Opinion
« Je vais très bien, merci, je vous en prie »
Trobam enes ans 1960 era epòca mès prolifica de Godard, ena que se trobarà que hè cinèma sus eth cinèma: mès de dètz films de petit budget en uns cuerti sèt ans de cinèma progressivament dens enquia capbussar-se fin finau en comentari maoïsta.
Ja trobàuem en À bout de souffle ua intencion d’apropriacion des genres deth cinèma de Hollywood, de hèr un film que se sentesse deth país, que parlèsse coma parlaue er entorn de Godard. Ei Alphaville un exercici entà hèr ua fin dera escapada de façada mès seriosa, un Neo-noir qu’abrace era distopia de George Orwell e Ray Bradbury, eth ton de dramatic de La Jetée.
Era musica intriganta sone enquiara extenuacion: era caricatura des còdis deth cinèma se tròbe en clar-obscur, en eròi misteriós que mos acompanhe en tot humar ua cigarreta en sòn coche ena penombra. Es istòries d’espions seguien presentes en tempsi dera guèrra heireda, mès Alphaville sage de méter ar intrús en casa, pr’amor qu’era Alphaville visitada per Lemmy (Eddie Constantine) ei en realitat ua extrapolacion satirica der estat francés enes sues fixacions mens sanitoses.
Alphaville ei ua metropòli qu’a corbit França tota (en nòrd que i a nhèu e en sud que hè solei). La domine Alpha 60, un superordenador que planifique era vida e des individús per mejan dera probabilitat e les punís s’eth sòn comportament ei illogic. Es abitants aprenen de víuer en present, de non pensar en ensems des causes, eth diccionari s’actualize cada còp en tot suprimir es mots sus era existéncia e era legalitat: Alpha 60 pense per eri, eri non an pòur de morir e vien docils e somesi. Eth contraròtle sus era vida privada ei constant. Ei proïbit de plorar, d’estimar, de hèr atencion. Mès sustot, ei proïbit de pensar as païsi exteriors: era mesura de çò qu’ei corrècte se tròbe en Alphaville.
“Galaxia”, aguest mot sone non intencionalaments umoristic quan se fòrce eth ton dera sciéncia ficcion, mès aqueres deformacions deth lenguatge non parlen de naus espaiales mès der isolament de França devèrs eth Mond (galaxia), curiosaments en un moment present en qu’eth país causís era “excepcion francesa” precisaments pendent eth desvolopament dera europeïtat ena Union Europèa. Era critica as formules les mòstre egalaments absurdes: “Je vais très bien, merci, je vous en prie” en plaça de “bonne journée” e defener es arguments dominants damb “évidemment”.
Alpha60 alegorize eth desir nacionalista d’uniformizar França e sa tòca ena Egalitat e Fraternitat. Mès aqueth desir democratic pòt acabar en totalitarisme. Deth temps qu’en Blade Runner es interrogatòris desmasquen as Replicants, en Alphaville desmasquen es pensades divergentes, “mutantes”. Abans d’acabar Alphaville mos arrebrembe qu’eth reinatge teoricaments objectiu der ordenador ei tergibersable peth sòn programaire, un òme ath darrèr dera cortina que ne pòt trèir profit.
GODARD, Jean-Luc. Alphaville, une étrange aventure de Lemmy Caution (1965). Athos Films. França-Itàlia.
Ja trobàuem en À bout de souffle ua intencion d’apropriacion des genres deth cinèma de Hollywood, de hèr un film que se sentesse deth país, que parlèsse coma parlaue er entorn de Godard. Ei Alphaville un exercici entà hèr ua fin dera escapada de façada mès seriosa, un Neo-noir qu’abrace era distopia de George Orwell e Ray Bradbury, eth ton de dramatic de La Jetée.
Era musica intriganta sone enquiara extenuacion: era caricatura des còdis deth cinèma se tròbe en clar-obscur, en eròi misteriós que mos acompanhe en tot humar ua cigarreta en sòn coche ena penombra. Es istòries d’espions seguien presentes en tempsi dera guèrra heireda, mès Alphaville sage de méter ar intrús en casa, pr’amor qu’era Alphaville visitada per Lemmy (Eddie Constantine) ei en realitat ua extrapolacion satirica der estat francés enes sues fixacions mens sanitoses.
Alphaville ei ua metropòli qu’a corbit França tota (en nòrd que i a nhèu e en sud que hè solei). La domine Alpha 60, un superordenador que planifique era vida e des individús per mejan dera probabilitat e les punís s’eth sòn comportament ei illogic. Es abitants aprenen de víuer en present, de non pensar en ensems des causes, eth diccionari s’actualize cada còp en tot suprimir es mots sus era existéncia e era legalitat: Alpha 60 pense per eri, eri non an pòur de morir e vien docils e somesi. Eth contraròtle sus era vida privada ei constant. Ei proïbit de plorar, d’estimar, de hèr atencion. Mès sustot, ei proïbit de pensar as païsi exteriors: era mesura de çò qu’ei corrècte se tròbe en Alphaville.
“Galaxia”, aguest mot sone non intencionalaments umoristic quan se fòrce eth ton dera sciéncia ficcion, mès aqueres deformacions deth lenguatge non parlen de naus espaiales mès der isolament de França devèrs eth Mond (galaxia), curiosaments en un moment present en qu’eth país causís era “excepcion francesa” precisaments pendent eth desvolopament dera europeïtat ena Union Europèa. Era critica as formules les mòstre egalaments absurdes: “Je vais très bien, merci, je vous en prie” en plaça de “bonne journée” e defener es arguments dominants damb “évidemment”.
Alpha60 alegorize eth desir nacionalista d’uniformizar França e sa tòca ena Egalitat e Fraternitat. Mès aqueth desir democratic pòt acabar en totalitarisme. Deth temps qu’en Blade Runner es interrogatòris desmasquen as Replicants, en Alphaville desmasquen es pensades divergentes, “mutantes”. Abans d’acabar Alphaville mos arrebrembe qu’eth reinatge teoricaments objectiu der ordenador ei tergibersable peth sòn programaire, un òme ath darrèr dera cortina que ne pòt trèir profit.
GODARD, Jean-Luc. Alphaville, une étrange aventure de Lemmy Caution (1965). Athos Films. França-Itàlia.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Ua fauta ben gròssa:
"*ena que">ena qual
es un calc del castilhan e catanyol...
Tanben se pòt díder "QUE" en occitan corrent.
Vos recomani de legir l'article Aranès de la Wikipèdia catalana en que/en eth quau/que i a una analisi deths principaus castilhanismes e catanholismes der occitan aranés.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari