La cogordeta fa de flors fòrça polidas, d’un jaune intens e verdós, amb los petals o la coròla rugoses e crespats e, de mai, son comestiblas. Se son masclas, fan pas fruch e dispausan d’un pecol prim per ont las podèm prene, del temps que las femèlas son las que fan fruch e, doncas, se pòdon pas culhir. Duran pauc de temps (un jorn o un parelh de jorns) e en Occitània mediterranèa (Bas Lengadòc, Provença, Comtat Venaicin, Comtat de Niça) i a la costuma de las micar e las fregir amb fòrça òli, coma s'èran de bonhetas, que fin finala si qu'o son, son de bonhetas de flors de cogordeta, del gost lepet e perfumat, amb un ponch amar de còps. Es un plat primaveral, de segur, e dins los mercats son de bon trobar a l'ora d'ara.
 

Bonhetas de flors de cogordeta
 
Ingredients (per 4 racions): 16 flors de cogordeta, 2 uòus, 200 g de farina, òli d’oliva e sal.
 
Preparacion: d'en primièr, botarem la farina dins una escudèla, i apondrem los mujòls, un rai d’òli e un pecic de sal, e i apondrem doçament d'aiga (un veirat, aperaquí) e en tot remenar fins que n'ajam tirat una pasta fòrça espessa, ni liquida ni solida (se cal, i apondrem un pauc mai d’aiga o de farina). En acabant, montarem las glàrias en nèu, las i apondrem e remenarem pauc a cha pauc. Quand tot serà prèst, botarem fòrça òli dins una caçairòla bassa o una padena, e la daissarem sul fuòc. Puèi, de las flors ne tirarem lo pistil del mièg e, quand l’òli serà caud (mas pas tròp) ne tremparem un parelh (o las que caupràn dins la padena) dins la pasta, las fregirem per totes costats fins que sián leugièrament rossidas, las tirarem del fuòc e las metrem sus un plat. Ne farem puèi una autra tièra, e farem aital fins que ne demòre pas pus.
 
Variantas: podèm balhar a la pasta una esposcada de pebre. D'unes i apondon un saquet de levam en polvera. Podèm cambiar l’aiga contra de lach (aquò pòt èsser mitat e mitat). D'unes, a taula, las asagan de qualques gotas de citron. En Lengadòc, apondon un parelh d’alhs capolats a la pasta. En Provença, d'unes las farcisson amb un pauc de cambajon capolat, barrejat amb de gruièra raspat; d'autres càmbian lo cambajon contra de filets d’anchòias abocinadas (es una farcidura leugièra, per dire qu'es fòrça escàs, son pas coma las flors farcidas, que las cal emplir e enfornar); en Crau e al País Marselhés, d'unes, a taula, las asagan amb qualques gotas de chuc de citron. Dins lo Comtat de Niça, d'unes apondon a la pasta qualque rameta de jolverd (chaplada).
 
D'autras denominacions: bonhetas de flors de tuqueta (Bas Lengadòc), bonhetas de flors de corgeta, bonhetas de flors de cogorda auberginèla (Bas Lengadòc, Costièra de Nimes), bonhetas de flors de cogorleta (Costièra de Nimes), bonhetas de flors de cocordon (Provença), bonhetas de flors de cocordeta (Provença, Comtat Venaicin), bonhetas de flors de cogordon (Provença, Comtat de Niça). ‘Bonhetas de flors de cogordeta’ es una denominacion que s'emplega en Comtat Venaicin, Provença e Comtat de Niça.

 
Dialectalismes e localismes