Opinion
Nòstre espaci de consciéncia
Dau 1r d’octòbre de 2017, conven de retenir dos eveniments fondamentaus de nòstre ponch de vista occitan.
Ara, es una escasença tanben per s’avisar de l’immensa fragilitat qu’afècta la populacion occitana.
Normalament, l’emancipacion en cors de la Catalonha Centrala auriá degut entraïnar de movements fòrts de mobilizacion, de solidaritat e de conscientizacion a travèrs tota Occitània, coma ja n’entraïna au País Valencian e ais Illas Balearas. Dempuei un sègle e mieg, cada movement catalan recebiá una importanta solidaritat occitana coma o a ben ramentat Nicolau Rei-Bèthvéder (Jornalet, 21.9.2017).
Ramenti que vèrs 2001, i aguèt un grand Eurocongrès deis Espacis Occitan e Catalan que s’organizèt sota l’impuls de Robèrt Lafont e Joan Triadú. Deviá restaurar, reïnventar e assolidar un espaci de relacion occitanocatalan, tau coma a totjorn existit dins nòstra istòria. Aqueu projècte deviá refortir, tanben, la dinamica de l’occitanisme dau Temps Tres.
Aguessiam reüssit l’Eurocongrès, ara en 2017, fòrça occitans (e pas solament leis occitanistas) deurián èsser conscients deis eveniments de Catalonha e Aran e deurián conéisser una mobilizacion civica per sostenir l’autodeterminacion. Aguessiam reüssit l’Eurocongrès, ara dins leis ans 2010, deuriam veire tanben de mobilizacions civicas de solidaritat après leis atacas terroristas de Tolosa, Niça, Barcelona e Marselha.
Malaürosament, lo Temps Tres s’es arrestat amb leis ans 2010. S’es arrestat a causa de la mediocritat de certanei lidèrs occitanistas que nos an embarrats dins d’objectius derisòris, dins de visions de tèrme cort e dins lo localisme regionau.
Uei en 2017, per astre, vesèm d’occitanistas eroïcs que sauvan l’onor de tot lo movement occitan en anant manifestar sa solidaritat en Aran o a Barcelona pendent lo 1r d’octòbre de 2017 o ben en organizant una manifestacion de sosten a Niça, davant lo viceconsolat d’Espanha.
Ara meteis, dins l’acceleracion de l’istòria de setembre de 2017, seriá formidable que l’occitanisme saupèsse organizar mai de manifestacions de sosten a Catalonha e Aran. Lei bretons ne faràn una aqueste dimars 3 d’octòbre, a Gwened [Vannes], a 18h, davant la prefectura. Espèri que leis occitans serem capables de far de causas similaras.
Seriá normau, pus generalament, que l’occitanisme saupèsse mobilizar lei ciutadans dins totei leis eveniments importants dau país. Per exemple, per vertebrar una consciéncia civica fàcia a la banalizacion dau terrorisme. O ben per acompanhar lei luchas de defensa dau país coma aquela deis obriers de GM&S a la Sotarrana.
Es necite de menar d’accions de terren, e mai se son ultraminoritàrias, e mai se lei vents son desfavorables, perque mantenon la beluga d’un occitanisme reactiu e perque preparan una futura sortida de crisi.
En parallèl, es indispensable de reïnventar l’occitanisme sus lo plan intellectuau per se sortir de la crisi actuala, per ofrir de claus d’analisi e de mobilizacion, per preparar un Temps Quatre e per ragantar lo temps perdut.
— D’un caire, la formidabla mobilizacion civica deis occitans de la Vau d’Aran e dei catalans de la Catalonha Centrala qu’an celebrat lo referendum d’autodeterminacion, maugrat la repression brutala de l’estat espanhòu. Un 90% per l’“òc” e una participacion importanta deurián assolidar la declaracion d’independéncia dins lei jorns venents.
— D’autre caire, l’atemptat terrorista qu’a frapat Marselha, ont un jihadista a assassinat doas femnas abans de se far abatre per de soudats. Aquela tragèdia marca la banalizacion de la terror que s’installa solidament dins nòstre país, après lei dramas de Niça e de Tolosa.
Ara, es una escasença tanben per s’avisar de l’immensa fragilitat qu’afècta la populacion occitana.
Normalament, l’emancipacion en cors de la Catalonha Centrala auriá degut entraïnar de movements fòrts de mobilizacion, de solidaritat e de conscientizacion a travèrs tota Occitània, coma ja n’entraïna au País Valencian e ais Illas Balearas. Dempuei un sègle e mieg, cada movement catalan recebiá una importanta solidaritat occitana coma o a ben ramentat Nicolau Rei-Bèthvéder (Jornalet, 21.9.2017).
Ramenti que vèrs 2001, i aguèt un grand Eurocongrès deis Espacis Occitan e Catalan que s’organizèt sota l’impuls de Robèrt Lafont e Joan Triadú. Deviá restaurar, reïnventar e assolidar un espaci de relacion occitanocatalan, tau coma a totjorn existit dins nòstra istòria. Aqueu projècte deviá refortir, tanben, la dinamica de l’occitanisme dau Temps Tres.
Remembrança — Segon Robèrt Lafont, l’occitanisme a conegut tres fasas d’acceleracion: lo Temps Un a la fin dau sègle XIX amb lo Felibritge, puei lo Temps Dos dins leis ans 1960-75 amb l’“occitanisme” classic, puei lo Temps Tres dins leis ans 1990-2000 amb l’occitanisme renovat.
Aguessiam reüssit l’Eurocongrès, ara en 2017, fòrça occitans (e pas solament leis occitanistas) deurián èsser conscients deis eveniments de Catalonha e Aran e deurián conéisser una mobilizacion civica per sostenir l’autodeterminacion. Aguessiam reüssit l’Eurocongrès, ara dins leis ans 2010, deuriam veire tanben de mobilizacions civicas de solidaritat après leis atacas terroristas de Tolosa, Niça, Barcelona e Marselha.
Malaürosament, lo Temps Tres s’es arrestat amb leis ans 2010. S’es arrestat a causa de la mediocritat de certanei lidèrs occitanistas que nos an embarrats dins d’objectius derisòris, dins de visions de tèrme cort e dins lo localisme regionau.
Uei en 2017, per astre, vesèm d’occitanistas eroïcs que sauvan l’onor de tot lo movement occitan en anant manifestar sa solidaritat en Aran o a Barcelona pendent lo 1r d’octòbre de 2017 o ben en organizant una manifestacion de sosten a Niça, davant lo viceconsolat d’Espanha.
Ara meteis, dins l’acceleracion de l’istòria de setembre de 2017, seriá formidable que l’occitanisme saupèsse organizar mai de manifestacions de sosten a Catalonha e Aran. Lei bretons ne faràn una aqueste dimars 3 d’octòbre, a Gwened [Vannes], a 18h, davant la prefectura. Espèri que leis occitans serem capables de far de causas similaras.
Seriá normau, pus generalament, que l’occitanisme saupèsse mobilizar lei ciutadans dins totei leis eveniments importants dau país. Per exemple, per vertebrar una consciéncia civica fàcia a la banalizacion dau terrorisme. O ben per acompanhar lei luchas de defensa dau país coma aquela deis obriers de GM&S a la Sotarrana.
Es necite de menar d’accions de terren, e mai se son ultraminoritàrias, e mai se lei vents son desfavorables, perque mantenon la beluga d’un occitanisme reactiu e perque preparan una futura sortida de crisi.
En parallèl, es indispensable de reïnventar l’occitanisme sus lo plan intellectuau per se sortir de la crisi actuala, per ofrir de claus d’analisi e de mobilizacion, per preparar un Temps Quatre e per ragantar lo temps perdut.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
L'article pausa lo problèma dels conflictes d'espaci dins l'opinion, e del raport entre geopolitica e geolinguistica. Contra tota racionalitat, sembla mai natural que territòri fasquèssa lenga, e non pas que lenga fasquèssa territòri.
Eth "espaci de consciencia"que s'ei estretit sustot se òm pensa ath formidable movement AN-arquiste de 1936 en Barcelona! Era Istoèra no torna cap passar eths plats, atau qu'ei, ça pensa un vielh Stoïcian ! Ara, vertat que i a uei ua renaishença tremolenta d'ua pensada que's poderia diser "orizontalista" se voletz, de contestation deth "Imperium" en plaça pertot, que s'ei paralat d"'indignés", de "podemos", de "nuit debout", que se'n vésen a ganhar ua reconeishença credibla. Parèlh aqueth referendum qu'a eth topet de dise's ganhat quan solament no ei estat un referendum. Qu'avem pro somiat deths endemans que cantan e s'acaban en Golags, solide totun qu'avem a cercar vias novèlas, mes dab luciditat, en arrestant de menti's, en accions "localas" perqué pas, que no s'ameritan cap eth mesprès de d'auguns intellectuaus.
Arrestem de parlar d'un "referendum" dont sabem plan que non ei pas un, en condicions anormalas. Arrestem de somiar : qu'ei aci, modèstament, qu'avem a fèr entener, escriver, ensajar de sauvar, era lenga, e un biais de viver.
Pus seriosament, l'espaci de consciéncia en França es exagonalizat.
L'informacion suls mèdia franceses, mai que mai la television es parciala e ostila a l'independentisme.
Es de mal explicar la situacion reala a l'entorn...
#6 nuclèus de parlants
Ai autrejat mon pretz a l'ICAN que milita contra las armas nuclearas; cal far petar pas que la podre, que jo l'ai inventada.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari