Un critèri per fixar lei neologismes
 
Lo parquing, aqueu luòc tan frequent dins la vida contemporanèa, a pas encara recebut de forma establa e definitivament consensuala dins l’usatge occitan.
 
Ai suggerit dempuei lòngtemps que lei neologismes de l’occitan, quand se pòdon pas fixar a partir d’un usatge fòrt, se pòdon trobar en cercant una solucion mejana entre lei lengas romanicas.
 
Ai prepausat —en m’inspirant d’una idèa de Xavier Lamuela dins un autre domeni— de cercar una solucion mejana entre lei tres lengas romanicas mai dinamicas e mai vesinas: lo catalan, lo francés e l’italian. Dins de cas complicats, podèm consultar addicionalament l’espanhòu (que condiciona sovent lo catalan), lo portugués, lo romanés e mai de lengas non romanicas.
 
 
Que trobam ja en circulacion?
 
Agachem primier lei solucions occitanistas qu’an ja circulat, mai que mai dins quauquei diccionaris recents. Trobam sustot parcatge, puei mens sovent pargue e parcador... Lo consens pòrta solament sus la necessitat d’un mot de la familha de pargue o parc. La terminason es pas consensuala.
 
 
Lei lengas exemple
 
Agachem alora lei lengas exemple de basa: lo catalan, lo francés e l’italian.
   
La solucion majoritària es ben lo tipe parquing, comun amb lo catalan e lo francés. Es un tipe internacionau que ven d’una abreviacion de l’anglés american parking lot “parcèla per se garar, parquing”. En anglés britanic dison puslèu car park.
 
 
Dins d’autrei lengas romanicas
 
S’agacham d’autrei lengas romanicas poderosas, trobam aquò.
   
Aquelei resultats confirman que lo tipe parquing s’es ben difusat dins pron de lengas romanicas.
 
 
Dins de lengas non romanicas
 
Dins lei lengas non romanicas, tanben trobam facilament lo tipe parquing. Delà lo prototipe anglés parking lot, descobrissèm en danés parkeringsplads, en norvegian parkeringsplass, en suedés parkeringsplats, en grèc párkingk (πάρκινγκ), en bulgar parking (паркинг), en polonés parking, etc.
 
 
Lo tipe parquing a una legitimitat romanica e internacionala
 
Donc, lo tipe parquing es indefugible dins un molon de lengas e, mai que mai, dins la vesinança lingüistica d’Occitània. Es normau de l’acceptar en occitan.
 
Se cau escriure parking o parquing? Anem, basta de chausir la grafia occitanizada parquing, amb qu, per aver lo plaser de se sarrar de la forma catalana pàrquing.
 
Se cau metre l’accent tonic sus l’avantdarriera sillaba, pàrquing, o sus la darriera sillaba, parquing? En anglés e en catalan quichan sus l’avantdarriera sillaba. Mai en occitan avèm drech de desplaçar l’accent tonic sus la darriera sillaba, coma o vòlon la màger part dei mots terminats per una consonanta. Es una recomandacion dau Conseu de la Lenga Occitana (CLO). Alora ansin direm: parquing.
 
Se n’i a que pensan qu’un anglicisme es inacceptable en occitan, suggerissi de relativizar. I a d’anglicismes dins un molon de lengas que son en excellenta santat. Leis anglicismes son relativament pauc nombrós en occitan. Lei francismes son pus preocupants.
 
 
Cau apondre pargatge o parcatge?
 
Demieg leis autrei formas que trobam en occitan, parcatge es la proposicion mai difusada. Me sembla inutil de crear de formas multiplas e concurrentas dins lei neologismes perque ja n’avèm un molon dins lei mots tradicionaus.
 
Pasmens, se leis usatgiers tenon a la forma parcatge, alora la podèm acceptar coma solucion segondària. Tombant lo cas, es indispensable de la liar a la resolucion de la forma estandard entre pargue o parc.
   
Quauquei legeires me faràn remarcar que se’n garçan de chausir entre pargue e parc, o entre pargatge e parcatge e parquing, bòrd que se maufisan de l’estandard e que s’interèssan ren qu’au sieu parlar espontanèu. Ça que la, se volèm difusar la lenga vèrs de milions de gents, siam ben obligats de cercar de proposicions coerentas a granda escala.