La despartida subita de Jòrgi Camani afècta lei gents nombrosas que lo coneissián e l’aimavan per sa personalitat dobèrta, amistosa e dinamica.
 
Èra present a totei leis actes possibles per far avançar o conéisser la lenga occitana. Quand l’occitanisme-provençalisme organizava quicòm en Auta Provença, mai que mai dins leis encontradas de son vilatge de Mana, o vèrs lei vilas vesinas de Forcauquier e Manòsca, ben sovent, es Jòrgi Camani qu’èra au centre de l’organizacion e dei primiers cercles d’activistas. Son implicacion èra ben pus vasta ça que la: se desplaçava sens trantalhar luenh de l’Auta Provença; son engatjament aviá una dimension panoccitana, assumida e conscienta; teniá d’amics fidèus dins totei lei regions de nòstre país.
 
Tanben arborava de lònga una vision digna e fièra de la cultura occitana davant una granda quantitat de personas qu’èran pas occitanistas.
 
Sus lo terren concret de la transformacion sociolingüistica, Jòrgi Camani a portat, per uei e per lo futur, una contribucion positiva que laissarà de traças dins son entorn.
 
Ai agut l’onor de lo conéisser, de lo veire e de l’admirar coma l’iniciaire de cors d’occitan que combinavan la convivialitat, lo plaser e la recèrca de rigor. L’ai vist defendre l’ensenhament de la lenga nòstra dins leis escòlas e organizar de Dictadas Occitanas.
 
Cultivava la grafia classica en la fasent coexistir sens crispacion au costat de la grafia mistralenca. Lo respècte generau entre classicistas e mistralencs, qu’es un fenomèn generau vèrs Forcauquier e Manòsca, es un dei resultats utils de l’òbra de Jòrgi Camani. E ansin passam a de causas ben pus importantas coma l’usatge concret, orau e sociau de la lenga.
 
Jòrgi Camani aviá una vision constructiva dau desvolopament formau de la lenga. Sa practica lingüistica èra locala e lucida. Èra tot lo contrari de l’ultralocalisme estrech. Cultivava lo parlar locau de tipe provençau bas-aupenc de Mana e de Forcauquier.
 
E, a l’encòp, son usatge de l’occitan locau se fasiá dins una vision objectiva, realista e larga de tot l’espaci de comunicacion occitan. Jòrgi Camani èra lo primier conscient qu’una lenga vària e evoluciona dins sei parlars locaus e qu’es jamai calhada. Aquò o demostrava de lònga. Sabiá explicar coma lei locutors primaris de son país de Forcauquierés oscillan entre de formas diferentas, d’una generacion a l’autra, d’un vilatge a l’autre e mai dintre la practica d’un meteis parlant. Se passionava pas per l’occitan estandard e pluricentric e, a l’encòp, respectava sens problèma l’existéncia e l’expression de l’estandard.
 
L’exemple solelhós de Jòrgi Camani s’installarà dins la memòria collectiva de Mana, Forcauquier, Provença e Occitània.

 

---

Mai d'informacion: Desparicion de Jòrgi Camani, un grand occitanista de Provença