Car compatriòta,

Compatriòtas, o sèm de mai d'un biais. Venes de l'illa de mos ancessors pairals, que coneissi pas encara; mos ancessors l'an quitada per emigrar, e tu per t'exilhar e tròbar en Belgica una libertat qu'existís pas pus en Espanha. En Belgica amb de catalans eles tanben exilhats, creses coma ieu que lo projècte de republica dessenha per tot un pòble una esperança de societat melhora. Te dises marxista-lenista, ieu comunista libertari, mas totes dos comprenèm malgrat nòstras diferéncias la necessitat de bastir un Mond mai just, que sabèm que lo capitalisme nos mena pas enluòc que devèrs nòstra pròpria destruccion.

E per ansin t'escrivi, malgrat mos vint ans de mai que tu, malgrat l'usatge d'una lenga que coneisses probablament pauc, mas que soi segur que te semblarà de bon comprene.

Te sès exilhat per tos vèrses, coma se tos vèrses, que voliás iperbolics, foguèsson de bombas, e aquesta setmana ai sauput qu'un òme, que si que preparava un atemptat contra lo president del govèrn espanhòl, non lo considèran coma un terrorista. Lo terrorista non es pas pus lo que cèrcas d'impausar per la mòrt la terror, lo terrorista en Espanha es lo que protèsta contra lo regim! Terrorista un cantador, un rapaire coma tu, terrorista un·a catalan·a republican·a que blòca un tren o una autoestrada pr'amor qu'accèpta pas los exilhs e los empresonaments arbitraris.

Mentretant, una monarquia que totes sabèm corrompuda, la pretenduda justícia la declara inviolabla, e se cèrca la roïna d'un president catalan, cèrtas de drecha, cèrtas responsable de politicas neoliberalas que nos agradan pas ges, pel sol motiu qu'organizèt una consulta populara sus l'independéncia, sens valor legala, fa quatre ans.

Coma totes los tirans, Espanha exigís la somission absoluda. Coma totes los tirans, impausa a sos subjèctes lo silenci. Caldriá que vos taissèssetz totes, muts de fictícia admiracion o de crenhença manifèsta.

Mas tu per tos mots e tas paraulas liberadas resistisses, e te confèssi qu'auriái volgut aver ton coratge e ta determinacion, fa vint ans. Adonc, te mandi una fòrta abraçada, d'Occitània estant, per que pòscas lèu-lèu (molt aviat) tornar liure dins ton país vengut vertadièrament liure.