Opinion
La destructuracion d’Occitània (IV): Quora l’identitat sudista americana remplaça l’identitat “sudista”, de fach occitana
Es ren lo primier còup que venguèro aiçò. Un cosin alunhat fasia part dins sa jovença d’un grope de joves festeaires dal sieu vilatge que se donavan coma escaisnom “los sudistas” amb la bandiera confederaia americana coma emblèma. E mai, un amic fòrt simpatic de mon quartier quora estasio a Montpelhier (se sonava Eric, li fau la dedica d’aquela opinion) avia escrich un poèma intitulat “The south will rise again” qu’avia fach revirar en occitan “Lo sud se levarà encara”. Malastrosament lo poèma sembla que foguèt jamai publicat. Parlava amb sos mots e son ressentit dal biais de viure e dal país sieu lo “sud”, de fach Occitània. Alora me pausèro la question, mòda de las annaias 1970 e de la musica americana en general?
Avèm en tèsta los amators de Country dins los vilatges d’Occitània coma los amators de mòtos qu’an prés lo nom “south” dins lor denominacion.
Dins lo costat jove o apassionat per qualqua ren e que se revendica dal sud trobam per exemple los South Dax Riders, “South Gunners” grop de suportaires de fotbòl a Montpelhier, “South Winners” a Marselha. Lo rapòrt al sudisme e non plus als vaquiers imperialistas mas a l’indianitat existe tanben ambal grop de suportaires de fotbòl dal TFC, los “Indians Tolosa”. Pensam encara a “l’indian” que mete l’ambient dal temps de rescòntres esportius de l’equipa de rugbi dal Biarritz Olympique.
Notarèm qu’a Niça, existèt longtemps un grop de suportaires amb simplament “sud” dins lo nom “Brigade Sud 1985” pi "Populaire Sud" e non “south”. Es un progrès. Mas lo sud de qué? Per París encara. Perqué vist de Barcelona e de Roma, sèm al nòrd. Poiriam quitament parlar de Lengadoc-Rosselhon qu’adoptèt coma sota títol “Sud de France”, mas es ren lo subjècte de desvelopar aicí.
Veièm de fach que tot en demorar d’un cèrt biais “brancat” (cultura “US”), lo biais de marcar son originalitat, un cèrt biais d’occitanitat, dins aquel costat brancat es de jugar lo rebèl, lo “sudista US”, lo confederat. E non parlo de monde que balan la country. Un mesclum amb lo recòrdi dal desbarcament aligat e de las jeeps americanas, de libertat, de liberacion. Un gust mesclat, mas amar. Coma un pegassolet "Free Tibet".
Dins un monde mondializat, coma explicar que la bandiera occitana es mai autentica e brancaia que la bandiera de la Confederacion esclavatgista americana? Qu’avèm nòstra istòria e que l’influéncia US ven de la television, de l’emission “Sherif, fai-me paur” per exemple.
Èstre en rapòrt de qualqua ren es ben. Mas es melhor èstre se. Coma explicar al monde que ditz èstre dal “south” —coma per “sud (de França)”— significa sempre far referença a autra causa qu’a de per se?
Lo fons e l’esperit es lo meme mas lo vestit diferent?
P. S. : darriera minuta, tre lo 2018 nòstra region Provença- Alps- Còsta d'Azur se sonarà oficialament "Région Sud Provence-Alpes-Côte-d’Azur" veire per far mai cort "Région Sud" cf. http://www.nicematin.com/faits-de-societe/les-conseillers-regionaux-rebaptisent-paca-en-region-sud-192802
Avèm en tèsta los amators de Country dins los vilatges d’Occitània coma los amators de mòtos qu’an prés lo nom “south” dins lor denominacion.
Dins lo costat jove o apassionat per qualqua ren e que se revendica dal sud trobam per exemple los South Dax Riders, “South Gunners” grop de suportaires de fotbòl a Montpelhier, “South Winners” a Marselha. Lo rapòrt al sudisme e non plus als vaquiers imperialistas mas a l’indianitat existe tanben ambal grop de suportaires de fotbòl dal TFC, los “Indians Tolosa”. Pensam encara a “l’indian” que mete l’ambient dal temps de rescòntres esportius de l’equipa de rugbi dal Biarritz Olympique.
Notarèm qu’a Niça, existèt longtemps un grop de suportaires amb simplament “sud” dins lo nom “Brigade Sud 1985” pi "Populaire Sud" e non “south”. Es un progrès. Mas lo sud de qué? Per París encara. Perqué vist de Barcelona e de Roma, sèm al nòrd. Poiriam quitament parlar de Lengadoc-Rosselhon qu’adoptèt coma sota títol “Sud de France”, mas es ren lo subjècte de desvelopar aicí.
Veièm de fach que tot en demorar d’un cèrt biais “brancat” (cultura “US”), lo biais de marcar son originalitat, un cèrt biais d’occitanitat, dins aquel costat brancat es de jugar lo rebèl, lo “sudista US”, lo confederat. E non parlo de monde que balan la country. Un mesclum amb lo recòrdi dal desbarcament aligat e de las jeeps americanas, de libertat, de liberacion. Un gust mesclat, mas amar. Coma un pegassolet "Free Tibet".
Dins un monde mondializat, coma explicar que la bandiera occitana es mai autentica e brancaia que la bandiera de la Confederacion esclavatgista americana? Qu’avèm nòstra istòria e que l’influéncia US ven de la television, de l’emission “Sherif, fai-me paur” per exemple.
Èstre en rapòrt de qualqua ren es ben. Mas es melhor èstre se. Coma explicar al monde que ditz èstre dal “south” —coma per “sud (de França)”— significa sempre far referença a autra causa qu’a de per se?
Lo fons e l’esperit es lo meme mas lo vestit diferent?
P. S. : darriera minuta, tre lo 2018 nòstra region Provença- Alps- Còsta d'Azur se sonarà oficialament "Région Sud Provence-Alpes-Côte-d’Azur" veire per far mai cort "Région Sud" cf. http://www.nicematin.com/faits-de-societe/les-conseillers-regionaux-rebaptisent-paca-en-region-sud-192802
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#4 Per la pichòta istòria, lo Napoleon Tres qu'avia pas res d'occitan èra tanben en sota-man per lo camp sudista. Esperava atal que tornèsse l'influència de França en America dau nòrd. Ensajèt puèi amb lo Mexica que volia jos la copa imperiala francèsa, e coma tèsta de pont d'una America non pus espanhòla (çò qu'èra encara d'aquel temps) mas "latina", çò qu'èra a Paris l'eufemisma de "francèsa", mas aquò tanben quincanelèt.
I a tanben un cert nombre d'occitans d'origina que se barèron costat "sudista". Ai legit qualques causas sul sicut, o me caldrà tornar trobar. Mas es un pauc luènh de l'article.
Quina ideia estranha de's créder au sud. Jo que vei Occitània au nòrd deus Pireneus e de la Mediterranèa. Entà quan un hestau deus nòrds a Marselha ? Sol l'Antartic que'n seré estremat.
E quicòm que compreni pas cap. L'elèit parisenc parliquèja en anglès d'aeropòrt , mas contunha de nos impausar de "patejar" en francès, una lenga de mens en mens parlada dins lo monde e quitament al Canada ont la lei 101 l'impausa dins Quebèc ... Curios quora vesèm que dins las grandas escòlas parisencas, los estudiants braman pas que per de corses en angles.... La vòstra istòria de pais que creba revèrta la de Bodon: La Santa Estèla ... Mercé.
Rapòrt ai South Winners, la denominacion es ben pus basica. Lei viratges a Marselha son anomenats segond son orientacion : Viratge Sud e... Nòrd !
Partent lei Winners fan referéncia bèu promier a sa localisacion dins l'estadi (e m'estonariá pas que siegue parier per la BSN au començament).
Aquò dich, es verai qu'a maugrat de son orientacion politica anti fascista, se li pòu veire dedins aqueu viratge de bandiera confederadas americanas (mai se li vei tanben, e mai soventei fes, de bandieras provençalas).
D'alhors, per anar mai luench dins la referéncia a la mitologia deis USA, un grop de suportaire dau viratge nòrd s'es anomenat "Yankee North Marseille" !
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari