Opinion
"Las gents dal sud" son pas brica fisables?
Esto matin, vau al pan. Un òme davans de ieu. Parla.
E la forniera de li respònder:
L’òme ditz qu’es còrse.
Ben drevilhat tot d’una. I vau dins lo debat.
Tot es relatiu. Es ren melhor en Corsega. Cresio qu’èra un parisenc. Non. Un òme de mesprés? Domatge. Partèt.
(Los mèdias an tanben una part de responsabilitat dins aquel image negatiu: superficialitat, instabilitat d'umor, fenhantitge, exageracion. Per exemple dins lo monde de la BD cf. l'illustracion d'aquesta opinion. Mas tanben dins l'expression: "Òu Marselha!" = Sès estraparlaire).
— “Las gents dal sud, d’aicí, son sensa paraula. Valon ren. Te fan per l’esquina”.
E la forniera de li respònder:
— “es coma aquò, es la region”.
L’òme ditz qu’es còrse.
Ben drevilhat tot d’una. I vau dins lo debat.
— “Sabètz, ai de familha dins la mitat nòrd de França. Existon de gents malvelhants. E de vesins tanben. Ma maire avia costuma de far segar l’erba per un vesin, qu’avia la clau, un amic d’enfança. Quasi un membre de la familha. E après quarques ans, s’apercebre que d’objèctes desapareissian pauc a pauc. Totun èra pagat per lo servici, per far l’òrt... E après li aver demandat de tornar las claus, plus d’objèctes desapareissuts.
E una autra vesina. Que profechèt dal sieu pòste de servici public per embestiar de tantas de la familha. E l’òme que lor gitava de ferres rovilhats dins l’òrt, mentre que calia passar la tondeira de pelenc.”
E una autra vesina. Que profechèt dal sieu pòste de servici public per embestiar de tantas de la familha. E l’òme que lor gitava de ferres rovilhats dins l’òrt, mentre que calia passar la tondeira de pelenc.”
Tot es relatiu. Es ren melhor en Corsega. Cresio qu’èra un parisenc. Non. Un òme de mesprés? Domatge. Partèt.
(Los mèdias an tanben una part de responsabilitat dins aquel image negatiu: superficialitat, instabilitat d'umor, fenhantitge, exageracion. Per exemple dins lo monde de la BD cf. l'illustracion d'aquesta opinion. Mas tanben dins l'expression: "Òu Marselha!" = Sès estraparlaire).
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Coma òu sàbes, sieu pas naissut luceramenc. Quora me sieu instalat aquì en lo 77 li èron encara de vielhs : foguet a cu m'ajueria lo de mai. Me sembla qu'es la generacieu mai recenta qu'a cambiat de "valors" e que se môstra agressiva e malfisenta.
Amistats.
#1 Ajustarai que de regions coma Bretanha, de la mentalitat cèlta, an un esperit pus positiu, una educacion pus apausadissa e un respèct dals liòcs de vida e dau mitan naturau pus marcat qu'en cò nòstre. E deve dire que siái pas sol d'o aver constatat. Las mentalitats mai latinas e las mentalitats mediterranencas non pòdon se glorificar dals trachs de mentalitat çai-dessús...
Pòde vos afortir, malerosament, que i a de vrai dinc ce que poncheja lo tipe de vòstre article. Perquò, es quauqu'us dau país que vos parla (de las Cevenas). Los novèls venguts que tròvon de redire o fan, per la maja part, sans idèia preconçaupeguda.
Per ma region, aqueles d'aquí se planhisson sovent que los autoctònas son de monde mesfisents, màncon de cortesiá, de calor. Vos ràubon lo bònjorn coma l'adiussiatz. E podètz esperar per aveire una riseta espontanèia quand entratz dinc un cafè, una botiga o que passatz per carrièira : sémblon qu'an vist lo diable o un marcian. E quíchon a peneta. Que, ieu mai, o ai agut esperimentat.
Parle de ce que coneisse mièlhs : las Cevenas. E questa tèrra es pas una tèrra d'acuèlh : mès una tèrra de refugi que l'i devètz faire vòstra plaça. Que venguetz de luènt o que saguetz un dau país partit per los estúdies, lo travalh e revengut per çai acabar vòstra corsa professionala d'un biais completament diferent o çai passar la retirada, saguetz segurs que vos consideraràn coma un estrangièr ! La mentalitat çai es clanica. Dau moment que fasètz pas partida de la grand familha d'un biais continú, sètz tolerat solament.
Ai pro d'annadas de vida au país e tant d'autres de mon monde coma d'amics, joines parents, retirats. Save de monde dau país coma de monde qu'èron aicí despièi 20 ans qu'an quitat la region per aquò.
Podètz passar d'annadas de vida dinc una quasi soletat, dinc la quasi endiferença o mai dinc lo secutament.
E podètz creire que me fai pena de vos desbanar quò ! Aquela mentalitat es particulara, ço me pense, als microcòsmas sans asuèlh, embarrats e oblidats per la societat en generau, negligits per la Republica : aquò es mon analisi. A l'imatge, finalament, de las banlègas. Mès quò d'aquí justifica pas tot ce que planhisse...
Amai siágon los menaires de la dinamica sociala locala, secutaires, replegats e autras lengas de pelha saique son d'endividús que vòlon pas enfaçar lur esistença, que s'àimon pas e se càrgon lo rònle de "borrèl".
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari