Opinion
Notre Dame de Paris
A l’escota das comentaris tan politics coma mediatics, lo “roman nacionau francés” es renforçat per çò que dison un “drama”. “L’Orguèlh de França”, coma ditz La Cançon, es a l’òbra.
Perqué los occitans se pòdon pas jónher au concèrt de lamentacions.
790 ans e 6 jorns fai, a “Notre Dame de Paris”, Raimon VII “dut se soumettre à l’humiliant rituel de la réconciliation canonique” (Michel Roquebert, L’Epopée cathare, tome 3, p.415). “Dépouillé de ses vêtements d’apparat, en chemise et en braies, pieds nus, il fut introduit dans la cathédrale”; i recebèt l’absolucion de sos pecats (valent a dire aver reconquistat una part de son territòri que la Crosada li aviá raubat, valent a dire encara se conformar a las valors pròpias de sa quita societat); deguèt donar en maridatge a un fraire dau rei das Francs sa filha unenca. Aperabans, davant lo portau, èra estat constrench de jurar d’un biais solemne d’obesir sens condicions as òrdres de la Glèisa. Lo 13 o 14 d’abriu, aviá degut faire omenatge a Loís IX. Las condicions dau tractat de Meaux-París, establidas per la monarquia e la Glèisa, signan la fin de l’independéncia dau Comtat de Tolosa e de totes sos aligats. Car Raimon aurà pas d’autre enfant, e Joana sa filha morirà en 1271 sens eiretièr·a.
In memoriam.
Perqué los occitans se pòdon pas jónher au concèrt de lamentacions.
790 ans e 6 jorns fai, a “Notre Dame de Paris”, Raimon VII “dut se soumettre à l’humiliant rituel de la réconciliation canonique” (Michel Roquebert, L’Epopée cathare, tome 3, p.415). “Dépouillé de ses vêtements d’apparat, en chemise et en braies, pieds nus, il fut introduit dans la cathédrale”; i recebèt l’absolucion de sos pecats (valent a dire aver reconquistat una part de son territòri que la Crosada li aviá raubat, valent a dire encara se conformar a las valors pròpias de sa quita societat); deguèt donar en maridatge a un fraire dau rei das Francs sa filha unenca. Aperabans, davant lo portau, èra estat constrench de jurar d’un biais solemne d’obesir sens condicions as òrdres de la Glèisa. Lo 13 o 14 d’abriu, aviá degut faire omenatge a Loís IX. Las condicions dau tractat de Meaux-París, establidas per la monarquia e la Glèisa, signan la fin de l’independéncia dau Comtat de Tolosa e de totes sos aligats. Car Raimon aurà pas d’autre enfant, e Joana sa filha morirà en 1271 sens eiretièr·a.
In memoriam.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Carole Delga, presidenta de la region dicha "occitanie" que faguèt res per ajudar d'institucions occitanas en perilh de mort coma "La Setmana" prepausa ara de prene 1,5 milions d'euros dins las caissas de la region per generosament financiar la catedrala de... Paris ! A creire que per aquesta Delga las prerogativas de sa region oxitany van fins al flume Seine. Quina vergonha ! Es qu'auriam vist la region ile de France nos balhar generosament 1,5 milions d'euros per ajudar a salvagardar l'occitan ?
#9 Grand mercés Pèire.
#8 I son doas gleisas, una que possedís e qu'escorga, l'autra que perdona e que fug. La gleisa vertadièra es lo còr de l'òme. Emanuel, que lo Dieu dreiturièr dels bons esperit te mene a bona fin…
#7 Segur que serà, e amb l'argent de totes los franceses, coma tot çò que se fa a Paris, qu'engolis mai de 50% dels budgèts dedicats a la cultura. Es per aquò que nos podèm pas regaudir de veire un bastiment parisenc cremar: es autant que deurem pagar!
Mas Belibasta en bon crestian es contra las construccions umanas e s'interèssa solament a çò espiritual, e a plan rason, qu'es aqui l'essencial.
#6 Non solament aquel bastiment a pas desaparegut mas podètz èsser segur que serà restaurat e plan restaurat coma jamai cap monument o-foguèt en França. Tant sabem que dins aquel païs tot ço que concerna Paris es istericament e fanaticament sacrat. E oc, es pas la mai granda, polida o anciana catedrala de França o d'Europa, mas es aquela de Paris, ciutat arroganta e megalomana que nos escana dempuèi sègles. S'aquo's solament l'aspect arquitectural e istoric de la bastissa que vos tafura, avètz pas a vos en faire. Serà restaurada a l'identic quin que ne siague lo prètz,( i vai de la grandor de l'auto-proclamada ciutat mai bela de l'Univers ! ) amb l'argent nostre, plan segur, paures colhons de colonizats que sem !
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari