Es un fricòt de menusas d’anhèl tipic de Valentinés e de Diés, semblable als pès e paquets de las tèrras del sud. S’aprèsta amb de pès e de tripa, aquesta presentada en paquetons, que cal ligar amb de budèl del meteis animal. Se i a pas de budèls, se pòdon ligar amb de fil de cosina. D’en primièr, cal bolir las menusas amb d’aiga pr’amor de ne traire las possibles marridas odors e, en acabant, finisson de coire en companhiá d’un saurengat de ceba, d’alhs e de tomata. Lo resultat es un plat gelatinós, delicat, amb los pès que se desfàn perque tan tendres e fondon dins la boca, tot acompanhat de vin roge, qu’en Ròse n’i a de plan bons.
 
 
Desfarda
 
Ingredients (per 4 racions): 4 pès d’anhèl, 600 g de tripa d’anhèl, 100 g de budèls d’anhèl, 1 ceba, 3 tomatas maduras, alhs, jolverd, vin blanc, ferigola, pebre, òli d’oliva e sal.

Preparacion: d’en primièr, talharem los pès pel mièg, per la longor. En acabant, coparem las tripas en cairats de cinc o sièis centimètres de costat, los enrotlarem e los ligarem amb de tròces de budèl. Quand os paquetons seràn prèstes, los metrem dins una ola, i apondrem los pès, o cobrirem amb d’aiga e o daissarem sul fuòc. Lo bolh pres rebaissarem la flama e o daissarem bolhir a fuòc doç. Mentretant, pelarem las cebas e mièja dotzena d’alhs e o chaplarem tot. Puèi rasparem las tomatas e, en  seguida, chaplarem qualques rametas de jolverd. Quand tot serà prèst, botarem un rajolat d’òli dins una caçòla e la daissarem sul fuòc, puslèu bas. Quand l’òli serà caud, i botarem la ceba e los alhs e o saurengarem un pauc. O remenarem de quora o quora amb lo culhièr de fusta e, abans que prenga color, i apondrem la tomata e lo jolverd e o saurengarem tanben. O remenarem de quora en quora e, quand tot serà confit, i apondrem mièja botelha de vin e qualque brin de ferigola e atudarem lo fuòc. Quand farà una ora que bolhiràn pès e paquets, tirarem l’ola del fuòc, n’escamparem l’aiga e los metrem dins la caçòla. Tornarem alucar lo fuòc de la caçòla, o cobrirem amb d’aiga, salarem e pebrarem e, quand levarà lo bolh, rebaissarem la flama e o daissarem bolhir a fuòc doç. Al cap de tres o quatre oras d’ebullicion, o tirarem del fuòc e o escudelarem.
 
Variantas: podèm apondre a l’ola una ceba (picada amb un parelh de clavèls de giròfle), un pòrre, un parelh de carròtas, una branca d’api, qualques rametas de jolverd, dos culhierats de chuc de tomata, una fuèlha de laurièr, un veiron de conhac o un rajolat de vinagre. D’unes i fan rossir un culhierat de farina. Podèm ligar los paquetons amb de fil de cosina. D’unes càmbian la tripa per de budèls. En qualque endrech escampan pas l’aiga. L’òli pòt èsser remplaçat per de burre.