Opinion
Fin de l’ajuda financièira de l’ÒPLO a Vistedit
Ai sovent entendut dire “amb d’amics aital, avèm pas besonh d’ennemics”, mas pensavi pas que, tant lèu, l’OPLO devendriá, en tirant l’aduja financièira a Vistedit, l’illustracion d’aquela prodonha... Aquel utís qu’esperèrem totes, que deviá amodar una politica linguistica publica seriá ja vengut “Ofici Public de Liquidacion de l’Occitan”?
Coma totes los occitanistas, pensavi qu’aprèp una lucha longa e canina, enfin, seriam arribats al primièr pompidor de l’escalièr bèl que deu menar, dins lo futur, a la transmission de la lenga... E que aquí, poiriam polsar un pauc, tornar trobar de fòrças per atacar la seguida. E ben non! L’experiéncia m’auriá degut far pensar que l’òme es pas fach aital: a moment donat, las idèas grandas, generosas, que fan prene totes los risques a de personas de qualitat, son traïdas per los que son meses en plaça per contunhar l’òbra començada. Aital pels primièrs crèstians, que plan pus tard foguèron caricaturats per l’inquisicion, pels canonges e pels avesques; aital pels militants obrièrs que veguèron los sovièts parlar en lor nom; aital pels Resistants vertadièrs que foguèron marginalizats per los que s’èran pas jamai batuts; eca...
Los occitanistas, sèm de monde nècis. Pensam que, un còp que lo dacòs es en rota, sufís de lo daissar trabalhar e que farà tot a nòstra plaça, qu’avèm pas besonh de lo susvelhar, sens pensar que, coma d’unes tractors d’un còp èra, pòt demarrar a l’endrech tant plan coma a l’arrevèrs! Es çò que se passa: l’OPLO, malurosament, demarra a l’arrevèrs!
Ieu soi totjorn estat per la professionalisacion, per l’institucionalizacion: es un biais per utilizar la fòrça publica e de praticar una politica vertadièira. Mas o cal acompanhar, de contunh, d’un agach sus l’activitat dels organismes creats.
Ne sèm luènh. Lo silenci actual de las grandas associacions occitanistas sus aquela question del finançament de Vistedit me fa pensar que, justament, l’espèra de la subvencion fa calar totes los responsables, agenolhats davant l’OPLO qu’es devengut lo senhor novèl que balha l’argent public, o pas.
Doncas, nos trobam davant una situacion inedita: un organisme public creat per inventar una politica linguistica per l’occitan comença per voler crebar lo sol setmanièr qu’avèm e las solas revistas per mainatges qu’avèm... Un tal rasonament, es quicòm de rare! Los aparachics de l’OPLO comptan de tornar crear un autre setmanièr? Un jornal oficial en occitan benlèu? E Plumalhon, e Papagai, los tornaràn requinquilhar? Cossí faràn los escolans de las escòlas bilingas publicas e de las Calandretas per legir de revistas en lenga nòstra? Legiràn de revistas en francés, e punt. Quina capitada! Per una tala politica linguistica, qu’es ni mai ni mens qu’una politica de la tèrra cramada, vesi pas qu’un nom possible: “amassa blat, escampa farina”, coma ditz lo prodèrbi...
Se l’OPLO contunha aital, vesi pas perque ensajarián pas tanben de crebar l’IEO, la FELCO, las Calandretas, l’EOE, Oc-Bi, puèi tot çò que l’occitanisme militant a mes en plaça dempuèi d’annadas... Al nom de la racionalizacion, l’aparachic es capable de tot! E dins 10 ans, un còp lo glifosata plan sulfatat sus tot l’associatiu occitan, l’OPLO seriá el tanben suprimit per l’Estat, plan content d’aver destrusit un foguièr dissident al còr de la francofonia triomfanta. E aquí, los caps de muta de l’OPLO postularián per un pòste a la DRAC? O aurián lo coratge de far la cauma de la fam?
Sabi que lo jornal La Setmana a de dificultats: contenguts de còps que i a criticables (mas es lo prètz del benevolat impausat pel pauc de ressorças financièiras); nombre d’abonats que baissa (los occitanistas non abonats se deurián pausar de questions). Mas fa 23 ans qu’aquel jornal pareis cada setmana, sens un trauc, e que nos balha, en occitan, d’informacions que trobariam pas endacòm mai! Sens aquel jornal, i auriá agudas las grandas manifèstacions de 2005 a 2015 que permetèron al movement de devenir adulte, d’obtener mai de consideracion de las institucions, dels politics e dels mediàs? Question importanta: sens La Setmana, i auriá aguda la creacion de l’OPLO?
L’OPLO a pas lo drech de tuar Vistedit
Parli de drech moral en tant qu’occitanista. Disi a totes los occitanistas, quitament als que se creson plan naut (mas coma disiá un Occitan plan conegut del sègle XVI: “tant naut que siagan seguts, o son pas jamai que sul cuol”) qu’es ora de dire a l’OPLO: STOP!
L’OPLO foguèt creat per adujar, per butar, per èsser pedagògue, intelligent, eficaç, e capable de concertacion. Ont es la concèrtacion? Ont es l’intelligéncia? Ont es l’eficacitat?
Ara, es clar: tot l’occitanisme a lo dever moral, còp sec, de se quilhar facia a la còla de l’OPLO per l’obligar a cambiar, a durbir lo dialòg amb la societat Vistedit e a la tornar finançar.
Coma totes los occitanistas, pensavi qu’aprèp una lucha longa e canina, enfin, seriam arribats al primièr pompidor de l’escalièr bèl que deu menar, dins lo futur, a la transmission de la lenga... E que aquí, poiriam polsar un pauc, tornar trobar de fòrças per atacar la seguida. E ben non! L’experiéncia m’auriá degut far pensar que l’òme es pas fach aital: a moment donat, las idèas grandas, generosas, que fan prene totes los risques a de personas de qualitat, son traïdas per los que son meses en plaça per contunhar l’òbra començada. Aital pels primièrs crèstians, que plan pus tard foguèron caricaturats per l’inquisicion, pels canonges e pels avesques; aital pels militants obrièrs que veguèron los sovièts parlar en lor nom; aital pels Resistants vertadièrs que foguèron marginalizats per los que s’èran pas jamai batuts; eca...
Los occitanistas, sèm de monde nècis. Pensam que, un còp que lo dacòs es en rota, sufís de lo daissar trabalhar e que farà tot a nòstra plaça, qu’avèm pas besonh de lo susvelhar, sens pensar que, coma d’unes tractors d’un còp èra, pòt demarrar a l’endrech tant plan coma a l’arrevèrs! Es çò que se passa: l’OPLO, malurosament, demarra a l’arrevèrs!
Ieu soi totjorn estat per la professionalisacion, per l’institucionalizacion: es un biais per utilizar la fòrça publica e de praticar una politica vertadièira. Mas o cal acompanhar, de contunh, d’un agach sus l’activitat dels organismes creats.
Ne sèm luènh. Lo silenci actual de las grandas associacions occitanistas sus aquela question del finançament de Vistedit me fa pensar que, justament, l’espèra de la subvencion fa calar totes los responsables, agenolhats davant l’OPLO qu’es devengut lo senhor novèl que balha l’argent public, o pas.
Doncas, nos trobam davant una situacion inedita: un organisme public creat per inventar una politica linguistica per l’occitan comença per voler crebar lo sol setmanièr qu’avèm e las solas revistas per mainatges qu’avèm... Un tal rasonament, es quicòm de rare! Los aparachics de l’OPLO comptan de tornar crear un autre setmanièr? Un jornal oficial en occitan benlèu? E Plumalhon, e Papagai, los tornaràn requinquilhar? Cossí faràn los escolans de las escòlas bilingas publicas e de las Calandretas per legir de revistas en lenga nòstra? Legiràn de revistas en francés, e punt. Quina capitada! Per una tala politica linguistica, qu’es ni mai ni mens qu’una politica de la tèrra cramada, vesi pas qu’un nom possible: “amassa blat, escampa farina”, coma ditz lo prodèrbi...
Se l’OPLO contunha aital, vesi pas perque ensajarián pas tanben de crebar l’IEO, la FELCO, las Calandretas, l’EOE, Oc-Bi, puèi tot çò que l’occitanisme militant a mes en plaça dempuèi d’annadas... Al nom de la racionalizacion, l’aparachic es capable de tot! E dins 10 ans, un còp lo glifosata plan sulfatat sus tot l’associatiu occitan, l’OPLO seriá el tanben suprimit per l’Estat, plan content d’aver destrusit un foguièr dissident al còr de la francofonia triomfanta. E aquí, los caps de muta de l’OPLO postularián per un pòste a la DRAC? O aurián lo coratge de far la cauma de la fam?
Sabi que lo jornal La Setmana a de dificultats: contenguts de còps que i a criticables (mas es lo prètz del benevolat impausat pel pauc de ressorças financièiras); nombre d’abonats que baissa (los occitanistas non abonats se deurián pausar de questions). Mas fa 23 ans qu’aquel jornal pareis cada setmana, sens un trauc, e que nos balha, en occitan, d’informacions que trobariam pas endacòm mai! Sens aquel jornal, i auriá agudas las grandas manifèstacions de 2005 a 2015 que permetèron al movement de devenir adulte, d’obtener mai de consideracion de las institucions, dels politics e dels mediàs? Question importanta: sens La Setmana, i auriá aguda la creacion de l’OPLO?
L’OPLO a pas lo drech de tuar Vistedit
Parli de drech moral en tant qu’occitanista. Disi a totes los occitanistas, quitament als que se creson plan naut (mas coma disiá un Occitan plan conegut del sègle XVI: “tant naut que siagan seguts, o son pas jamai que sul cuol”) qu’es ora de dire a l’OPLO: STOP!
L’OPLO foguèt creat per adujar, per butar, per èsser pedagògue, intelligent, eficaç, e capable de concertacion. Ont es la concèrtacion? Ont es l’intelligéncia? Ont es l’eficacitat?
Ara, es clar: tot l’occitanisme a lo dever moral, còp sec, de se quilhar facia a la còla de l’OPLO per l’obligar a cambiar, a durbir lo dialòg amb la societat Vistedit e a la tornar finançar.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Estranh... A ne'n jutjar per totas aquelas clicadissas negativas, sembla qu'unes trolls OPLOmânes sortissan lo nas tre que se critica son OPLO polit. Pecaire ! Es lor sola e unenca eficacitat, tras que paurassa. Ah, es vertat, aqueles arroïnaire de l'òc an tanben de prètzfachs de "prèmi literari". Tssss...
Bonjorn a totes,
Mercegi totes los que pensan qu'ai plan fach de lançar aquela letra sul non finançament de Vistedit per l'OPLO.
Mas l'ai pas lançada pel plaser. Es per demandar a totes d'escriure a l'OPLO directament per repotegar, o de far coneisser vòstra colèra al dintre de las associacions ont sètz, en demandant a caduna de far de letras a l'OPLO.
Cal un tombarelat de letras a l'OPLO per lor far comprene que sèm nombroses a voler que Vistedit vive!
alan rainal
Aquel ÒPLO, tre qu'avem vist que lo Grosclaude ne'n partissia e qu'èra remplaçat per una presidenta non-occitanofòna que per pas passar per piòta sostenguèt sens rire qu'al contrari aquò èra un avantatge (!) perqu'atal seria mai objectiva (!!) per defendre la lenga (!!!), tre qu'avem vist aquò, avem comprès qu'èra plegat, e plan plegat. La seguida tragica nos balha ailàs rason. Pel plaser mai grand de Paris, ne'n cal pas dobtar.
Es un plaser de te legir Alan. Totjorn un jutjament clar suls afars per contunhar d'avançar. Mercés.
Tot a una fin, a començar per las subvencions. Reçaubre de las subvencions es aceptar la politica de los que las balhan. Quò es la fin d'un occitanisme basat sur lo cultural e l'isolacion de las regions occitanas entre elas. La capitada de las manifestacions de Tolosa o Montpeliér vai pas de la setmana mas daus jornaus regionaus coma Sud-Ouest qu'an essaiat de crear un corent regional copat dau reste d'Occitania. Quò es la fin d'una idéia europenna que devria adjudar las lengas regionalas a partir d'estats centralistes e opausats.
Tant mielhs, ausam bastir un monde different. Copam tots los ponts de las rotas e dau chamin de fer que menan vers Paris, copam tots los ponts que permetan lo passatge de Catalonha e dau nòrd de l'Espanha que van a Madrid. Gardam un pont vers ST Etienna per far la rota que vai de Navarre au Jura en passant per las vilas de Pau, Agen, Tula, Briva, Clarmont.
Lo centralisme de Paris coma aquel de Madrid es acabat. Tot lo monde zo sent e los qu'an paur d'aquò zo sentan, coma se sent una crisa economica e financiera d'Euròpe. Es per aquò qu'i a una replijada sur França; paubra França fau la defendre! Tocat França quò esser considerat per daus uns qu'an de las influenças coma daus bandits, daus portaris de contre revolucion.
Coma las Pireneus son jamai estada una barriera culturala, fasam un espaci emben l'Occitania e lo nòrd d'Espanha entre Paris e Madrid. Fasam de las Pierneus, l'eschina dorsala d 'aquela espaci que seria dins un prumier temps un espaci economic e solidari. Portam lo tot dins la politica.
Avem ren a perdre.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari