En Bretanha avèm un mot per descriure lo còr del movement revendicatiu pel breton: “ar bedig”, es a dire “lo petit monde”. Dins las malas passadas que lo movement breton èra en regression, “ar bedig” contunhèt de far viure la lenga. Imperturbablament. Sens se consirar pas de res. Una publicacion literària coma Al Liamm, gaireben l’organ oficial d’“ar bedig” (ont son anonciats los maridatges, las naissenças dins las familhas per exemple), a totjorn paregut quitament dins las passadas las mai desfavorablas. E aquò dempuèi 1945! Aqueste monde son d’eròis! S'una guèrra nucleara esclatèsse deman, qualques individús e mai que mai de familhas d’ar bedig contunharián lor rota sens se consirar pas de res. “Pel breton e per Bretanha” es lor camin de vida. De segur, i a d’empachas amb ar bedig, mas ar bedig es abans tot un brave sòcle per la lenga bretona. En mai d’aquò, ar bedig arriba totjorn de se renovelar. Las familhas de la debuta son totjorn activas (de còps que i a, se maridèron entre familhas!). Sovent, sèm arribats a la 3a o quitament 4a generacion de militants dins una mesma familha e totes los membres son actius pel breton e per Bretanha.
 
A l’ora d’ara, ar bedig es devengut un vertadièr petit monde tant que i a de novèlas familhas britofònas e d’estructuras de tota mena a l’entorn (escòlas, centres de léser, mèdias, sits comercials...). Un petit monde e un sector economic cap e tot tanben. Qualques entrepresas viran en breton tanben d’ara enlà.
 
Ieu soi, abans tot, un militant pel galò, ma lenga, e, o confèssi, pantaissi d’un “ar bedig” pel galò que constituirià lo sòcle indestructible del movement de defensa de la lenga.
 
De segur que i a un “ar bedig” en Occitània tanben. Alara, perqué nos poiriam pas far “crosar” los dos? Per exemple, i a força joves que van dins los centres de léser en breton e en galò chasca annada. Benlèu poiriam escambiar los centres. Los bretons anarián dins un centre en Occitània (amb d’animators britofòns o galofòns, de segur) e los joves occitans anarián en Bretanha. E perqué pas aver lo mesme sistèma amb de familhas d’acuèlh? De vilas afrairadas? E perqué pas organizar de rescontres esportius tanben? Quora los collegians de Diwan rescontran de collegians bascos (e totplen bascofòns!) per exemple, son interpelats sus lor utilizacion de la lenga.
 
Aver de nuclèus de locutors indestructibles, “infrancizables” es fòrça important per las nòstras lengas, mas avèm besonh de mai d’inter-nacionalisme, de personas o d’estructuras d’endacom mai que comprengan las causidas dels que vòlon viure solament en breton, en galò o en occitan, avèm besonh de mai de ligams per balhar d’ample a nòstres mondes, nòstres “ar bedig”.