Opinion
Ahar Weinstein: unas soscadissas
A la debuta de l’ahar que segotiscoc lo monde de Hollywood, me soi dit que calosse pas que demorèsse un simple “ahar Weinstein”, pr’amor que de tota evidéncia, lo tipe es pas lo sol abusaire sexuau deu show business e seré lavetz “lo tesson qu’amaga tota la porcatera”. Aparentament, es pas lo cas e la paraula s’es quitament desliurada d’un biaish meslèu inatendut. Es plan, es positiu, cau pas sonque destriar los hèits vertadièrs deus acuses fausses que s’i poden engulhar au demiei.
Es plan, disi, pr’amor que benlèu i a tipes que van comprénguer que çò qu’èra pas dens lor cap que gaimantejadas inocentas es fòrça mès grèu ende la persona que podèm aperar ara “la victima”, e qu’aquò’s pas un jòc. Espèri que van comprénguer.
I a, segon jo, duas conclusions que podèm tirar de çò que’ns apreng aquesta desbondada de revelacions.
La purmèra es que las victimas, a quasi cent deu cent deus cases, saben pas com reagir. Son joenas, tostemps mès joenas que non pas l’assautaire, son dens una situacion d’inferioritat sociala, riscan lor carrièra professionala e son desarmadas davant quauqu’un de determinat qu’agís lèu lèu lavetz que son pas aprestidas.
Cau, solide, que la hemna reacciona suu pic, es una règla d’aur. Denonciar uns dètz ans mès tard a pas la medisha resulta, e entretemps, lo predator a hèit autas victimas. Es doncas una mena de dever de’s mautar suu moment, mes, causa sabuda, es mès aisit d’ac díser que non pas d’ac hèr.
End’aquò cau qu’aquesta règla d’aur sia reconeishuda per totis. Coma las règlas de purmèra ajuda en cas d’accident o de mauhuec. La victima deu saber qu’a lo dret e quitament lo dever de respóner. Cau que sia pro clar. Perqué seré pas dens los programas educatius?
Aquesta medisha règla d’aur poderé s’aplicar a las violéncias domesticas. Au purmèr truc, la hemna deu se n’anar. Es mauaisit, solide, sustot dambe dròlles, e la hemna esita totjorn. Mes cau saber que l’annada 2016, 123 hemnas son mòrtas devath los patacs de lor companh o ex-companh. Lor vita es doncas en jòc. Se l’eslogan: “Au purmèr truc, te’n vas” èra tan coneishut que non pas “Cau minjar cinc frutas e legumes per jorn”, sera dejà una victòria.
La disau soscadissa que’m vengoc es que lo “porcàs de denonciar” es protegit per duas causas: un per l’anonimat quan se debana per la carrèra, l’aute per la ierarquia quan se debana dens un mitan professionau.
Dens lo purmèr cas, me sembla plan complicat. Cau saber qu’i a tipes que prenguen lo metrò a París ende’s fretar a passatgèras. Son benlèu de plànher tanvau la vcitima, cresi, que sèm en preséncia d’un problèma de misèria sexuala qu’es mauaisit de tractar dambe simplas leis.
Per contra, l’assautaire mès haut plaçat dens la ierarquia es cobèrt per, justament, aquesta ierarquia que’u permet d’agir com vòu. Aquiu, cau pensar que lo secutament sexuau es pas qu’una part (meslèu totun la mès grèva) de l’abús de poder. E l’abús de poder es facilitat peu … poder.
Com podèm dissociar aquò deu trentenat de suicidis en una annada (2008-2009) dens la sola firma de France Télécom? Dens una societat umana a l’estructura orizontala qu’a la cultura de democracia (exemple: una SCOP) on totas las decisions son presas en comun, vesi pas lo secutament, sexuau o pas, s’installar. Dens una societat ierarquizada e verticala, se cau pas estonar de véser monde que profitan de lor situacion ende’s créser tot permetut.
Cau fòrça temps ende cambiar las mentalitats, mes l’ahar Weinstein nos muisha que, a còps, l’istòria accelèra.
Es plan, disi, pr’amor que benlèu i a tipes que van comprénguer que çò qu’èra pas dens lor cap que gaimantejadas inocentas es fòrça mès grèu ende la persona que podèm aperar ara “la victima”, e qu’aquò’s pas un jòc. Espèri que van comprénguer.
I a, segon jo, duas conclusions que podèm tirar de çò que’ns apreng aquesta desbondada de revelacions.
La purmèra es que las victimas, a quasi cent deu cent deus cases, saben pas com reagir. Son joenas, tostemps mès joenas que non pas l’assautaire, son dens una situacion d’inferioritat sociala, riscan lor carrièra professionala e son desarmadas davant quauqu’un de determinat qu’agís lèu lèu lavetz que son pas aprestidas.
Cau, solide, que la hemna reacciona suu pic, es una règla d’aur. Denonciar uns dètz ans mès tard a pas la medisha resulta, e entretemps, lo predator a hèit autas victimas. Es doncas una mena de dever de’s mautar suu moment, mes, causa sabuda, es mès aisit d’ac díser que non pas d’ac hèr.
End’aquò cau qu’aquesta règla d’aur sia reconeishuda per totis. Coma las règlas de purmèra ajuda en cas d’accident o de mauhuec. La victima deu saber qu’a lo dret e quitament lo dever de respóner. Cau que sia pro clar. Perqué seré pas dens los programas educatius?
Aquesta medisha règla d’aur poderé s’aplicar a las violéncias domesticas. Au purmèr truc, la hemna deu se n’anar. Es mauaisit, solide, sustot dambe dròlles, e la hemna esita totjorn. Mes cau saber que l’annada 2016, 123 hemnas son mòrtas devath los patacs de lor companh o ex-companh. Lor vita es doncas en jòc. Se l’eslogan: “Au purmèr truc, te’n vas” èra tan coneishut que non pas “Cau minjar cinc frutas e legumes per jorn”, sera dejà una victòria.
La disau soscadissa que’m vengoc es que lo “porcàs de denonciar” es protegit per duas causas: un per l’anonimat quan se debana per la carrèra, l’aute per la ierarquia quan se debana dens un mitan professionau.
Dens lo purmèr cas, me sembla plan complicat. Cau saber qu’i a tipes que prenguen lo metrò a París ende’s fretar a passatgèras. Son benlèu de plànher tanvau la vcitima, cresi, que sèm en preséncia d’un problèma de misèria sexuala qu’es mauaisit de tractar dambe simplas leis.
Per contra, l’assautaire mès haut plaçat dens la ierarquia es cobèrt per, justament, aquesta ierarquia que’u permet d’agir com vòu. Aquiu, cau pensar que lo secutament sexuau es pas qu’una part (meslèu totun la mès grèva) de l’abús de poder. E l’abús de poder es facilitat peu … poder.
Com podèm dissociar aquò deu trentenat de suicidis en una annada (2008-2009) dens la sola firma de France Télécom? Dens una societat umana a l’estructura orizontala qu’a la cultura de democracia (exemple: una SCOP) on totas las decisions son presas en comun, vesi pas lo secutament, sexuau o pas, s’installar. Dens una societat ierarquizada e verticala, se cau pas estonar de véser monde que profitan de lor situacion ende’s créser tot permetut.
Cau fòrça temps ende cambiar las mentalitats, mes l’ahar Weinstein nos muisha que, a còps, l’istòria accelèra.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#1 Per resumir çò que disèvi : i a monde que son protegits per la ierarquia, d'autes per l'anonimat. Per çò qu'es de la ierarquia, aquò concernís pas sonque los abuses sexuaus e doncas es la ierarquia qu'es de tornar soscar.
Per çò qu'es de l'anonimat, i podèm pas hèr gran causa. Las violéncias sexualas son de condemnar, solide, sustot se s'agís de forçada. Mes quan ausissi parlar de tipes que's van fregar dens lo metrò, pòdi pas m'empaishar de pensar que son de suenhar TANBEN (dambe "castigar") pr'amor que la preson o la multa seràn pas pro ende botar fin a lors activitats que son de l'òrdi deu desarengament mentau o deu descabestrament de la libidò.
Exellent article e abilament politizat.
L'exercici del poder, fisic o social, es pas tostemps compatible amb lo consentiment, e l'abus de poder es un afar de lei o de consciéncia.
Las femnas rescontran problèmas de sexe, per la carrièra fisica e per la carrièra professionala.
Dins la segonda, directament amb abuses de poder e indirectament amb la concurréncia femenina de per lo sexe.
La concurréncia femenina, liura e non- falsada d'amb lo sexe, a condicion que la gent femenina ne jògue lo jòc. Aquò's tanben un afar de consciéncia sociala e politica.
Afar de mòrs o ben afar politic? Sem pas lonh aqui de la mafia . A segre
>Dens lo purmèr cas, me sembla plan complicat. Cau saber qu’i a tipes que prenguen lo metrò a París ende’s fretar a passatgèras. Son benlèu de plànher tanvau la vcitima, cresi, que sèm en preséncia d’un problèma de misèria sexuala qu’es mauaisit de tractar dambe simplas leis.
De segur, fau planher lu paubre tipe que sas pulci's son tant grandas que sa man es pas pro eficaça ! ! Fau comprener que se frotinejar ad 'na femna es un mendre mau ? mai que tot quante setz un frustrat davant las goiatas de 16 ans ?
> Per contra, l’assautaire mès haut plaçat dens la ierarquia es cobèrt per, justament, aquesta ierarquia que’u permet d’agir com vòu. [...] Dens una societat umana a l’estructura orizontala qu’a la cultura de democracia (exemple: una SCOP) on totas las decisions son presas en comun, vesi pas lo secutament, sexuau o pas, s’installar. Dens una societat ierarquizada e verticala, se cau pas estonar de véser monde que profitan de lor situacion ende’s créser tot permetut.
De segur, los grands e gròs son daus meschaënts, los pitits son gentes coma l'anheu que ven de sautar dins la prada :-)
I a daus essabanits dins las SCOP totparrier; per eisemple, i a 'na SCOP de veituras escolas, credetz me, son tant colhas que los autres per s'estationar sus los trepador, grilhats los fuòcs... adonc, tants colha que lu prumier uman que podem crosinedinejar dins las ruas.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari