Opinion
Lo Fòrum dels Mestièrs d’Òc
Es enfin lo temps de las vacanças e, coma totes los professors, pòdi far lo bilanç de l’annada escolara passada. Un dels eveniments màgers per ieu foguèt l’organizacion dins mon establiment del Fòrum dels Mestièrs d’Òc per la seconda annada consecutiva.
Aqueste fòrum a tres amiras principalas.
Una organizacion que s’adapta, que se melhora
Per la primièra edicion (l’an passat), lo fòrum èra reservat sonque als collegians e licèans de Bèlavista per de rason de logistica e de còst. Èra lo primièr còp qu’organizavi quicòm coma aquò e sabiái pas tròp las responsas qu’auriái dels intervenents contactats. Foguèri susprés de veire la quantitat de responsas positivas e l’interès portat a-n-aqueste projècte per las personas contactadas. Los professionals de l’occitan an tant besonh de se far veire que los joves an besonh de veire qu’existisson e çò que fan. Fin finala, coma mon establiment m’aviá autorizat l’utilizacion dels locals per una sola matinada, deguèri a rèirecòr dire a qualques unes que lo podriái pas prene aquest’an. Mas acceptèron de confirmar lor participacion per l’annada seguenta.
Per aquesta primièra edicion lo Fòrum dels Mestièrs d’Òc aculhiguèt cinc participants e a l’entorn d’un seisentenat de joves. Entre los participants i agèt Philippe Sour que venguèt presentar sas activitats al sen del Conselh Departamental de Tarn e mai que mai de la marca “Tarn, Còr d’Occitània”, Arnaud Bancarel de Ràdio Albigés, Stéphane Valentin d’Òctele, Clément Pech alara cap redactor de la Setmana e Mathieu Fantin que nos presentèt sas activitats coma cantaire e musician de Brik a Drac, mas tanben sas activitats coma contaire e formator. Aqueste primièr fòrum permetèt als joves de descobrir de mestièrs diferents dins tres domenis diferents (los mèdias, l’animacion e l’administracion).
La seconda annada foguèt plan mai rica perque foguèron uèch intervenents e sèt establiments (sièis collègis e un licèu) a venir. Vist l’interès suscitat tant pels professionals coma pels collègas que menèron lors classas, capitèri d’utilizar los locals sus una jornada tota.
Lo matin, los joves escotèron las presentacions de Muriel Vernières, formatritz per adultes, contaira e intervenenta per l’I.E.O. dins las escòlas, de Bernadette Arrault, ajunta-soenhanta que lancèt de projèctes ligats a l’occitan dins los ostals de retirada, de Leo Humbert, estudiants en Master Valorizacion del Patrimòni occitan, de Florent Hautefeuille, arqueològ e professor a l’universitat Joan Jaurès, de Sebastien Pugin, membre de l’I.E.O. e director del siti www.emplec.com, de Jeanne-Marie Vazelle, responsabla audiovisual e contenguts educatius al C.I.R.D.O.C. e enfin d’Evalina Houlès de Macarel.
Puèi l’aprèp-mièjorn los escolans participèron a quatre talhièrs. Lo primièr èra lo de Jeanne-Marie Vazelle sus la mesa en valor del patrimòni occitan pel numeric. Lo second èra lo d’Isabelle Biau-Bosc (C.I.R.D.O.C. tanben) sul ròtle administratiu e mediatic per la valorizacion del patrimòni nòstre. Lo tresen èra lo de Florent Hautefeuille suls apòrts de l’occitan dins l’estudi de documents istorics. E lo quatren èra lo animat per Muriel Vernières e Anne-Marie Caparros sus la tradicion orala occitana.
Per aquesta seconda edicion foguèron presentats noù domenis diferents, mas la noveltat èra mai que mai la participacion mai activa dels joves dins los talhièrs de l’aprèp-miègjorn. Los diferents retorns qu’aguèri dels joves èran totes positius sus aqueste sicut. Pr’aquò demòran encara de causas de melhorar, mas cada annada permet de veire mai precisament tant las espèras dels professionals coma las dels escolans.
Convivéncia, larguesa e paratge
Aqueste Fòrum dels Mestièrs es tanben l’escasença de veire, si n’i aviá besonh, que las nòstras valors màgers son encara plan vivas.
Totes los participants venguts a la primièra o a la seconda edicion venguèron sens cap de finançament, d’ajudas o de compensacions per lors desplaçaments. Balhèron de lor temps, de lor energia e de lor vam per quicòm que lor rapòrta pas grand causa dirèctament si que non lo plaser de presentar lor amor per la lenga e la cultura nòstras. Parlèron jamai de naut als collegians o als liceans. An consciença que los joves nòstres an besonh de los veire, de los ausir, de veire çò que fan, de sentir lor fiertat d’o far. Los voliái mercejar bravament per lor implicacion e lor gentilhesa. Voldriái mercejar mai que mai Mathieu Fantin e Brik a Drac que bloquèron la jornada per far un concèrt que deguèrem anullar perque las subvencions promesas venguèron pas.
Voliái tanben mercejar los mèdias coma que faguèron de reportatge sul primièr e sul second fòrum coma Fr3, Ràdio Albigés e Òctele. Las entrevistas que realizèron ambe los intervenents e los escolans afortiguèron l’idèa qu’aquestes rescontres èran plan utils per totes. Espèri poder comptar sus lor disponibilitat e lor professionalism per las edicions venentas.
L’edicion venenta
Malgrat un interès bèl dels collègas, dels joves e dels intervenents, soi pas segur que podrem gausir de subvencions per l’annada venenta. Raï! Sabi que pòdi comptar sus la bona volontat de participants dins totes los domenis dins los quines l’occitan es emplegat. Vau contunhar mon projècte dins las tres amiras que l’animan e que m’animan dempuèi la debuta.
Pr’aquò, soi prèst a aculhir los que voldrián se jónher per l’annada venenta. Sabi pas encara quina serà la forma (dependrà del nombre d’intervenents, de collègis e licèus participants e sustot de las ajudas que podriam aver), nimai quand se farà, mas se farà! Si sètz interessats me podètz contactar e podrem discutir de la forma de vòstra participacion.
Ligams:
— Magasin de Ràdio Albigés
— Reportatge Fr3
— Reportatge Òctele
Aqueste fòrum a tres amiras principalas.
La primièra es, solide, de permetre als escolans qu’arriban en fin de cicle (3ena, 1èra e Tlas) de rescontrar de monde que trabalhan ambe l’occitan o per l’occitan. L’idèa es de permetre a-n-aquestes/as adolescent-a-s o gojat-a-s de descobrir mai d’unes mestièrs ligats a l’occitan e, benlèu, de far nàisser una vocacion.
La seconda es de lor mostrar qu’i a de monde que parlan occitan e que ne son fièrs (en defòra de lor(s) professor(s)!). Vivi dins un airal ont l’occitan es encara viu e utilizat, mas es vertat qu’o cal cercar un pauc e que de joves van pas realizar aqueste prètzfach si son pas guidats. Puèi, cal èsser onèste, l’occitan es pas malerusament la primièra lenga d’usatge quora se rescontra qualqu’un, encara mai quora aqueste qualqu’un es jove... E aquò afortís malerusament l’impression per aquestes escolans, quitament si son en contacte ambe la lenga nòstra, que l’occitan es una lenga mòrta o morenta e redusida a de locutors vièlhs.
Enfin, la tresena amira es de permetre a d’escolans qu’aprenon l’occitan, en ensenhament de complement o en seccion bilingüa, de se rescontrar. Una de las consequéncias de la non-visilitat (non audibilitat?) de la lenga nòstra es que los joves que l’aprenon an sovent l’impression d’èsser solets alara que, sus un espaci relativament reduch coma la val de Tarn, entre Albi e Sant Somplesi i a set-uèch collègis e dos licèus qu’o prepausan. E se’n pòt ajustar lèu tre que sortissèm de la val de Tarn.
La seconda es de lor mostrar qu’i a de monde que parlan occitan e que ne son fièrs (en defòra de lor(s) professor(s)!). Vivi dins un airal ont l’occitan es encara viu e utilizat, mas es vertat qu’o cal cercar un pauc e que de joves van pas realizar aqueste prètzfach si son pas guidats. Puèi, cal èsser onèste, l’occitan es pas malerusament la primièra lenga d’usatge quora se rescontra qualqu’un, encara mai quora aqueste qualqu’un es jove... E aquò afortís malerusament l’impression per aquestes escolans, quitament si son en contacte ambe la lenga nòstra, que l’occitan es una lenga mòrta o morenta e redusida a de locutors vièlhs.
Enfin, la tresena amira es de permetre a d’escolans qu’aprenon l’occitan, en ensenhament de complement o en seccion bilingüa, de se rescontrar. Una de las consequéncias de la non-visilitat (non audibilitat?) de la lenga nòstra es que los joves que l’aprenon an sovent l’impression d’èsser solets alara que, sus un espaci relativament reduch coma la val de Tarn, entre Albi e Sant Somplesi i a set-uèch collègis e dos licèus qu’o prepausan. E se’n pòt ajustar lèu tre que sortissèm de la val de Tarn.
Una organizacion que s’adapta, que se melhora
Per la primièra edicion (l’an passat), lo fòrum èra reservat sonque als collegians e licèans de Bèlavista per de rason de logistica e de còst. Èra lo primièr còp qu’organizavi quicòm coma aquò e sabiái pas tròp las responsas qu’auriái dels intervenents contactats. Foguèri susprés de veire la quantitat de responsas positivas e l’interès portat a-n-aqueste projècte per las personas contactadas. Los professionals de l’occitan an tant besonh de se far veire que los joves an besonh de veire qu’existisson e çò que fan. Fin finala, coma mon establiment m’aviá autorizat l’utilizacion dels locals per una sola matinada, deguèri a rèirecòr dire a qualques unes que lo podriái pas prene aquest’an. Mas acceptèron de confirmar lor participacion per l’annada seguenta.
Per aquesta primièra edicion lo Fòrum dels Mestièrs d’Òc aculhiguèt cinc participants e a l’entorn d’un seisentenat de joves. Entre los participants i agèt Philippe Sour que venguèt presentar sas activitats al sen del Conselh Departamental de Tarn e mai que mai de la marca “Tarn, Còr d’Occitània”, Arnaud Bancarel de Ràdio Albigés, Stéphane Valentin d’Òctele, Clément Pech alara cap redactor de la Setmana e Mathieu Fantin que nos presentèt sas activitats coma cantaire e musician de Brik a Drac, mas tanben sas activitats coma contaire e formator. Aqueste primièr fòrum permetèt als joves de descobrir de mestièrs diferents dins tres domenis diferents (los mèdias, l’animacion e l’administracion).
La seconda annada foguèt plan mai rica perque foguèron uèch intervenents e sèt establiments (sièis collègis e un licèu) a venir. Vist l’interès suscitat tant pels professionals coma pels collègas que menèron lors classas, capitèri d’utilizar los locals sus una jornada tota.
Lo matin, los joves escotèron las presentacions de Muriel Vernières, formatritz per adultes, contaira e intervenenta per l’I.E.O. dins las escòlas, de Bernadette Arrault, ajunta-soenhanta que lancèt de projèctes ligats a l’occitan dins los ostals de retirada, de Leo Humbert, estudiants en Master Valorizacion del Patrimòni occitan, de Florent Hautefeuille, arqueològ e professor a l’universitat Joan Jaurès, de Sebastien Pugin, membre de l’I.E.O. e director del siti www.emplec.com, de Jeanne-Marie Vazelle, responsabla audiovisual e contenguts educatius al C.I.R.D.O.C. e enfin d’Evalina Houlès de Macarel.
Puèi l’aprèp-mièjorn los escolans participèron a quatre talhièrs. Lo primièr èra lo de Jeanne-Marie Vazelle sus la mesa en valor del patrimòni occitan pel numeric. Lo second èra lo d’Isabelle Biau-Bosc (C.I.R.D.O.C. tanben) sul ròtle administratiu e mediatic per la valorizacion del patrimòni nòstre. Lo tresen èra lo de Florent Hautefeuille suls apòrts de l’occitan dins l’estudi de documents istorics. E lo quatren èra lo animat per Muriel Vernières e Anne-Marie Caparros sus la tradicion orala occitana.
