Un còp èra un gus, qu’aviá arrestat de grandir tot jóven e s’apelava Bassacamba. Quand venguèt l’ora que se perdèssa l’innocéncia, i aviá pas diguna dròlla al ròdol de talha corta per el, e que n’aviá plan son confle de tot aquò.
 
De passatge per aquí, aquel tròtagarça de pelharòt tolosenc l’aconselhèt de s’anar desgordir en vila al comèrci coquin.
 
Un jorn qu’aquò le prusiá mai que de costuma e pron làs del tòca-solet, Bassacamba se sapèt, se prenguèt le petafum e s’en anguèt de trica ferma cap a Tolosa, traversèt le barri Sant-Çubran, passèt Garòna e arribèt a la carrièra de la gara Matabuòu, en arpentèt le trepador tot de long se cercant una brava poleta de las pitchonas.
 
Se sarrèt d’una galanta, l’acostèt en li tiralhant la jupeta.
   
La filha sens trigar, le desbragueta, se regussa, e un genolh replegat, s’apuèja esquina a la paret, le lèva e se le ten a bel braçat...
 
Alavètz començèt, cara a cara, a palpas, le mònta-davala preliminar:
   
E sens s’atardar mai, la garça le larguèt, e le Bassacamba s’en tornèt trica bassa en tot maldisent totas las putas de la tèrra...
 
Bassacamba o Baishacama en gascon, le luòc-dit, auèi es le terminal gascon del mètro A de Tolosa, que passa jos Garòna, e mai una zòna d’activitats.
 
Braves usatgièrs, en legint “Basso Cambo” (que s’escriu atal) o en l’ausint del pòrta-votz, remembrats-vos la colhonada del paure Bassacamba...