1) Introduccion
 
Lai mieus cercas lingüisticas an per finalitat non solament de definir de grops de dialeites, mas subretot de datar l’aparicion dei caraiteristicas foneticas e d’esplicar l’origina d’aquels gropaments.
 
Despí mai de quaranta cinq ans m’interesso a Ròcasparviera e amolono lai nòtas sus aquel vilatge destruch e traslaissat. Un coup de mai, vau redegir quarquaren d’incomblet perqué l’ocasion se presenta d’ajuar un amic en li porgent de documents que gaire de monde a encara estudiat. Vorrio donca ancuei cercar en la toponimia istorica rocasparveirenca tot cen que me sembla permetre de datar de fenomenes fonetics ò morfologics.
 

2) Li documents
 
Per fortuna, despausam de documents pron ancians:
   
Capatti en lo libre sus Coarasa;
   
Ben segur, una cerca que se vorria combleta deuria usar tanben dei documents cadastrals mai ò mens recents. En un primier temps, per de rasons de disponibilitat, me contenterai d’estudiar li siei primiers documents que veno de citar supra. Aquela tiera permeteria a cu auria temps de se lançar en un trabalh de toponimia, d’aitant mai aisat qu’una part d’aquels noms es encara localisabla sus lo cadastre.
 

2) L'enquesta dal 1333 

a) La sieu origina
 
Après las enquestas de Carle 1er (1252) e Carle II (1298), lo rei Robert ordòna una nòva enquesta en lo 1333. La cort comtala posseda totplen de bens e drechs a Ròcasparviera que lo còmte avia deugut repilhar a d’ancians sinhors (bensai faidits?). Se, en lo 1271, quarques òmes prèston omenatge ensin que tres còsinhors Riquier, en lo 1358, la Regina Joana infeuda Ròcasparviera a Peire Marquesan. Polem donca pensar qu’en lo 1333 minga sinhor possedia plus aquel feud.
 
b) Li toponimes citats:
   
c) Analisi lingüisticò-istorica
       

3) Reconoissenças de 1371
 
D’òmes de Coarasa reconóisson tenir dal prior de l’Escarena de terras en enfiteusi perpetuala:
   
Aquel toponime “iscla de Monier” nos ensenha ren de nòu.
 

4) Inventari dal 1445
 
Mai interessant e diferent de l’enquesta dal 1333, ja que s’agisse aquí de l’inventari dei bens de la glèia de Ròcasparviera.
         

5) Enfiteusi dal 1486
 
Ren d’interessant per nosautres, tant qu’aurem pas l’original: lo prior de l’Escarea dona en enfiteusi a Peire Dalo de Ròcasparviera un camp a l’Engalvin.
 
6) DELIMITACION RÒCASPARVIERA/LEVENS
 
Sabo pas cen qu’es òira vengut aquel document. Retròbo just, en lai mieus nòtas de la mitat dals annàias 60, 5 toponimes que pôlo ren assegurar que los ai ben lijuts:
   

7) Inventari dal 1587
 
S’agisse dei bens de la paròquia Sant Miquel. Combleta l’inventari dal 1445. Li troberem donca de toponimes ja vists e d’autres novels.
           

8) Autre inventari dal 1587
 
S’agisse òira dei bens de la confraternitat dal Sant Esperit. Li descurberem donca d’autres toponimes.
         

9) Per acabar
 
La misson es pas gaire importanta, ja que lo solet ponch segur es la perdua gavôta dal -d-, testificàia despí al manco lo segle XIV. Per la diftongacion dal ò, aquels texts confírmon cen que sabiam ja: lai primieras mencions son dal segle XVI en li documents amenistratius dei valàias de Palhon, cen que vôl pas dire que non sigue mai anciana (nòrma grafica mantengüa). Subretot, avem minga testimoniança de l’article definit “so”, que porria ben, a Coarasa e Duranús estre una importacion mai recenta.



Luceram, Mai 2011