz imaginar una tactica sus aquesta subtilitat. Occitània es un grand país mentre que la region Occitanie - Pyrénées Méditerranée es una region administrativa. Reclamatz que las autras regions occitanas inclusan lo nom “Occitània” dins lo nom o dins lo sostítol: “Nòva Aquitània -Occitània”, “PACA-Occitània” quand se parla de regions occitanas daus territòris. O trabalhatz al nivèl dels departaments en prepausant de sostítols coma “país occitan” o “territòri occitan” sus l’exemple de Tarn “Cœur d’Occitanie”. Imaginatz “Cantal, l’Auvèrnhe occitan” per exemple o “Dordonha, l’autra tèrra occitana”. Chal profeitar dau renom novèl daus noms “Occitanie”, “occitan, “occitane” per traire profeit per la causa. D’ara enlà, “Occitanie” es devengut un produit marketing.
 
De còps que i a, de desfaitas son de victòrias desguisadas!