Fòrça “gilets jaunes” reclaman lo restabliment del’ISF (Impòst Subre la Fortuna) per finançar la taxa carbona. Es tanben la tesi de Thomas Piketti, economista reconegut, especialista de l’estudi de las inegalitats economicas, autor del libre  Lo Capital al sègle XXIen (2013) ont plaideja per un impòst subre lo capital per compensar lo creissement de las inegalitats degudas a la mondializacion financièra.
 
Per el, la crisi dels “gilets jaunes” pausa la question centrala de la justícia fiscala. Lo govèrn francés justifiquèt la supression de l’ISF perqué fasiá fugir los grands patrimònis financièrs. Per Thomas Piketti, aquesta afirmacion es faussa. Dempuèi 1990, i aguèt un aument important e contunh del nombre e dels montants dels patrimònis declarats a l’ISF. Aquesta evolucion se faguèt per tots los escalons de l’ISF, en particular los mai auts. Los patrimònis financièrs progressèron encara mai lèu que los patrimònis immobiliaris, que progressèron tanplan encara mai lèu que lo PIB e la massa salariala, malgrat las baissas borsièras de 2001 e 2008.
 
Lo total de las recèptas de l’ISF an mai que quadruplats entre 1990 e 2017, de 1 miliard a mai de 4 miliards d’euros, mentre que lo PIB nominal èra multiplicat per dos, e tot aquò, malgrat los multiples aleujaments, exoneracions e plafonaments acordats als contribuables de l’ISF. Per exempe, lo lindal d’intrada dins l’ISF foguèt auçat de 0,6 milion d’euros de patrimòni per capita en 1990 a 1,3 milion d’euros dempuèi 2012 .
 
Lo contraròtle fiscal d’aquel impòst foguèt pro flac, sense declaracion preemplida per las bancas coma o foguèt per los salariats per l’impòst subre lo revengut. E mai, en 2012, la declaracion detalhada foguèt suprimida en dejós de 3 milions d’euros. Per Thomas Piketti, una bona administracion de l’ISF poiriá raportar mai de 10 miliards d’euros. Amb la supression de l’ISF, e la mesa en place de l’’impòst subre la fortuna immobiliària (IFI), las recèptas casèron a un pauc mai de 1 miliard en 2018. Atal, lo govèrn francés pèrd fins a 10 miliards d’euros per an.
 
Per Thomas Piketti, la politica financièra del govèrn sembla mai a la de las decadas 1980 que vegèron lo desmantelament de la progressivitat fiscala e la suspension de l’impòst subre la fortuna en Alemanha e en en Suèda e en consequéncia  la pujada de las inegalitats. La crisi borsièra de 2008, Trump, lo Brexit, lo sentiment d’abandon de las classas popularas e l’explosion del vòte xenofòbe en Euròpa mòstran la necessitat d’una regulacion sociala del capitalisme.
 
La politica ecologica del govèrn es tanben pro fraca. Per qu’una taxa carbona capitèsse, èra imperatiu de l’afectar a l’acompanhament social de la transicion ecologica. Subre los 4 miliards de pujada de las taxas subre los carburants, sonque 10 % aurián degut finançar la luta contra l’escaufament climatic, mentre que lo demai compensava l’ISF e la baissa a 30% de l’impòst maximal subre los revenguts del capital.
 
Atal Thomas Piketty dona rason als “gilets jaunes”, son plan las classas popularas e mejanas qu’aurián degut pagar la luta contra l’escaufament climatic mentre que los rics pagarián mens d’impòst subre las riquesas.
 
Podèm dedusir d’aquela analisi economica que la revòlta dels “gilets jaunes” deu capitar a ligar justícia sociala e ecologia per lo restabliment de l’ISF e autras mesuras de justícia financièra tal coma l’impòst subre los beneficis de las multinacionalas qu’i escapan uèi. En Occitània, cal apondre la revendicacion d’una autonomia financièra de las regions occitanas e de sas entrepresas per n’acabar amb la politica centralista que desfavoriza las classas popularas occitanas e l’emplec local. Se las politicas publicas non càmbian en Occitània coma per tota la societat europèa, intrarem dins un temps de populisme fins a una catastròfa sociala e ecologica, plan mai grèva que la revòlta  dels “gilets jaunes” e los eveniments climatics e ecologics actuals.