Opinion
L’elefant de Milanović
L’elefant de Milanović es una corba famosa en economia tirada del libre Inegalitats mondialas publicat en 2016 per l’economista american d’origina sèrbe Branko Milanović.
Per sensibilizar sus la dimension de las inegalitats al nivèl mondial, Branko Milanović explica que demanda sovent a las personas presentas se preferisson formar part de 5% mai paures d’un país ric, o se, mai lèu, volrián aperténer als 5% mai rics d’un país paure. La question es una trapèla, perque la responsa que pareis mai logica es la del 5% mai rics d’un país paure. Ça que la, l’opcion mai favorabla es la dels 5% mai paures d’un país ric. La rason cap dins la question de la reparticion de las riquesas segon los païses. La distribucion de la riquesa dins los païses fòrça paures es concentrada dins tant pauc de personas que los rics son fòrça mens que los 5% mai rics. A l’inversa, los impòstes dins los paises rics “avançats”, en defòra de dictaturas tal coma las petromonarquias, compensan normalament las inegalitats de distribucion de las riquesas en favor dels mai paures, en particular los 5% inferior . Aquela anecdòta illustra cossi l’inegalitat ten una doble escala, entre los païses al nivèl mondial, e a l’interior de cada estat.
D’un autre latz, mentre que l’inegalitat al nivèl mondial s’es redusida al cors dels darrièr trenta ans, a aumentat significativament dins los païses dits’avançats’. Aquesta evolucion es mesa en evidéncia dins lo grafic qu’es conegut coma “l’elefant de Milanović”. L’ais orizontal recuèlh los percentils (lo percentatge de la populacion de la mendre a la màger riquesa) de la distribucion de la renda a nivèl global, e l’ais vertical, l’aument real de riquesa de cadun d’aqueles percentils, de 1988 a 2008. Aital, la coa e la tropa de l’elefant mòstran qu’al nivèl mondial, lo primièr percentil, que recuèlh 1% dels mai paures del monde non a vist créisser la siá renda dins aqueles 20 ans, del temps que lo percentil superior del 1% mai ric profeitèt d’un aument de la renda de prèp de 60%.
Mas encara mai interessanta es la linha que dessenha l’elefant dempuèi la siá coa fins a la trompa, e que mostra clarament cossi se son desvolopadas las rendas dins l’encastre de la globalizacion. L’aument de renda mai important se faguèt dins los percentils del centre, l’esquina de l’elefant, ont arriba fins a 80%. Se concentra aicí la riquesa qu’obtenguèron los que beneficièron del creissement dins los païses emergents e que, entre autre, s’i tròban 200 milions de chineses e 90 milions d’indós, mas tanben la nòva classa mejana del Brasil o d’Indonesia. Un pauc al delà, e quand la linha comença a davalar, dessenhant la tèsta de l’elefant, trobam los qu’aumentèron lo mens lor renda, entre lo percentil 75 e 90, amb un creissement gaireben nul. Representan en granda part las classas mejanas del monde “avançat”.
E mai se lo grafic de Milanović a generat fòrça polemica, met en relèu la relacion entre la baissa de las inegalitats a nivèl mondial, e la fin del creissement de las classas mejanas dins los païses rics “avançats”, al cors de las darrièras tres decennis.
Dins una entrevista a Liberation, Branko Milanović diguèt que lo ressentit dels “gilets jaunes” es coërent. Correspond amb lo bas de la corba de la trompa de l’elefant que mostra que las classas mejanas dels païses mai rics non an pas profeitat de la mondializacion en tèrme de revenguts.
Atal, se contunha d’èsser preferible d’aparténer a la classa mejana d’un país ric qu’a la d’un país paure, cal téner compte del desvolopament de las inegalitats en Occitània coma en Euròpa de l’oèst general en desfavor de las classas mejanas. Pausa la question economica de la justícia sociala e de la reparticion de las riquesas produitas per totes dins l’encastre de la mondializacion.
NB: tèxte inspirat d’un article de Ricard Bellera, ancian Secretari del Trabalh e Economia de la Generalitat de Catalonha
Per sensibilizar sus la dimension de las inegalitats al nivèl mondial, Branko Milanović explica que demanda sovent a las personas presentas se preferisson formar part de 5% mai paures d’un país ric, o se, mai lèu, volrián aperténer als 5% mai rics d’un país paure. La question es una trapèla, perque la responsa que pareis mai logica es la del 5% mai rics d’un país paure. Ça que la, l’opcion mai favorabla es la dels 5% mai paures d’un país ric. La rason cap dins la question de la reparticion de las riquesas segon los païses. La distribucion de la riquesa dins los païses fòrça paures es concentrada dins tant pauc de personas que los rics son fòrça mens que los 5% mai rics. A l’inversa, los impòstes dins los paises rics “avançats”, en defòra de dictaturas tal coma las petromonarquias, compensan normalament las inegalitats de distribucion de las riquesas en favor dels mai paures, en particular los 5% inferior . Aquela anecdòta illustra cossi l’inegalitat ten una doble escala, entre los païses al nivèl mondial, e a l’interior de cada estat.
D’un autre latz, mentre que l’inegalitat al nivèl mondial s’es redusida al cors dels darrièr trenta ans, a aumentat significativament dins los païses dits’avançats’. Aquesta evolucion es mesa en evidéncia dins lo grafic qu’es conegut coma “l’elefant de Milanović”. L’ais orizontal recuèlh los percentils (lo percentatge de la populacion de la mendre a la màger riquesa) de la distribucion de la renda a nivèl global, e l’ais vertical, l’aument real de riquesa de cadun d’aqueles percentils, de 1988 a 2008. Aital, la coa e la tropa de l’elefant mòstran qu’al nivèl mondial, lo primièr percentil, que recuèlh 1% dels mai paures del monde non a vist créisser la siá renda dins aqueles 20 ans, del temps que lo percentil superior del 1% mai ric profeitèt d’un aument de la renda de prèp de 60%.
Mas encara mai interessanta es la linha que dessenha l’elefant dempuèi la siá coa fins a la trompa, e que mostra clarament cossi se son desvolopadas las rendas dins l’encastre de la globalizacion. L’aument de renda mai important se faguèt dins los percentils del centre, l’esquina de l’elefant, ont arriba fins a 80%. Se concentra aicí la riquesa qu’obtenguèron los que beneficièron del creissement dins los païses emergents e que, entre autre, s’i tròban 200 milions de chineses e 90 milions d’indós, mas tanben la nòva classa mejana del Brasil o d’Indonesia. Un pauc al delà, e quand la linha comença a davalar, dessenhant la tèsta de l’elefant, trobam los qu’aumentèron lo mens lor renda, entre lo percentil 75 e 90, amb un creissement gaireben nul. Representan en granda part las classas mejanas del monde “avançat”.
E mai se lo grafic de Milanović a generat fòrça polemica, met en relèu la relacion entre la baissa de las inegalitats a nivèl mondial, e la fin del creissement de las classas mejanas dins los païses rics “avançats”, al cors de las darrièras tres decennis.
Dins una entrevista a Liberation, Branko Milanović diguèt que lo ressentit dels “gilets jaunes” es coërent. Correspond amb lo bas de la corba de la trompa de l’elefant que mostra que las classas mejanas dels païses mai rics non an pas profeitat de la mondializacion en tèrme de revenguts.
Atal, se contunha d’èsser preferible d’aparténer a la classa mejana d’un país ric qu’a la d’un país paure, cal téner compte del desvolopament de las inegalitats en Occitània coma en Euròpa de l’oèst general en desfavor de las classas mejanas. Pausa la question economica de la justícia sociala e de la reparticion de las riquesas produitas per totes dins l’encastre de la mondializacion.
NB: tèxte inspirat d’un article de Ricard Bellera, ancian Secretari del Trabalh e Economia de la Generalitat de Catalonha
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Fòrt interessant...
Sembla qu'en França, aquò bailha un camel amb doas gibas, d'aquí saique le movement dels Gilets Jaunes...
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari