Opinion
Retraches de collègas: Joan-Miquèu Espinasse, conselhièr pedagogic dins Gèrs, musician
E òc, darrièr la FELCO a tanben, i a subretot de mond qu’òbran sul terrenh, dins cada parçan de l’espaci occitan, a totes los nivèls, es aquò la carn de nòstra federacion, e tanben la rason màger que nos fai nos mobilizar, de longa, contra las empachas, contra los plorinejars e las cridadissas...
Après aquel de Jeremia Marçais (Jornalet de març de 2017), professor de las escòlas bilinguas a Niça e de Barbarà Roqueta, recenta titulària del CAPES dins l’Acadèmia de Montpelhièr (Jornalet d’agost de 2017), aquí un novèl retrach.
Après aquel de Jeremia Marçais (Jornalet de març de 2017), professor de las escòlas bilinguas a Niça e de Barbarà Roqueta, recenta titulària del CAPES dins l’Acadèmia de Montpelhièr (Jornalet d’agost de 2017), aquí un novèl retrach.
Presenta-te
Soi Joan-Miquèu ESPINASSE. Vengoi regent en 1984 a tot juste 18 ans (la darrèra annada on lo concors se passava après lo bac). Soi estat regent “especializat” dab gojats “delinquents” de 14 a 17 ans pendent 7 ans e desempuish 1994 soi “regent-animator en lenga e cultura regionala” (dab lo CAFIPEMF demempuish 1996 e professor de las escòlas desempuish 1999).
La mia formacion estoc “suu terrenh”: passat d’ua lenga “braconada” en familha, lenga de la vida rurala a la descobèrta d’ua lenga escrita de cultura, mercés a las musicas tradicionlas e a un professor de licèu, l’Ives ARIES.
Cossí s’organiza ton trabalh?
Qu’èm 2 suu Gèrs (dab lo Marc CASTANET) tà ajudar los ensenhaires deu prumèr grat a hèr la sensibilsacion a l’occitan dins las classas (formacions ara desapareishudas, creacion de materiau pedagogic, intervencions dins las classas, seguit e ajudas sus projècts especifics, relacions dab partenaris com lo Consèlh Departamentau, seguit deus intevenents deu CREO, jornadas departamentaus de las escòlas.... seguit e prefiguracion de sites bilingües, trabalh en comun dab los autes conselhèrs pedagogics generalistes o especializats deu departament...).
Quines plasers e quinas dificultats rescontras dins ton trabalh?
Com comenci d’èsser “vielh” dins lo mestièr, coneish pro plan lo terrenh de l’escòla primària deu Gèrs e pòdi “iniciar” causas o ajudar a trabalhar dab los autes collègas “non occitans”. Atau, i a ua plaça “normala” per l’occitan dab especificitats pedagogicas (oralitat, bilingüisme...).
Tanben un bon trabalh “inter-grats” dab collègas deus collègis o licèus, Per exemple, anar hèr intevencions autorn de las musicas occitanas dab collegians o un projèct “bèth” europenc “Comenius +” dab lo collègi de Samatan e un utis en linha e papèr: http://www.go-to-the-future.eu/presentation
Lo ròtle de l’engatjament associatiu / sindical
L’engatjament dins lo CREO èra evident per honhar dab ua auta casqueta que non pas la de regent, servir de ligam tanben cap a las institucions. tanben s’arretrobar federats dins la FELCO per anar dinc’au nivèu nacionau. Soi elegit dins lo consèlh sindicau deu SNUipp 32 tà portar ua vision “objectiva” de l’ensenhament de l’occitan e portar valors d’ensenhaire estacat au public tà totas e tots. Participèi dus còps a estagis nacionaus de la FSU sus las lengas regionaus: quin plaser d’encontrar monde competents, productius e engatjats, son escasença de se formar al debat (per exemple un debat contradictòri entre Felip Martel, president de la FELCO, e Daniel Robin, responsable nacionau SNES/FSU i a 2 ans, los 12 e 13 de novéme de 2015 a Paris entre autres sus la Charta europenca. Martel aahortishcoc la nosta posicion laïca e balhèc arguments de bon utilizar peus collègas que son atacats peus qui an una vision estreta e dogmatica de la diversitat culturala e linguistica...) Èra tanben un lòc per bastir estrategias dab los collègas de las autas lengas de França.
Los contactes amb lo defòra
Soi tanben un pauc musicaire (sustot boha e bodega) desempuish la mia “entrada” en occitan. Musicas de concèrts o de bals, musica de carrèras, experiénças de totas dab d’autes musicas: Hont Hadeta, Trio Espinasse Le Meur, Nadau, Montanha Negra, Grand bal Guillaume Lopez en Companhia, contes dab ua armonia (Gasconte).... e atau qu’èi ua vision “dobla” tà l’occitan e ua vida en dehòra deu mestièr (en èsser desagradiu, n’èi pas jamés causit l’un o l’aute)… e recentament un navèth espectacle “solet”: còrnamusas occitanas peus nuls: contes e musicas.
Quinas perspectivas?
Desmpuish 15 jorns soi vengut Conselhèr Pedagogic en Educacion Musicau. Transversalitat totjorn, l’occitan i aurà ua plaça bèra, au miei de tot çò qui basteish un escolan deu 1r grat. Pas pensar l’ensenhament de l’occitan com un embarrament contra lo monde, mès com un utís de mei deu ciutadan.
Dins las annadas a vénguer, lo trabalh dins lo Gèrs serà d’ahortir l’ensenhament bilingüe. Se capitam de daubrir ua seccion bilingüa sus Aush, seràn un vintenat d’escolans per an qui van portar la lenga dins un contèxte public e draubèit, pas ua punhada solament.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#6 Completament d'acòrdi, per saludar lo trabalh de Joan-Miquèu Espinassa - Ieu que demorèri dins Gèrs un temps ont se passava pas res - li tiri mon capèl. E o ai dich dins mon comentari.
Voliai simplament tirar l'atencion de NOSAUTRES TOTES ( e aquò tanben es precisat dins mon comentari) de l'importancia dels mots qu'emplegam e de las consequencias de mots utilisats mal a biais . Es tot, e val per ieu emai.
"non occitans, me sembla que vol dire los collègas que son dins la mema escola mas que fan pas d'occitan dins lor classa. Es mai cort, non?
Me sembla que se l'i a quauqu'un que se li pot pas reprochar d'estre dins lo musèu e dins l'embarrament, es ben lo joan Miquèu; amb son projecte europenc.. Es verai que la chausia dels mots es importanta, mas la forma deu pas far eissubliar lo fons.
#4 Escota, amic ( te tuteji que lo ton de ton comentari a mon endrech, me sembla que me'n dona loa libertat)
1-Sus la forma- Pensi pas qu'aja ieu de leiçon d'occitan a recebre de la màger part dels comentators del "Jornalet"; Te pòdi dire emai que respècti los comentaris en francès ( se lo francés ven melhor als comentators) , a la condicion que siaguen senats.
2-Sabi pas s'as legit mon comentari o se te sias emmaliciat tanlèu vist que criticavi una actitud que disi comuna a plasses d'occitanistas (dont ieu )
3-S'agissia pas de leiçon de lenga- qu'ai pas res a dire sus la lenga de l'article- me sembla correcta e normala, s'agissia del sens donat als mots e de sa consequencia. Que se parle d' "occitan" ,d' "occitanista",etc...en occitan ,francés o sèrbò-croat, se se sap pas çò qu'òm i met darrèr, durbissèm la pòrta a n'aqueles que nos vòlon embarrar dins un estatut de lenga que far las espèras, mòrta o per morir.
4-S'agissia pas- e sustot pas! de mespresar los que se'n dònan per aprene una lenga que lor es pas estada transmetuda. Tot al contrari, ai una granda estima per aqueles aprenents ; e mai d'un còp dins de comentaris aqui mèmes, sul "Jornalet", puntèri lo risc de demorar entre nosautres "occitanofòns-occitanistas", s'acceptavèm pas que i posquèsse aver d'aprenents que mestrejan pas del primièr còp la lenga "blosa" de la mameta. Dins tot aprentissatge, om se pòt enganar,, es aquò qu'ajuda per avançar.
Lo còp que ven, abans de far de fum per res, t'aconselhi de melhor legir çò que sias a mand de voler criticar.
#3 Vous gavez avec vos pseudo-leçons de langue! Plein de gens n'osent plus parler occitan à cause des donneurs de leçons de votre espèce, qui en plus ont un niveau de langue plutôt rudimentaire, comme ici....
Osca pel trabalh de Joan-Miquèu Espinassa! Son de monde coma eles que participan a l'avançada concreta per la sensibilazacion a la lenga e benlèu sa re-socializacion.
Praqu'ò, disi que nos cal èsser vigilants -totes, tant que sèm, per tombar pas dins la trapèla de l'imprecision de lengatge.
-"collègas "non-occitans". Que son aquel monde? - los collègas franchimands, o los collègas non sensibilizats a la cultura occitana ( e mai se son occitans)
- "la mia "entrada" en occitan". Aquò sembla dire que se dintra en "occitan", coma se dintraria din un club o una sècta replegada sus ela.
Mèfi, sabèm que la precision del lengatge estructura la precision de la pensada.
Se nòstra amira es una re-socialisacion progressiva de la lenga, sola condicion de sa subrevida,
atencion de nomenar las causas clarament.
Son tantes los que volrian acantonar la lenga e la cultura nòstra dins una gadgetisacion folclorisada, dins un musèu, dins de clubs de descobèrta de las lengas mòrtas. Aquò's pas la pena de lor daissar pensar que, per nosautres tanben, seria coma aquò que pensam lo devenir de nòstra lenga e de nòstra cultura.
Tòrni dire qu'aquela remarca val per nosautres totes, tant que sèm ...
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari