Aqueste còp, es oficiau, París receberà lo Jòcs Olimpics de 2024. La decision finala deu Comitat Internacionau Olimpic estoc desvelada a Lima (Peró), on la delegacion francesa daishèc esclacar son contentèr davant los mèdias nacionaus que se’n hascón longament e largament lo relais.

La hèsta auré, segon unas dotz plan informadas, durada tota la nueit. La fiertat ne recadoc suu país sancèr puèique París es França e França es París. Levat que ...

Levat que n’i avèva pas nat concurrent e que París èra la sola vila en competicion peus Jòcs de 2024. Los sòcis de la delegacion blau-blanc-rotge se pòden doncas laudar de çò que lo vòte se hascoc “au purmèr torn e a l’unanimitat”. E las rasons per las qualas demorava pas qu’una vila son pas trop glorificairas ende lo capdulh de l’Estat francés.

Vilas coma Hambourg, Boston o Budapest an, eras, s’èran organizadas ende, concèpte originau e novator, ténguer compte de l’avís de lor populacion dambe, per la vila de Hamborg, un quite referéndum lo 29 denoveme de 2015 on lo “non” ganhèc (en març, un sondatge avèva balhat 64% de “òc”).
 
Aquò qu’endralha una idèia navèra que caleré benlèu apregondir en çò nòste, la de “Democracia”. Mes soi pas segur que lo “país deus drets de l’òmi” sia prèst d’ausir aqueste concèpte revolucionari.

Se cau brembar que las duas commissions deus Drets de l’Òmi de l’Union europenca e de las Nacions Unidas an metut a l’arreca lo govèrn francés pr’amor de la refòrma de las regions qu’estoc miada sens nada concertacion. Cau díser tanben que lo dit govèrn se’n fotava complètament e que lo brave pòble francés a pas jamès sentit que s’èra hèit enganar. Los jornaus televizats n’an pas jamès, curiosament, evocat las decisions deus comitats deus Drets de l’Òmi.
 
Aquestes Jòcs deven costar 6,6 miliards d’euros, ça ditz lo comitat de sosteng a la candidatura. Lo problèma es que pas nat país organizator ne podoc dinc a ara demorar au budgècte pervist a la debuta.
 
Dens lo mitan internacionau, lo Francés es coneishut sovent com un balhaire de leçon, e l’arrogància com sa qualitat purmèra. En lòc de Liberté Egalité Fraternité, la devisa vertadièra de l’Estat au hasan es meslèu “Hasètz çò que disi, mes pas çò que hèi”.
 
Dens son perhons, lo Francés es pas democrata mes passionaument bonapartista. I a pas qu’eth end’aténguer shèis oras dens una cordiòla, au parat de las “Jornadas deu Patrimòni”, dambe la mira d’anar véser los aurs deu poder e particularament lo palatz de l’Elisèu e sa famosa vaishèra.
 
Lo regime presidenciau dambe lo quau lo país es gerit pòt hèr sorríser, dambe sas ordonàncias e son famós 49.3 que permet una dictatura monarquica a cada còp que lo president ac vòu.
 
En brac, aquesta “victòria” parisenca contra degun estoc hestejada dignament au hinestron e permetoc a un punhat de jornalistas e de politicians uns quiquiriquis de mès. E am pas acabat de n’enténguer parlar …