Per aquesta seconda edicion foguèron presentats noù domenis diferents, mas la noveltat èra mai que mai la participacion mai activa dels joves dins los talhièrs de l’aprèp-miègjorn. Los diferents retorns qu’aguèri dels joves èran totes positius sus aqueste sicut. Pr’aquò demòran encara de causas de melhorar, mas cada annada permet de veire mai precisament tant las espèras dels professionals coma las dels escolans.
Convivéncia, larguesa e paratge
Aqueste Fòrum dels Mestièrs es tanben l’escasença de veire, si n’i aviá besonh, que las nòstras valors màgers son encara plan vivas.
Totes los participants venguts a la primièra o a la seconda edicion venguèron sens cap de finançament, d’ajudas o de compensacions per lors desplaçaments. Balhèron de lor temps, de lor energia e de lor vam per quicòm que lor rapòrta pas grand causa dirèctament si que non lo plaser de presentar lor amor per la lenga e la cultura nòstras. Parlèron jamai de naut als collegians o als liceans. An consciença que los joves nòstres an besonh de los veire, de los ausir, de veire çò que fan, de sentir lor fiertat d’o far. Los voliái mercejar bravament per lor implicacion e lor gentilhesa. Voldriái mercejar mai que mai Mathieu Fantin e Brik a Drac que bloquèron la jornada per far un concèrt que deguèrem anullar perque las subvencions promesas venguèron pas.
Voliái tanben mercejar los mèdias coma que faguèron de reportatge sul primièr e sul second fòrum coma Fr3, Ràdio Albigés e Òctele. Las entrevistas que realizèron ambe los intervenents e los escolans afortiguèron l’idèa qu’aquestes rescontres èran plan utils per totes. Espèri poder comptar sus lor disponibilitat e lor professionalism per las edicions venentas.
L’edicion venenta
Malgrat un interès bèl dels collègas, dels joves e dels intervenents, soi pas segur que podrem gausir de subvencions per l’annada venenta. Raï! Sabi que pòdi comptar sus la bona volontat de participants dins totes los domenis dins los quines l’occitan es emplegat. Vau contunhar mon projècte dins las tres amiras que l’animan e que m’animan dempuèi la debuta.
Pr’aquò, soi prèst a aculhir los que voldrián se jónher per l’annada venenta. Sabi pas encara quina serà la forma (dependrà del nombre d’intervenents, de collègis e licèus participants e sustot de las ajudas que podriam aver), nimai quand se farà, mas se farà! Si sètz interessats me podètz contactar e podrem discutir de la forma de vòstra participacion.
Ligams:
— Magasin de Ràdio Albigés
— Reportatge Fr3
— Reportatge Òctele
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Òsca a Gwenaël Cany per son envam, sa militança e a l'"Estevenòt"per son comentari juste !
Saludi lo brave professor,
Rescontrar de monde que trabalhan amb e per l'occitan, dins l'encastre d'un forum, qu'implica salas, intervenants, talhers e subvencions, sembla pas aisit, e i a pas un fum de mestièrs especialament tipats occitans. L'occitan i pareis fòra-sol.
Trabalhar en occitan, aquò es natural en contexte occitan, los ancians o fasián, e d'autris mai o mens vièlhs uèi lo jorn. Sufís d'èsser dus, o quitament mai,se totis lo parlan.
L'alternativa es benlèu d'anar a la rescontra dels parlants naturals, lai ont restan, mai que mai à la campanha o a la montanha, que pensan e trabalhan en parlar local.
Se val pas mai d'identificar de parlants autentics sur un airal cerconscrich, e d'i anar a la rescòntra, al córs d'una caminada d'una jornada?
La caminada pel campestre o la montanha, quicòm de simple per rescontrar los "indigènes", los que fan pas d'occitan, lenga estrangiêira, e que fan fòrça mestièrs actuals. Cal cercar un pauc çai e lai...
Se non, quin interès a l'aprèner, se pareis dejà mòrt?
Per trabalhar en occitan, suffis d'èsser al mens dus, coma en amor
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari